به گزارش جماران، حسن طاهری در سرمقاله روزنامه 19 دی نوشت:
«فقط 5 سریال و یک فیلم سینمایی!»
این تنها آماری است از مجموع تولیدات سینمایی برای بزرگ ترین شخصیت تاریخ ایران.
30 سال دقیقا 10950 روز، 1460هفته، 365 ماه را شامل می شود. 14خرداد سال 1398 می توانست، شاهد یک جشنواره بی نظیر هنری از، صدها اثر هنری و ادبی و سینمایی و رسانه ای از مجموع 87 سال حیات پرفراز و نشیب بزرگ مجاهد و عالم کم نظیر و احیاگر بخش اعظم فرهنگ اسلامی یعنی امام خمینی (ره) باشد.
سریال های آفتاب و زمین ساخته جواد شمقدری در سال 1378، صنوبر ساخته مجتبی راعی در سال 1383، سالهای حادثه ساخته سعید چاری در سال 1391، روح الله ساخته راما قوی دل در سال 1391، روح الله ساخته سیامک صرافت در سال 1392، و تله فیلم یازده دقیقه و سی ثانیه ساخته بهروز افخمی در سال 1387، فیلم سینمایی اکران نشده فرزند صبح ساخته بهروز افخمی در سال 1383، مستند آفتاب و عشق مظلوم ساخته گروهی از کارگردانان در سال 1368، مستند سیره عملی امام روحالله تولید واحد مرکزی خبر در سال 1387و مسابقه سیمای آفتاب تلویزیون در سال 1390 ، در کنار چند انیمیشن متوسط تنها آثار تصویری است که توسط رسانه های ایران ساخته شده اند.
شاید تنها مستند فاخرِ در خورِ تقدیر با استانداردهای جهانی، مستند روحالله ساخته کارگردان لبنانی به نام محمد دبوق در سال 1386 باشد که همچنان یگانه نسخه ارزشمند هنری است که همه ساله از سوی رسانه ملی پخش می شود.
پس از چهل سال گذشت از پیروزی انقلاب اسلامی و سی سال از رحلت بنیان گذار آن، به نظر می رسد، سهم و نقش نهادها و مراکز و ادارات و وزارت خانه ها و سازمان های فرهنگی در معرفی و نشر و گسترش نام و راه امام خمینی، باید مورد بررسی و تامل جدی قرار گیرد.
ماده۳۷ قانون برنامه ششم توسعه، جهت «زنده و نمایان نگهداشتن مبانی اسلام ناب محمدی(ص) و اندیشه دینی، سیاسی و فرهنگی و سیره عملی حضرت امام خمینی(ره)» کلیه مراکز برخوردارِ از بودجه عمومی را، موظف به هزینه کرد 3 درصد از بودجه های فرهنگی خود کرده است.
در صورت اجرایی شدن نه 3 درصد، بلکه فقط 1 درصد از این مصوبه از سوی این مراکز، امروز چه تعداد محصول فرهنگی و ادبی و هنری، باید در فهرست تولیدات فرهنگی هنری معطر به نام امام، دیده می شد؟
فقط یک جمله شاید کافی باشد و بس:
«سرافکندگی و شرمندگی، در برابرِ بزرگ ترین شخصیتِ محبوب و تاثیرگذارِ تاریخ ایران!»