به گزارش ایرنا، بهورز هر روستا مسوولیتی قابل توجه برای مراقبت از مسایل بهداشتی، اجتماعی و فرهنگی روستای محل خدمت خود دارد، بهورز باید آموختههای خود را در کاسه اخلاص ریخته و عاشقانه در خدمت مردم محروم باشد، خود را از جنس مردم محروم بداند، با آنها همدردی و زیست مشترک داشته باشد تا رسالت اصلی وظیفه شغلی خود را تحقق بخشد.
از یک سو، بهورزان مسوولیت کمک به رفع محرومیت مناطق محل خدمت را بر عهده دارند و از سویی، از نظر حرفهای از بسیاری از امتیازها محروماند و نیازمند توجه و ارتقای جایگاه شغلی با هدف بهبود کیفیت خدمت و ایجاد انگیزه هستند.
بهورزان پایین ترین رده استخدامی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هستند که تا پایان خدمت 30 ساله خود در همین رده شغلی باقی می مانند و به همین خاطر از بسیاری از مزایای حقوقی و شغلی محروم هستند، بهورزان در بدو استخدام مدت 2 سال در مراکز آموزش بهورزی آموزش میبینند و مهارت های مختلفی شغل خود را فرامیگیرند.
در سال 53، شبکه بهداشت و درمان در روستاهای کشور کار خود را در استان آذربایجان غربی آغاز کرد که بعد از انقلاب اسلامی نیز خدمت رسانی به روستاها گسترش یافت و یکی از افتخارات نظام جمهوری اسلامی شد، در 12 شهریور سال 1363 وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی وقت با هدف کمک رسانی هر چه بیشتر به بیماران روستایی وهمچنین به منظور تحقق یکی از اهداف مقدس انقلاب اسلامی مبنی بر فقرزدایی از روستاها دست به تاسیس خانههایی با نام خانه بهداشت زد و در جهت تامین تیم متخصص این خانه ها به تربیت افرادی همت گمارد که بهورز نام گرفتند.
تا چند سال گذشته بهورزان باید در روستاهای محل خدمت خود ساکن می شدند و حتی حق ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر را نداشتند، طبق آمارهای رسمی بهورزان در ارتباطی صمیمی با مادران روستایی و تلاشی گسترده، توانسته اند میزان مرگ و میر مادران را به علت عوارض حاملگی و زایمان، از 140 مورد در 100 هزار تولد زنده در سال 1363 را به 54 مورد در 100 هزار تولد زنده در سال 1370 کاهش دهند و این به معنای جلوگیری از مرگ 1720 مادر در سال بود.
ریشه کن شدن بسیاری از بیمارها از جمله بیماری فلج اطفال در کشور و بیماری یابی سریع در جامعه از نتایج تلاش های بهورزان است، تعداد بهورزها در کشور کم نیست و هم اکنون بیش از 32 هزار بهورز در سراسر کشور خدمات بهداشتی و درمانی را در روستاها ارائه می دهند.
بنا به گزارش مرکز آمار ایران از نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395، استان سمنان 702 هزار و 360 نفر جمعیت در 215 هزار و 571 خانوار دارد که از این تعداد 141 هزار و 858 نفر جمعیت روستایی است، در این سرشماری مشخص شد شهرستان دامغان 94 هزار و 190 نفر در 30 هزار و 296 خانوار جمعیت دارد که شامل 21 هزار و 265 نفر جمعیت روستایی میشود.
52 بهورز در شهرستان دامغان فعالیت دارند و در سال گذشته به همت دولت یازدهم تعداد 14 بهورز به این شهرستان اضافه شد که باعث تکمیل تمام پست های خالی در این حوزه شغلی شد؛ بر اساس شاخص وزارت بهداشت، به ازای هر یکهزار و 500 نفر در روستاها، به حضور یک بهورز نیاز است، درحال حاضر در شهرستان دامغان روستاهای زیر 500 یا یکهزار نفر جمعیت هم از نعمت بهورز بهره می برند.
خانم جهانیان ساکن شهر دامغان در گفت و گو با ایرنا، گفت: زمانی در روستای امیرآباد ساکن بودیم و فعالیت بهورزان خدوم را از نزدیک دیدیم و لمس کردیم و از طرفی تاثیر حضور بهورز برای امثال ما که در مناطق روستایی زندگی کرده ایم مشخص است.
وی اضافه کرد: امروز واژه بهورز نامی ناآشنا برای جامعه شهری است چرا که عمده خدمات و سال های عمر بهورزان صرف خدمات رسانی به روستاها می شود و تاثیر حضور بهورزان را باید از روستائیان جویا شد.
جهانیان اضافه کرد: به سبب فعالیت این قشر جامعه در روستاها، باید توجه ویژه ای به این شغل شود تا کار و نام بهورزان که برای محرومیتزدایی و سلامت مردم نقاط روستایی یا محروم در فعالیت هستند، در محرومیت باقی نماند.
رستمیان ساکن روستای دروار در شهرستان دامغان هم گفت: بهورز روستای ما خانم ناصحی است که به تازگی به عنوان بهورز نمونه کشوری انتخاب شده است و امیدواریم مسوولان از زحمات او به خوبی تقدیر کنند.
وی اضافه کرد: بهورز روستای دروار با وجود سن و تجربه کاری کم بسیار مهربان و دلسوز اهالی روستا است و در کار خود منظم و دقیق است به نوعی که پرونده درمانی تمامی اهالی را به خوبی یادداشت کرده و در جهت حل مشکل تک تک اهالی روستا تلاش می کند.
رستمیان تصریح کرد: او برای کودکان اتاقی زیبا با عروسک های قشنگ ایجاد کرده و برای زنان روستا کلاس های بسیاری برگزار می کند که به نوعی محبت همه اهالی را کسب کرده است.
سعید محمدی، جوان ساکن دامغان که در دوره کودکی از خدمات بهورزان بهرهمند شده است، در خصوص اهمیت فعالیت بهورزان گفت: بیشتر ما از بهورزان خاطراتی نداریم چون خدمات و مراقبت های آنها به ما و مادران ما در سال های قبل و بدو تولد بوده و رویدادهای تلخ و شیرین پس از تولد و دوران مدرسه جانفشانیهای این عزیزان را از یاد ما برده است.
وی تصریح کرد: پدر من ساکن روستای حسن آباد دامغان است و به صورت مداوم مورد معاینه بهورز روستا قرار دارد و مشکلات خود را با بهورز روستا درمیان می گذارد و تلاش بهورزان نیز برای رفع مشکلات و نیازها و پیشبرد امور روستائیان مفید فایده است.
محمدی یادآور شد: بهورز روستا در طول سال های اخیر بسیاری از مشکلات پدر بنده را بیان کرده و از ما خواسته است که او را جهت مداوا به بیمارستان شهر منتقل کنیم که خوشبختانه با پیشگیری و درمان، تا کنون با هیچ مشکل حادی برای پدرم مواجه نشدیم به نوعی، پیگیری و آگاهیبخشی بهورز باعث اقدام به موقع ما برای درمان پدرم شد که قابل ستایش است.
سمیه رستمیان متولد 1336 بهورز بازنشسته روستای تویه دروار دامغان در گفت و گو با ایرنا، گفت: پس از گرفتن دیپلم کار و دانش به دلیل علاقه شخصی، ازسال 59 وارد آموزشگاه بهورزی شاهرود شدم و پس از گذراندن دو سال دوره بهورزی، از سال 61 به عنوان بهورز مشغول به کار شدم.
وی با اشاره به اینکه در 10 سال اول خدمت در خانه بهداشت طزره دامغان و مدت 20 سال در روستای تویه دروار این شهرستان به این حرفه مشغول بودم، تصریح کرد: قدمهای اول بهداشت در روستاهای محروم بر عهده بهورزان است که فعالیتهایی از جمله مراقبت از خانم های باردار، تنظیم خانواده، واکسیناسیون، بازدید در خصوص بهداشت اماکن عمومی اعم از مغازه ها، حمام، مساجد، تزریقات با نظر پزشک و انجام فعالیت از شناسایی تا درمان در خصوص کلیه بیماری های واگیردار گوشه ای از خدمات بهورزان به شمار می آید.
وی اضافه کرد: در طول خدمت 30 ساله خود هر لبخند روستاییان یک خاطره خوب و هر غم و غصه آنان برای من خاطره ای بد محسوب می شد و همواره از شادی آنان شاد می شدم و با غم آنان اشک می ریختم.
بهورز بازنشسته تویه دروار دامغان در توصیه به بهورزانی که تازه وارد این حرفه می شوند، گفت: به بهورزان توصیه می کنم خدمت خود را دوست داشته باشند، با مردم روستا با مهربانی رفتار کنند، به یاد داشته باشند پس از 39 سال خدمت صدای مردم دردکشیده روستا را به یاد خواهند آورد پس به گونه ای کار کنند تا شرمنده وجدان خود نشوند.
خانم عطیه ناصحی بهورز 27 ساله و بهورز روستای دروار دامغان که به تازگی به عنوان بهورز نمونه کشور شناخته شده است در گفت و گو با ایرنا، گفت: در این روستا پرونده بسیاری از اهالی در بایگانی خانه بهداشت قرار دارد که من در دفترچه ای کوچک خلاصه پرونده تمام اهالی را یادداشت کردم تا در زمان صرفه جویی کرده و نیازی به در آوردن کل پرونده از بایگانی نباشد.
وی به برنامه های خود در این روستا اشاره کرد و گفت: تهیه فیلم و برنامه آموزشی برای مدارس، جذب زنان روستا به خانه بهداشت با برگزاری کلاسهای بافتنی، آموزش آشپزی و انجام پیاده روی گروهی از اقدامات ما در این روستا است.
بهورز روستای دروار دامغان اضافه کرد: انجام این برنامه ها وظیفه خانه بهداشت نیست، اما با انجام کارهایی از این دست توانستیم هم کارهای خانه بهداشت را انجام دهیم و هم اعتماد اهالی را بیشتر جلب کنیم.
یکی از بهورزان روستاهای جنوبی دامغان که خواست نامش محفوظ بماند، گفت: بهورزی شغل با عشقی است و حق و حقوق بهورز با توجه به فعالیتی که انجام می دهد بسیارکم است.
وی اضافه کرد: با توجه به قرار داشتن در روستا و سختی رفت و آمد و دیگر مشکلات این حرفه، قرار گرفتن شغل بهورزی در ردیف شغل های سخت و زیان آور جزو دغدغه های همه ما بهورزان است که سالهاست به دنبال این امر هستیم.
وی در ادامه تصریح کرد: قرار گرفتن این شغل در ردیف مشاغل سخت و زیان آور در ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است و در مجلس هشتم نیز به عنوان طرح یک فوریتی بهورزان رای نیاورد و در مجلس نهم نیز این طرح رد شد ولی دوباره تعدادی از نمایندگان طرحی را به صحن مجلس آوردند و نمایندگان به بهانه بار مالی برای دولت باز هم این قشر را ناامید کردند.
بهورز روستاهای جنوبی دامغان گفت: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می تواند با تبدیل دوره 2 ساله آموزش بهورزی به عنوان سنوات خدمتی، قدم هایی در راستای بهبود وضعیت بهورزان بردارد که امیدوارم این امر محقق شود.
ابوالفضل حسن بیکی نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با ایرنا، گفت: بهورزان در صف نظام سلامت کشور یاریرسان جامعه بوده و نقشی محوری و اساسی را بر عهده دارند.
وی افزود: نام بهورز همواره یادآور تندرستی دادن، زندگی بخشیدن، خدمت خالصانه ارتقای سلامت و افتخار نظام سلامت ایران در سطح ملی و بینالمللی است.
حسن بیکی تصریح کرد: با توجه به بحث سختی کار، بدی آب و هوا و شرایط ویژه شغل بهورزی، اقدام به قرار گرفتن این شغل در ردیف مشاغل سخت و زیان آور درخواست همه سازمان ها و مجموعه ها است.
وی اضافه کرد: در این خصوص مذاکراتی بین دولت و مجلس انجام شد و مقرر شد تا به دلیل چندمحوری نشدن موضوع، این امر توسط دو وزارتخانه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و تعاون، کار و رفاه اجتماعی مورد مطالعه قرار گیرد و این مطالعه و بررسی به صورت لایحه به مجلس داده شود.
نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: مجلس و نمایندگان منتظر نتیجه بررسی این دو وزارتخانه هستند که پس از رسیدن لایحه، این موضوع در صحن علنی مورد بررسی می گیرد.
فاطمه منصوری، مسوول بهورزی مرکز بهداشت دامغان هم در گفت و گو با ایرنا، گفت: مجموعه وزارت بهداشت موفق به الکترونیکی کردن پرونده سلامت تمام روستاییان شده که مطابق آن هر روستائی که برای درمان به بیمارستانها مراجعه کند، درمان آن بر حسب پرونده الکترونیکی انجام خواهد شد.
وی اضافه کرد: بهورزان در میان مشاغل حساس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از جمله کسانی هستند که از قافله تغییر و تحولات این وزارتخانه جا مانده و تنها ارتقای شغلی آنها در طول دوران خدمت بازنشستگی است.
منصوریان، فعالیت بهورزان را بخشی از خدمات توسعه ای و بهداشتی دولت برای آبادانی و عمرانی روستاها و مقابله با مهاجرت روستاییان به حاشیه شهرها دانست و گفت: بهورزان نخستین سربازان خط مقدم بهداشت در روستاها هستند و بهورزان مورد اعتماد و سنگ صبور مردم هستند.
فاطمه منصوری تصریح کرد: در سال گذشته به همت دولت یازدهم تعداد 14 بهورز به شهرستان دامغان اضافه شد و به این ترتیب، تمام پست های خالی پر شده است.
مسوول بهورزی مرکز بهداشت دامغان با اعلام وجود 52 بهورز در این شهرستان، گفت: براساس اعلام وزارت بهداشت، به ازای هر یکهزار و 500 نفر، یک بهورز باید وجود داشته باشد، درحال حاضر دراین شهرستان روستاهای زیر 500 یا یکهزار نفر جمعیت هم از نعمت بهورز بهره می برند.
29 طرح عمرانی حوزه بهداشت و درمان شهرستان دامغان با اعتبار 12 میلیارد تومان در حال اجرا و تکمیل است که برخی از این طرح ها مربوط به خانه های بهداشت و حوزه شغلی بهورزان است.
9856/6103 گزارش: میثم اسماعیلی ** انتشار دهنده: مصطفی دهقان
برای آگاهی از تازهترین اخبار و رویدادهای استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
از یک سو، بهورزان مسوولیت کمک به رفع محرومیت مناطق محل خدمت را بر عهده دارند و از سویی، از نظر حرفهای از بسیاری از امتیازها محروماند و نیازمند توجه و ارتقای جایگاه شغلی با هدف بهبود کیفیت خدمت و ایجاد انگیزه هستند.
بهورزان پایین ترین رده استخدامی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هستند که تا پایان خدمت 30 ساله خود در همین رده شغلی باقی می مانند و به همین خاطر از بسیاری از مزایای حقوقی و شغلی محروم هستند، بهورزان در بدو استخدام مدت 2 سال در مراکز آموزش بهورزی آموزش میبینند و مهارت های مختلفی شغل خود را فرامیگیرند.
در سال 53، شبکه بهداشت و درمان در روستاهای کشور کار خود را در استان آذربایجان غربی آغاز کرد که بعد از انقلاب اسلامی نیز خدمت رسانی به روستاها گسترش یافت و یکی از افتخارات نظام جمهوری اسلامی شد، در 12 شهریور سال 1363 وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی وقت با هدف کمک رسانی هر چه بیشتر به بیماران روستایی وهمچنین به منظور تحقق یکی از اهداف مقدس انقلاب اسلامی مبنی بر فقرزدایی از روستاها دست به تاسیس خانههایی با نام خانه بهداشت زد و در جهت تامین تیم متخصص این خانه ها به تربیت افرادی همت گمارد که بهورز نام گرفتند.
تا چند سال گذشته بهورزان باید در روستاهای محل خدمت خود ساکن می شدند و حتی حق ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر را نداشتند، طبق آمارهای رسمی بهورزان در ارتباطی صمیمی با مادران روستایی و تلاشی گسترده، توانسته اند میزان مرگ و میر مادران را به علت عوارض حاملگی و زایمان، از 140 مورد در 100 هزار تولد زنده در سال 1363 را به 54 مورد در 100 هزار تولد زنده در سال 1370 کاهش دهند و این به معنای جلوگیری از مرگ 1720 مادر در سال بود.
ریشه کن شدن بسیاری از بیمارها از جمله بیماری فلج اطفال در کشور و بیماری یابی سریع در جامعه از نتایج تلاش های بهورزان است، تعداد بهورزها در کشور کم نیست و هم اکنون بیش از 32 هزار بهورز در سراسر کشور خدمات بهداشتی و درمانی را در روستاها ارائه می دهند.
بنا به گزارش مرکز آمار ایران از نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1395، استان سمنان 702 هزار و 360 نفر جمعیت در 215 هزار و 571 خانوار دارد که از این تعداد 141 هزار و 858 نفر جمعیت روستایی است، در این سرشماری مشخص شد شهرستان دامغان 94 هزار و 190 نفر در 30 هزار و 296 خانوار جمعیت دارد که شامل 21 هزار و 265 نفر جمعیت روستایی میشود.
52 بهورز در شهرستان دامغان فعالیت دارند و در سال گذشته به همت دولت یازدهم تعداد 14 بهورز به این شهرستان اضافه شد که باعث تکمیل تمام پست های خالی در این حوزه شغلی شد؛ بر اساس شاخص وزارت بهداشت، به ازای هر یکهزار و 500 نفر در روستاها، به حضور یک بهورز نیاز است، درحال حاضر در شهرستان دامغان روستاهای زیر 500 یا یکهزار نفر جمعیت هم از نعمت بهورز بهره می برند.
خانم جهانیان ساکن شهر دامغان در گفت و گو با ایرنا، گفت: زمانی در روستای امیرآباد ساکن بودیم و فعالیت بهورزان خدوم را از نزدیک دیدیم و لمس کردیم و از طرفی تاثیر حضور بهورز برای امثال ما که در مناطق روستایی زندگی کرده ایم مشخص است.
وی اضافه کرد: امروز واژه بهورز نامی ناآشنا برای جامعه شهری است چرا که عمده خدمات و سال های عمر بهورزان صرف خدمات رسانی به روستاها می شود و تاثیر حضور بهورزان را باید از روستائیان جویا شد.
جهانیان اضافه کرد: به سبب فعالیت این قشر جامعه در روستاها، باید توجه ویژه ای به این شغل شود تا کار و نام بهورزان که برای محرومیتزدایی و سلامت مردم نقاط روستایی یا محروم در فعالیت هستند، در محرومیت باقی نماند.
رستمیان ساکن روستای دروار در شهرستان دامغان هم گفت: بهورز روستای ما خانم ناصحی است که به تازگی به عنوان بهورز نمونه کشوری انتخاب شده است و امیدواریم مسوولان از زحمات او به خوبی تقدیر کنند.
وی اضافه کرد: بهورز روستای دروار با وجود سن و تجربه کاری کم بسیار مهربان و دلسوز اهالی روستا است و در کار خود منظم و دقیق است به نوعی که پرونده درمانی تمامی اهالی را به خوبی یادداشت کرده و در جهت حل مشکل تک تک اهالی روستا تلاش می کند.
رستمیان تصریح کرد: او برای کودکان اتاقی زیبا با عروسک های قشنگ ایجاد کرده و برای زنان روستا کلاس های بسیاری برگزار می کند که به نوعی محبت همه اهالی را کسب کرده است.
سعید محمدی، جوان ساکن دامغان که در دوره کودکی از خدمات بهورزان بهرهمند شده است، در خصوص اهمیت فعالیت بهورزان گفت: بیشتر ما از بهورزان خاطراتی نداریم چون خدمات و مراقبت های آنها به ما و مادران ما در سال های قبل و بدو تولد بوده و رویدادهای تلخ و شیرین پس از تولد و دوران مدرسه جانفشانیهای این عزیزان را از یاد ما برده است.
وی تصریح کرد: پدر من ساکن روستای حسن آباد دامغان است و به صورت مداوم مورد معاینه بهورز روستا قرار دارد و مشکلات خود را با بهورز روستا درمیان می گذارد و تلاش بهورزان نیز برای رفع مشکلات و نیازها و پیشبرد امور روستائیان مفید فایده است.
محمدی یادآور شد: بهورز روستا در طول سال های اخیر بسیاری از مشکلات پدر بنده را بیان کرده و از ما خواسته است که او را جهت مداوا به بیمارستان شهر منتقل کنیم که خوشبختانه با پیشگیری و درمان، تا کنون با هیچ مشکل حادی برای پدرم مواجه نشدیم به نوعی، پیگیری و آگاهیبخشی بهورز باعث اقدام به موقع ما برای درمان پدرم شد که قابل ستایش است.
سمیه رستمیان متولد 1336 بهورز بازنشسته روستای تویه دروار دامغان در گفت و گو با ایرنا، گفت: پس از گرفتن دیپلم کار و دانش به دلیل علاقه شخصی، ازسال 59 وارد آموزشگاه بهورزی شاهرود شدم و پس از گذراندن دو سال دوره بهورزی، از سال 61 به عنوان بهورز مشغول به کار شدم.
وی با اشاره به اینکه در 10 سال اول خدمت در خانه بهداشت طزره دامغان و مدت 20 سال در روستای تویه دروار این شهرستان به این حرفه مشغول بودم، تصریح کرد: قدمهای اول بهداشت در روستاهای محروم بر عهده بهورزان است که فعالیتهایی از جمله مراقبت از خانم های باردار، تنظیم خانواده، واکسیناسیون، بازدید در خصوص بهداشت اماکن عمومی اعم از مغازه ها، حمام، مساجد، تزریقات با نظر پزشک و انجام فعالیت از شناسایی تا درمان در خصوص کلیه بیماری های واگیردار گوشه ای از خدمات بهورزان به شمار می آید.
وی اضافه کرد: در طول خدمت 30 ساله خود هر لبخند روستاییان یک خاطره خوب و هر غم و غصه آنان برای من خاطره ای بد محسوب می شد و همواره از شادی آنان شاد می شدم و با غم آنان اشک می ریختم.
بهورز بازنشسته تویه دروار دامغان در توصیه به بهورزانی که تازه وارد این حرفه می شوند، گفت: به بهورزان توصیه می کنم خدمت خود را دوست داشته باشند، با مردم روستا با مهربانی رفتار کنند، به یاد داشته باشند پس از 39 سال خدمت صدای مردم دردکشیده روستا را به یاد خواهند آورد پس به گونه ای کار کنند تا شرمنده وجدان خود نشوند.
خانم عطیه ناصحی بهورز 27 ساله و بهورز روستای دروار دامغان که به تازگی به عنوان بهورز نمونه کشور شناخته شده است در گفت و گو با ایرنا، گفت: در این روستا پرونده بسیاری از اهالی در بایگانی خانه بهداشت قرار دارد که من در دفترچه ای کوچک خلاصه پرونده تمام اهالی را یادداشت کردم تا در زمان صرفه جویی کرده و نیازی به در آوردن کل پرونده از بایگانی نباشد.
وی به برنامه های خود در این روستا اشاره کرد و گفت: تهیه فیلم و برنامه آموزشی برای مدارس، جذب زنان روستا به خانه بهداشت با برگزاری کلاسهای بافتنی، آموزش آشپزی و انجام پیاده روی گروهی از اقدامات ما در این روستا است.
بهورز روستای دروار دامغان اضافه کرد: انجام این برنامه ها وظیفه خانه بهداشت نیست، اما با انجام کارهایی از این دست توانستیم هم کارهای خانه بهداشت را انجام دهیم و هم اعتماد اهالی را بیشتر جلب کنیم.
یکی از بهورزان روستاهای جنوبی دامغان که خواست نامش محفوظ بماند، گفت: بهورزی شغل با عشقی است و حق و حقوق بهورز با توجه به فعالیتی که انجام می دهد بسیارکم است.
وی اضافه کرد: با توجه به قرار داشتن در روستا و سختی رفت و آمد و دیگر مشکلات این حرفه، قرار گرفتن شغل بهورزی در ردیف شغل های سخت و زیان آور جزو دغدغه های همه ما بهورزان است که سالهاست به دنبال این امر هستیم.
وی در ادامه تصریح کرد: قرار گرفتن این شغل در ردیف مشاغل سخت و زیان آور در ادوار مختلف مجلس شورای اسلامی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است و در مجلس هشتم نیز به عنوان طرح یک فوریتی بهورزان رای نیاورد و در مجلس نهم نیز این طرح رد شد ولی دوباره تعدادی از نمایندگان طرحی را به صحن مجلس آوردند و نمایندگان به بهانه بار مالی برای دولت باز هم این قشر را ناامید کردند.
بهورز روستاهای جنوبی دامغان گفت: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می تواند با تبدیل دوره 2 ساله آموزش بهورزی به عنوان سنوات خدمتی، قدم هایی در راستای بهبود وضعیت بهورزان بردارد که امیدوارم این امر محقق شود.
ابوالفضل حسن بیکی نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی در گفت و گو با ایرنا، گفت: بهورزان در صف نظام سلامت کشور یاریرسان جامعه بوده و نقشی محوری و اساسی را بر عهده دارند.
وی افزود: نام بهورز همواره یادآور تندرستی دادن، زندگی بخشیدن، خدمت خالصانه ارتقای سلامت و افتخار نظام سلامت ایران در سطح ملی و بینالمللی است.
حسن بیکی تصریح کرد: با توجه به بحث سختی کار، بدی آب و هوا و شرایط ویژه شغل بهورزی، اقدام به قرار گرفتن این شغل در ردیف مشاغل سخت و زیان آور درخواست همه سازمان ها و مجموعه ها است.
وی اضافه کرد: در این خصوص مذاکراتی بین دولت و مجلس انجام شد و مقرر شد تا به دلیل چندمحوری نشدن موضوع، این امر توسط دو وزارتخانه بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و تعاون، کار و رفاه اجتماعی مورد مطالعه قرار گیرد و این مطالعه و بررسی به صورت لایحه به مجلس داده شود.
نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: مجلس و نمایندگان منتظر نتیجه بررسی این دو وزارتخانه هستند که پس از رسیدن لایحه، این موضوع در صحن علنی مورد بررسی می گیرد.
فاطمه منصوری، مسوول بهورزی مرکز بهداشت دامغان هم در گفت و گو با ایرنا، گفت: مجموعه وزارت بهداشت موفق به الکترونیکی کردن پرونده سلامت تمام روستاییان شده که مطابق آن هر روستائی که برای درمان به بیمارستانها مراجعه کند، درمان آن بر حسب پرونده الکترونیکی انجام خواهد شد.
وی اضافه کرد: بهورزان در میان مشاغل حساس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از جمله کسانی هستند که از قافله تغییر و تحولات این وزارتخانه جا مانده و تنها ارتقای شغلی آنها در طول دوران خدمت بازنشستگی است.
منصوریان، فعالیت بهورزان را بخشی از خدمات توسعه ای و بهداشتی دولت برای آبادانی و عمرانی روستاها و مقابله با مهاجرت روستاییان به حاشیه شهرها دانست و گفت: بهورزان نخستین سربازان خط مقدم بهداشت در روستاها هستند و بهورزان مورد اعتماد و سنگ صبور مردم هستند.
فاطمه منصوری تصریح کرد: در سال گذشته به همت دولت یازدهم تعداد 14 بهورز به شهرستان دامغان اضافه شد و به این ترتیب، تمام پست های خالی پر شده است.
مسوول بهورزی مرکز بهداشت دامغان با اعلام وجود 52 بهورز در این شهرستان، گفت: براساس اعلام وزارت بهداشت، به ازای هر یکهزار و 500 نفر، یک بهورز باید وجود داشته باشد، درحال حاضر دراین شهرستان روستاهای زیر 500 یا یکهزار نفر جمعیت هم از نعمت بهورز بهره می برند.
29 طرح عمرانی حوزه بهداشت و درمان شهرستان دامغان با اعتبار 12 میلیارد تومان در حال اجرا و تکمیل است که برخی از این طرح ها مربوط به خانه های بهداشت و حوزه شغلی بهورزان است.
9856/6103 گزارش: میثم اسماعیلی ** انتشار دهنده: مصطفی دهقان
برای آگاهی از تازهترین اخبار و رویدادهای استان سمنان به نشانی IRNASEMNAN@کانال اخبار ایرنا سمنان مراجعه کنید.
کپی شد