پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران -تهران

منشور برادری ، کاملترین ایده برای وحدت و تفاهم ملی (4)

امیر محبیان: انسانها بلوک های آجر نیستند که کنار هم چیده شوند

امام خمینی (س) تاکید داشتند ، همه نباید تابع محض یک جریان باشند، این دیدگاه بسیار واضح و روشن و ارزشمندی است بدین معنی که انسانها بلوک های آجر نیستند که کنار هم چیده شوند، انسانها افرادی نیستند که از کارخانه واحدی بیرون آمده باشند انسانها بر اساس باورها و عقاید و ارزشهایی که به آنها باور دارند رفتار می کنند امامهم این است که این رفتارها بر اساس یکسری ارزش های مشتر ک باشد.

پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، در سالروز صدور پیام روشنگرانه حضرت امام خمینی(س) مشهور به " منشور برادری "،به بازخوانی تاریخی و ضرورت بهره گیری از آن در شرایط امروز جامعه در گفت وگو با شخصیت های سیاسی ، مذهبی ، دانشگاهی و حوزوی و فعالان عرصه سیاست پرداخته است تا گامی به سوی "وحدت ملی "بردارد .امیر محبیانروزنامه نگار و فعال سیاسی و اجتماعی معتقد است : امام خمینی (س) تاکید داشتند ، همه نباید تابع محض یک جریان باشند، این دیدگاه بسیار واضح و روشن و ارزشمندی است بدین معنی که انسانها بلوک های آجر نیستند که کنار هم چیده شوند، انسانها افرادی نیستند که از کارخانه واحدی بیرون آمده باشند انسانها بر اساس باورها و عقاید و ارزشهایی که به آنها باور دارند رفتار می کنند امامهم این است که این رفتارها بر اساس یکسری ارزش های مشتر ک باشد.

امیر محبیان در گفت و گو با خبر نگار پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران با بازخوانی تاریخی "منشور برادری" و کالبد شکافی سیاسی مقطع زمانی صدور این منشور با بیان اینکه این منشور در پی اختلافاتی که منجر به جدایی مجمع روحانیون از جامعه روحانیت بود و در جواب نامه آقای انصاری به امام نوشته شد، گفت: وقتی جریان روحانیت و روند حرکت آنها را از پیش از انقلاب پی می گیریم، مشاهده می کنیم که هرچند در بین روحانیت از قبل از انقلاب، دیدگاههای مختلفی وجود داشته است ولی همه آنها حسب دشمن مشترکی که داشته اند، وحدت داشته و همگی دغدغه کلی حفظ اسلام و حاکمیت اسلام را داشته اند.
این فعال سیاسی اظهار کرد: از قبل از انقلاب اسلامی ، روحانیت به دو گروه عمده تقسیم می شدند، گروهی که اهل مبارزه با شاه بوده و این رژیم را بر نمی تافتند و به محوریت امام و رهبری ایشان عمل می کردند، در عین حال گروه دیگری هم بودند که روحیه مبارزه نداشتند و لی در عین حال دغدغه های خاص خود را داشتند. بعد از انقلاب و پیروزی دیدگاهی که قائل به حاکمیت اسلام بود و روحانیت را به عنوان رهبر مبارزه ضد شاه می پذیرفت، شاهد بودیم که روحانیت در مقابل خود با جریانات چپ و کمونیستی و جریانات ضد دینی که در صدد دفع انقلاب اسلامی و اسلام و حذف نظام بودند، مواجه شد که لذا در برابر این جریانات ، به وحدت رسید.
به گفته وی، بعد از اینکه دشمنان خارج از گردونه نظام،حذف شده و از بین رفتند، شاهد شکل گیری دو دیدگاه در درون روحانیت بودیم، تشکلی که جامعه روحانیت تهران نام گرفت به طور جدی فعال بود و روحانیون ذیل آن فعالیت می کردند اما به مرور گرایش موسوم به چپ اسلامی که در دولت آن روز غلبه و حاکمیت داشت احساس کرد که نمی تواند از لحاظ دیدگاه با جامعه روحانیت اختلاف داشته باشد و از لحاظ تشکیلاتی در ذیل آن باشد، لذا این مساله را با امام مطرح کردند و در واقع نوعی انشعاب بوجود آمد و این دو تشکیلات از هم جدا شدند. بر این اساس در 10 آبان 67 امام در نامه ای به محمد علی انصاری از اعضای دفترشان، تحت عنوان منشور برادری به بحث مفتوح بودن باب اجتهاد در حکومت اسلامی اشاره کردند که در این نامه از اینکه اختلاف همیشه در بین علمای اسلام وجود داشته یاد کرده و می گویند :« کتابهاى فقهاى بزرگوار اسلام پر است از اختلاف نظرها و سلیقه‏ها و برداشتها در زمینه‏هاى مختلف نظامى، فرهنگى و سیاسى و اقتصادى و عبادى، تا آنجا که در مسائلى که ادعاى اجماع شده است قول و یا اقوال مخالف وجود دارد و حتى در مسائل اجماعى هم ممکن است قول خلاف پیدا شود» و عنوان می کنند که مساله اختلاف نظر بین علما و روحانیون یک امر طبیعی است و نهایتا بعد از برشمردن دیدگاههای مختلف، مطرح می کنند که کشور در مرحله سازندگی به وحدت و برادری احتیاج دارد و تاکید می کنند که این دو دیدگاه می توانند به دو جریانی تبدیل شوند که در راس هر دو روحانیون حضور دارند تا با همراهی و معاضدت آنها کشور در مسیر درستی پیش رود.
ماهیت اختلافات دو جریان؛
اختلافات دو جریان در مسائل اقتصادی بسیار جدی بود
وی در باره ماهیت و علت اختلافات جریان روحانیت و روحانیون عنوان کرد: دو مساله باعث جدایی این دوجریان از هم شد، یکی بحث خود حکومت ‌بود. در آن زمان جریان چپ اسلامی در دولت بود و موضع آن، موضع حمایت از دولت به طورجدی بود .در مقابل آن حاکمیت اصلی و گرایش غالب با جامعه روحانیت نبود، و آنها مواضع انتقادی داشتند . حوزه دیگر اختلافات آنها، مسائل اقتصادی بود . یعنی جریان چپ به حاکمیت و محوریت دولت قائل بود و سیاست داخلی و خارجی در حوزه اقتصادی را به نحوی مدیریت می کرد که دولت با توجه به امکانات محدودی که داشت عملا دست بخش اقتصادی خصوصی را بسته بود و شاهد بودیم که علیرغم تاکید بندهای مختلفی از قانون اساسی، بخش خصوصی امکان فعالیت نداشت و بر این اساس اختلافات دو جریان در مسائل اقتصادی بسیار جدی شد و حتی کار به فتواهای اقتصادی رسید؛ چرا که علما در این باره دیدگاههای مختلفی داشتند . در این دوران شورای نگهبان به سمت جامعه روحانیت گرایش داشت و این در حالی بود که دولت به سمت مجمع روحانیون گرایش داشت. اختلاف نظرها گاهی به حدی جدی می شد که مصوبات دولت که در مجلس تایید می شد از سوی شورای نگهبان وتو می شد و از همین جا بود که در پی مباحث و اختلافات مطرح شده درباره مواردی چون قانون کار، امام مجمع تشخیص مصلحت نظام را پایه گذاری کردند که این مجمع در واقع سازمانی بود برای حل این اختلافات.
امیر محبیان خاطرنشان کرد: در پی اختلافات ایجاد شده شورای نگهبان به عنوان نهادی که حافظ شرع بود و مجلس و دولت به عنوان نهادهای بر آمده از عرف اجتماعی در مقابل هم قرار می گرفتند و آنجاییکه امکان حل موضع نبود مجمع تشخیص مصلحت نظام این توانایی را داشت که شرع را حسب ضرورتهای عرفی تا حدی ساکت نگه دارد تا معضل حل شود و در عین حال اصل و کیان اسلام بر همه چیز اولویت داشت.
کسانی که نظرات انتقادی به دولت داشتند، با امام اختلافی نداشتند
این فعال سیاسی در تحلیل این مهم که چرا فتوا و نظر امام (س)به عنوان ولی فقیه، اجرایی نمی شد و اختلافات همچنان ادامه می یافت، تصریح کرد:
آن نکته ای که وجود دارد این است که کسانی که نظرات انتقادی به دولت داشتند، اختلافی با امام نداشتند بلکه اینها بر اساس فتوا و نظراتی که وجود داشت دیدگاههای خود را مطرح می کردند و امام هم به عنوان یک فقیه به مساله نگاه می کردند. اختلاف فتوا وجود داشت ولی حکم حکومتی امام قاطع و برا بود و همه آن را می پذیرفتند ولی در عین حال در مباحث علمی همیشه اختلاف نظر وجود داشت ولی غلبه با دیدگاه امام بود و اینها هیچ کدام خود را در مقابل دیدگاه امام نمی دیدند، بلکه گروه منتقد، دیدگاه حاکم در دولت را نمی پذیرفت و معتقد بود از لحاظ فقهی این روند، ‌روند درستی نیست، حضرت امام هم نه اینکه دیدگاه فقهی آنها را رد کند بلکه بر مساله ضرورتهای اجتماعی و حفظ حکومت و واقعیتهای اجتماعی تاکید می کردند. لذا امام در یک موضع کاملا علمی به مساله نگاه می کردند و بر این اساس هر دو دیدگاه مطرح می شدند.
فقیه حاکم مفتوح الید است، حرف نهایی را می زند
وی افزود: همه این را پذیرفته اند که بحث حکومت در ید فقیه حاکم است و وی مفتوح الید است، حرف نهایی را می زند چرا که اگر همه بخواهند نظرات خود را بگویند باعث اختلا ف می شود و به اصل نظام ضربه می خورد لذا حکم حکومتی اولویت دارد و دیدگاه حاکم، دیدگاه فقیه حاکم است.
امیر محبیان طولانی شدن تصویب برخی قوانین در دهه اول انقلاب را اینگونه توضیح داد : این مساله روند یک کار کارشناسی بود و شرایط خاصی در آن زمان در جامعه وجود داشت و بحث های خاصی از نظر فقهی مطرح بود. به عنوان مثال بسیاری به قانون کار انتقاد داشتند و معتقد بودند که ادامه این روند یعنی حاکمیت کارگران در قانون کار اینقدر شدید است که عملا به کارفرما چیزی نمی رسد، و بر همین اساسا هم شاهد بودیم که بسیاری از کارخانه ها نمی توانستند کارگران شان را حتی در صورت عدم کفایت اخراج کنند، و برای همین بود که بسیاری از کارخانه ها خوابید. در سرمایه گذاری، اصل تولید است اما در این قانون چنین و ضعیتی نبود وهنوز هم چنین وضعیتی وجود ندارد. خیلی ها معتقدند که در روند پیگیری کارها به ویژه سرمایه گذاری ها، این قانون حکم مانع را دارد .
گاهی اختلافات در روش ها باعث بروز برخی بحران ها می شود
وی افزود: در عین حال در همان زمان جریانات چپ کارگری وجود داشتند که می خواستند کارگران را به نفع خود مصادره کنند و نظام طبیعتا باید اجازه نمی داد که کارگران از سوی آنها مصادره شوند. جناح راست معمولا اینگونه عنوان می کرد که این قانون تحت تاثیر فضای خاص جریانات کمونیستی و روشنفکری گرایش چپ پیدا کرده است و خیلی از موارد آن با موازین شرع همخوانی ندارد.
این فعال سیاسی ادامه داد: این مسائل فقط در حوزه اقتصاد مطرح نبود بلکه در مسائل راهبردی و پیشرفت کشور هم شاهد بودیم که بسیاری از نهادها دولتی بودند که عواقب این ها را هم دیدیم. وی افزود: البته در آن زمان یک اصل و واقعیت وجود داشت و آن این است که کشور با کمبود منابع مالی مواجه بود و مجبور بود که بسته عمل کند اما در عین حال به نظر می رسید که دولتی شدن بسیاری از رفتارهای اقتصادی و کارکردهای اقتصادی باعث بهبود و کنترل اوضاع نشد، بلکه باعث فساد شد و به عنوان مثال مراکز تهیه و توزیعی که هدف شان کنترل توزیع عادلانه منابع مالی محدود بود، عملا موفق نبودند و بسیاری بودند که با ارز دولتی کالا وارد می کردند و آزاد می فروختند و بر همین اساس بود که بحث تعزیرات حکومتی مطرح شد و در واقع ایرادات منتقدین جدی بود و الان هم از نظر اقتصادی نظرات آن ها تایید می شود. ولی امام این مساله را که کشور از نظر منابع مالی در شرایط بحرانی است را درنظر می گرفت و درواقع آن زمان یک چالش بین مقتضیات شرایط و فتوای فقها وجود داشت که امام به عنوان فقیه حاکم طبیعی بود که مساله نظام را در اولویت قرار دهند. امیر محبیان در ادامه این گفتگو درباره اصول مشترکی که حضرت امام در این منشور از آنها نام می‌برد، عنوان کرد: مهمترین بحث، اسلام بود. هر دو جریان روحانی، بر اسلام و اسلام سیاسی و نظام و حاکمیت اسلامی و بقای کیان اسلامی تاکید داشتند . اختلافات در روش ها بود که البته گاهی می بینیم که این اختلاف روش ها باعث بروز برخی بحران ها می شود که الان شاهد برخی از آنها هستیم .
یکسری از سیره های عملیاتی انقلاب در طول دوران امام شکل گرفت
وی درباره مشخصه های انقلابی بودن که امام خمینی (س) در منشور به آن اشاره می کند، گفت: ما یک سنت و سیره ای در انقلاب داریم و انقلاب بر اساس آن آرمانها و ارزش ها شکل گرفته است و یکسری از سیره های عملیاتی انقلاب در طول دوران امام شکل گرفته است . یعنی دیدگاه امام از نگاه ما دیدگاه بنیانگذار انقلاب است و برای ما بسیار ارزشمند است و در بسیاری از موارد به آنها برمی گردیم. مواضع امام در آن دوران، دو حالت داشت یکسری مواضع مقطعی و حسب شرایط بود و در واقع درباره موضوعات تاکتیکی بود که وقتی شرایط منقضی می شود آن مواضع هم دیگر معنا ندارد. مثل مواضعی که در برابر صدام و عربستان و.. بود. امام در عین حال بسیاری از اصول را به عنوان یک فقیه بزرگ و امام جامعه مورد تاکید قرار می دهند ،‌که این ها هیچ تغییری نکرده و اصول پایه است و همان چیزهایی است که رهبری هم بر آنها تاکید دارند. وی افزود: درباره شرایط روز هم، ما معتقدیم بر اساس نظر امام، فقیه عادل حاکم باید تصمیمات را بگیرد و الان مقام معظم رهبری هم همان مسیررا دنبال می کنند لذا قرائت امام و رهبری از اصول انقلاب هیچ تفاوتی با هم ندارند . ولی ممکن است حسب مقتضیات در روش ها تفاوتهایی باشد چرا که موضوعات تغییر کرده و تسلبی نیست.
انسانها بلوک های آجر نیستند که کنار هم چیده شوند
امیر محبیان درباره تاکید امام (س) مبنی بر اینکه همه نباید تابع محض یک جریان باشند، عنوان کرد: این دیدگاه بسیار واضح و روشن و ارزشمندی است بدین معنی که انسانها بلوک های آجر نیستند که کنار هم چیده شوند، انسانها افرادی نیستند که از کارخانه واحدی بیرون آمده باشند انسانها بر اساس باورها و عقاید و ارزشهایی که به آنها باور دارند رفتار می کنند اما مهم این است که این رفتارها بر اساس یکسری ارزش های مشتر ک باشد. بنابراین نمی توانیم ادعا کنیم که بخشی از روحانیون یا همه آنها به یک گونه بیاندیشند، این با خصلت اختیار مندی انسانها سازگار نیست و به همین دلیل امام تاکید دارند که دو دیدگاه اگر با هم همکاری می کنند و به هم نزدیک می شوند به این معنی نیست که استقلال فکری خود را از دست داده اند.
حضرت امام(س) همه را به رسمیت می شناخت
وی افزود: حضرت امام همه را به رسمیت می شناخت چنانچه الان هم همینگونه است، ولی در عین حال چارچوبهای بسیار مشخصی وجود دارد که جریان ها نباید از آن خارج شوند یکی چارچوب قانون و دیگری ارزش های انقلاب است هرکس از این چارچوب ها خارج شود اینگونه نیست که دیگران او را از رسمیت خارج کنند بلکه خودش ،‌خود را از رسمیت انداخته است.
این فعال سیاسی اظهار کرد: کسی که مرزهای قانون را زیر پا می گذارد به هیچ عنوان نمی تواند برای خود مصونیت قائل باشد . همه تا زمانیکه در چارچوب قانونند مصونیت دارند . به رسمیت شناخته شدن جریان ها از سوی امام بدین معنی است که بله دیدگاههای مختلف وجود دارد ولی اگر جریان جامعه روحانیت در زمان امام تخلفی می کرد و مرزهای قانون و انقلاب را زیر پا می گذاشت امام بدون کوچکترین تعارفی با وی برخورد می کرد. چنانچه با برخی افراد مثل آقای منتظری و .. نیز این مساله انجام شد و در واقع امام درباره ارزش های انقلاب و قانون با کسی تعارف نداشت.
به گفته وی، در حال حاضر هم اگر کسی خلاف این چارچوب باشد حاکمیت برای حفظ کیان خود این کار را انجام می دهد.
باید درباره اصول وحدت کرد
امیر محبیان درباره تعریف و موضوع وحدت ، گفت: وقتی وحدت مطرح می شود باید مشخص شود که موضوع وحدت چیست. وقتی در حوزه سیاسی در صدد شکل گیری وحدت هستیم، باید روی اصول وحدت شود و نمی توان درباره فروع یا روش ها وحدت کرد چرا که روش ها چیزهایی هستند که بر اساس اختیار مندی انسانند و با هم تفاوت دارند و همه نباید به یک روش بیندیشند.
وی عنوان کرد: اولین نکته این است که همه ما مسلمانیم بنابراین در چارچوب های اسلام و معارف و جهان بینی اسلامی با هم توافق داریم . دوم اینکه جمهوری اسلامی و حاکمییت اسلام در جامعه را پذیرفته اییم و ولایت فقیه را نیز پذیرفته ایم، بنابریان جریانات در این اصول با هم وحدت دارند و اگر جریاناتی هستند که این موارد را قبول ندارند، در دایره وحدت و همگرایی قرار نمی گیرند .
ولایت فقیه برای اداره جامعه دارای یک سری اختیارات است
وی با بیان اینکه وقتی ولایت فقیه را پذیرفته ای که این منصب برای اداره جامعه دارای یک سری اختیارات است، گفت: درباره ولایت فقیه حتی ‌رهبری گفتند که لزومی ندارد شما درباره شخص ولایت فقیه وحدت داشته باشید و ممکن است اختلاف نظری در این باره باشد ولی آنچه مهم است، اسلام و انقلاب و رهبری است . الان بیست سال است که مقام رهبری هدایت کشور را عهده دارند و ایشان با درایت از شرایط سخت و حساس کشور، عبورکرده اند و لذا ولایت فقیه توانسته کفایت خود را هم در این مسیر ثابت کند.
تشخیص اینکه افراد در دایره این اصولند رفتار سیاسی و اجتماعی آنهاست
امیر محبیان درباره اینکه مرجع تشخیص اینکه چه کسی یا گروهی در دایره این اصول است چیست، تصریح کرد: بخش هایی از این تشخیص به رفتار سیاسی و اجتماعی افراد بر می گردد. و رفتار اجتماعی افرادنشان می دهد، که افراد تابع این مساله هستند یا نه؟ اگر شخصی به گونه ای صحبت کند که مشخصا همه کسانی که به صورت عرفی نگاه می کنند وی را خارج از چارچوب اسلام ببینند نمی توان با این فرد درباره اسلام وحدت کرد. یا اینکه دیدگاهی که اساسا اعتقادی به انقلاب نداشته باشد و سکولار باشد و قائل به جدایی دین از سیاست است که نمی تواند بگوید من درباره انقلاب اسلامی با شما وحدت دارم یا کسی و جریانی که می گوید به ولایت فقیه باور ندارد خوب این شخص در دایره وحدت نیست .
کسی که در دایره وحدت نیست نباید نابود شود
وی در عین حال افزود: البته اینگونه هم نیست که کسی که در دایره وحدت نباشد باید نابود شود . ولی نکته این جاست که افراد بر اساس یکسری نقاط مشترک به هم نزدیک می شوند لذا ارزیابی رفتار کاملا مشخص کننده است.
اگر فردی می گوید من به انقلاب معتقدم نمی توان او را به غیر آن متهم کرد
این فعال سیاسی در پاسخ به اینکه آیا این نوع نگاه سلیقه ای نمی شود، گفت: اگر فردی می گوید من به انقلاب معتقدم ما نمی توانیم او را به غیر آن متهم کنیم مگر اینکه واقعا نفاقی را در رفتار باشد و ثابت کنیم که رفتارش معارض است.
امیر محبیان ادامه داد: نمی توان سازمانی تشکیل داد که تعیین کند با چه کسی باید وحدت کرد.
برای کف و حداقل ها می توان از قانون اساسی استفاده کرد
اما آنچه افراد را به هم نزدیک می کند حداقل ها نیست
وی در پاسخ به این سوال که آیا قانون اساسی چارچوب مناسبی برای تشخیص این مهم است، اظهار کرد: بله برای کف و حداقل آن، می توان از قانون اساسی استفاده کرد. این قانون کف ها را مشخص کرده اما در عین حال آنچه افراد را به هم نزدیک می کند حداقل ها نیست. حداقل ها ما را در یک چارچوب نگه می دارد. در داخل این کشور ممکن است دو جریان به هم نزدیک یا دور شوند و هر دو هم در قالب قانون اساسی باشند اما آنهاییکه بیشتر نقاط مشترک دارند به سمت ائتلاف می روند. وحدت نوعی ائتلاف است بنابراین سازمان خاصی نداریم بلکه رفتارها را نگاه می کنیم. اگر دو طرف در تعاریف با هم به توافق رسیدند وحدت می کنند اگر نرسیدند از هم جدا می شوند و این اصلا بدین معنی نیست که اگر کسی در دایره وحدت نبود، باید نابود شود .
امیر محبیان عنوان کرد: وحدت نوعی ائتلاف و همگرایی است که باید از باورها شروع شود تا به رفتارها بینجامد و به زور که نمی شود افراد را به وحدت رساند و کسی را نمی شود مجبور به وحدت کرد. وی درباره ضرورت های وحدت، گفت: وحدت همیشه لازم است و ربطی به شرایط ندارد.
در حال حاضر وحدت ملی وجود دارد
اختلاف موجود بین سران و نخبگان سیاسی است
این فعال سیاسی درباره نظر خود پیرامون طرح وحدت ملی، خاطرنشان کرد: به اعتقاد من در حال حاضر وحدت ملی وجود دارد ومردم ما با هم اختلافی ندارند . مردم ما در ایرانی و مسلمان بودن با یکدیگر اختلافی ندارند، درباره خود انقلاب هم ممکن است عده محدودی اصل آن را نپذیرند ولی اکثریت به آن اعتقاد دارند . آنچه الان مطرح شده اختلاف بین مردم نیست بلکه اختلاف بین سران سیاسی و نخبگان سیاسی است. نخبگان سیاسی باید بروند مشکلاتشان را حل کنند و به این مساله، وحدت ملی نمی گویند بلکه بحث همگرایی نخبگان مطرح است. نخبگان اگر مشکلی دارند حل کنند و آن را به مردم تسری ندهند.
وی درباره چرایی مخالفت برخی با وحدت در عرصه سیاسی، اظهار کرد: وحدت همیشه خوب است و هر کسی که بر نفس وحدت و عمل آن تاکید کند خوب است. در عین حال برخی از مخالفین در حال حاضر معتقدند جریانی در کشور اتفاق افتاد و کشور هزینه سنگینی در این باره داده و این ها بعد از این طرح می خواهند جریانی را که از صحنه خارج شده را به صحنه بر گردانند . البته من این باور را ندارم و معتقدم که اختلاف ایجاد شده بیش از اینکه بین مردم باشد، بین سران و نخبگان است.
وقتی نخبگان عدم تحمل از خود نشان می دهن اختلافات بوجود می آید
وی تصریح کرد: یک روز قبل از انتخابات حجم وسیعی از مردم از احمدی نژاد و حجم وسیعی از موسوی حمایت کردند این ها با هم نه درگیر می شوند و نه مشکلی دارند اما آنجا که نخبگان عدم تحمل از خود نشان می دهند این اختلافات بوجود می آید. پس ما در مساله ملی مشکل نداریم بلکه نخبگان مشکل دارند . مشکل هم این است که نخبگان ما نخبه نیستند و اگر این ها نخبه بودند و درست مسائل را درک می کردند بسیاری از این مشکلات را نداشتیم و نخبگان این را در می یافتند که نباید بسیاری از مشکلات را به سطح جامعه بکشانند .
امیر محبیان عنوان کرد: نخبگان می توانند با گفتگو مشکلاتشان را حل کنند اما نباید افراد جامعه را در خیابانها در مقابل هم قرار دهند این مساله بیانگر این است که این ها وظیفه نخبگی و روشنفکری خود را انجام نداده اند و راهبران خوبی در این زمینه نبودند.
وقتی عقلا سکوت می کنند، افراد کوچکی میدان دار می شوند
وی افزود: من معتقدم همه اطراف قضیه باید سعه صدر به خرج دهند و آرام باشند . چون در فضایی که همه سر هم داد می زنند هیچ کس حرف دیگری را گوش نمی دهد. وقتی فضا متشنج شود برخی از عقلا حرف نمی زنند و آقایان خود را کنار می کشند و وقتی وضعیت به قول برخی وضعیت فتنه شود، همه ترجیح می دهند کبن لبون باشند یعنی نه بدوشندشان و نه از آنها کولی بگیرند. که این وضعیت جالب نمی شود و در نتیجه این رویکرد افراد کوچکی میدان دار می شوند که می خواهند با فریاد زدن کار خود را پیش ببرند نه کار مردم را .
به گفته این فعال سیاسی، عقلای جمع باید بشینند و و اول تشنج زدایی کنند و از گفتن حرفهایی که باعث تحریک طرف مقابل می شود، پرهیز کنند و سپس توقعاتشان را به حداقل ممکن کاهش دهند تا بتوانند به تفاهم برسند، در حداکثرها اصلا نمی توان توقعی داشت.
بزرگان بزرگی کنند و عاقلان عقل بیشتری به کار گیرند
امیر محبیان با بیان اینکه ما با هم یکسری میثاق های ملی داریم که مهمترین آن خود قانون اساسی است، گفت: نباید خواسته و توقعی فراتر از قانون مطرح کنیم. اگر انتظاراتی داریم انتظارات خود را مطرح می کنیم که اگر این چنین بود بسیاری از این درگیری ها رخ نمی داد و وقتی که نمی توانند اختلافات را بین خودشان حل کنند و گفتگو کنند این را به جامعه می کشانند . من حرفم این است که بزرگان بزرگی کنند و عاقلان عقل بیشتری به کار گیرند و از حوزه احساس خارج شوند.
وی افزود: قانون اساسی ما ظرفیت هایی زیادی در این باره دارد که بعضا به آنها هنوز توجهی نشده است .
راه رسیدن مفاهمه در مفاهیم اساسی،
شورای امنیت ملی، منافع ملی را تعریف می کند
امیر محبیان درباره اینکه راه رسیدن به مفاهمه و رسیدن به وفاق ملی بر سر مفاهیم اساسی چون منافع ملی چیست، گفت: ما باید واژه هایی مثل منافع ملی را درست تعریف کنیم. ما در دنیای واقعی هستیم نه در دنیای اوهام خودمان. و باید تعاریف درست و روشنی داشته باشیم همچنین اینکه یکسری از نهادها هستند که تعریفشان اولویت دارد. من استاد می توانم تعاریف زیادی ارائه کنم. اما نکته این است که کدام تعریف ، تعریف رسمی است و نهاد رسمی تعریف کننده آن کدام است که در این باره شورای امنیت ملی است که می تواند منافع ملی را بر اساس قانون اساسی و اختیاراتی که رهبری به آن داده است، تعریف می کند و آن ها تعیین می کنند که در موقعیت خاصی مساله ای خلاف امنیت ملی است. ضمن اینکه باید این مساله به یک فرهنگ هم در سطح جامعه بدل شود وهمه این را بپذیرند و اگر قرار باشد بگوییم این یک بحث نسبی است و هر کسی بر اساس تعریف خود عمل کند اصلا جامعه ای برقرار نمی ماند.
ضرورت تحقق دموکراسی، و ایفای نقش مردم در اندیشه امام؛
مدل فکری امام مبتنی بر دین و و آموزه های دینی بود
معلوم نیست که از دیدگاه امام دقیقا دموکراسی با مفهوم غربی بر آید
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر ضرورت تحقق دموکراسی، و ایفای نقش مردم ، احزاب و نخبگان در اندیشه امام بر اساس منشور برادری، اظهار کرد: ما دوران امام را به یاد داریم و سخنان امام در این باره کاملا مشخص است .امام مردم را بسیار دوست می داشت و برای همین است که مردم هم امام را بسیار دوست می داشتند. امام برای نقش آنها بسیار ارزش قائل بود اما، معلوم نیست که از دیدگاه امام دقیقا دموکراسی با مفهوم غربی بر بیاید. برای مدل فکری امام می توان الگوهای مختلفی مطرح کرد ولی مدل فکری امام مبتنی بر دین و و آموزه های دینی بود. به عنوان مثال وقتی انقلابی رخ می دهد گفتمان های مختلفی را می توان در این باره مطرح کرد و می توان گفت مثلا دیدگاه امام به فلان دیدگاه نزدیک است. امام اما به هیچ کدام از این ها به این شکل نگاه نمی کرد. بلکه می گفت انقلاب یک هدیه الهی است و یک فرصتی است که خدا در اختیار دیگران قرار داده است و خیلی ساده و روشن و دینی نگاه می کرد. امام برای مردم ارزش قائل بود و لی نمی توان گفت این معنای لیبرال دموکراسی است. بلکه امام تعریف خاص خودش را داشت و لزومی ندارد ما دیدگاه امام را برای فهمیدن، ترجمه غربی کنیم. مردم ما اینگونه امام را نفهمیدند. ممکن است نخبگان ما برای فهم امام، اول به سراغ گفتمان های غربی بروند و بعد به دنبال تعریفی از دیدگاههای امام بروند ولی مردم ما امام را اینگونه نفهمیدند و مستقیم بالمباشره با ایشان ارتباط داشتند و حرف امام را صریح می فهمیدند و حرف امام را ترجمه غربی نمی کردند که این نشان می دهد که ما احتیاج داریم خیلی از این مفاهیم را مجددا با منابع خودمان، تعریف کنیم.
از نظر امام هر میزانی از اکثریت مشروعیت ساز برای یک حرف ضد دینی نبود
وی تاکید کرد: ما نباید یک بخشی از صحبت های امام را بگیریم و یک بخش را نه. ما باید مدل فکری امام را به نحو کلی ببینیم. امام ، تمام مردم و ارزش ها و ... را در چارچوب دین می دید. اگر تمام مردم جمع می شدند و یک حرفی می زدند که خلاف ارزش ها ی دینی بود امکان نداشت امام قبول کند. یعنی از نظر امام هر میزانی از اکثریت مشروعیت ساز برای یک حرف ضد دینی نبود و اگر همه مردم رای می دادند که این حکم دیگر حکم اسلام نیست و غلط است، امام حرف اسلام را تایید می کرد. اما در عین حال در عرصه حکومت داری امام برای مردم ارزش زیادی قائل و معتقد بود که مردم حق دارند سرنوشت خود را تعیین کنند و این قضیه روشن است.
وی در خاتمه درباره اینکه چرا حضرت امام علیرغم تشخیص عدم صلاحیت بنی صدر، خود نسبت به عزل وی اقدام نکرد، ادامه داد: امام از اول هم بنی صدر را قبول نداشت و حتی در بحث آقای منتظری می گویند من به اصرار قبول کردم،خودم هم قبول نداشتم. اما یک بحث پذیرفتن نظرات نخبگانی مثل آقای منتظری بود و یک زمان هم هست که مردم رای داده اند . امام موسس نظام است و موسس نظام نمی تواند نظام را در سیلان نگه دارد بلکه باید در چارچوب قانون عمل کند. امام قانونی ایجاد کرد و خودش باید کسی می بود که متولی آن است و باید کارها را در چارچوب آن پیش می برد. و لذا می گفت مردم به بنی صدر رای داده اند. اگر او را قبول ندارید باید برود مجلس، عدم کفایت بگیرید . و بعد کنار گذاشته شود که الان هم همه سعی می کنند در چارچوب قانون عمل کنند.
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.