به گزارش ایرنا، آیین دوختن کیسه مراد قدمت 300 ساله در استان سمنان دارد و هر سال در دهه آخر ماه مبارک رمضان انجام می شود، به این ترتیب که دختران و زنان دیار دارالمرحمه روز بیست و هفتم ماه مباک رمضان با دوختن کیسه مراد، اجابت دعای خود را از خداوند مهربان طلب می کنند.
در آیین دوختن کیسه مراد زنان و دختران بین 2 نماز ظهر و عصر روز بیست و هفتم ماه رمضان کیسه ای کوچک دوخته و برای برآورده شدن حاجات خود سکه یا پولی درون آن می اندازند و تا سال آینده نزد خود نگه می دارند.
آیین دوختن کیسه مراد بیشتر در بین مردمان شهرستان های شاهرود و دامغان مرسوم است و به طور معمول این آیین در مسجد جامع و برخی دیگر از مساجد قدیمی شهر شاهرود و همزمان با قصاص ابن ملجم مرادی قاتل امیرالمومنین امام علی(ع) انجام می شود.
در شهر صددروازه دامغان زنان و دختران حاجت مند پس از دوختن کیسه مراد دو رکعت نماز حاجت به امید برآورده شدن نیاز خود می خوانند و معتقدند که خداوند در این روز عزیز هیچ بنده ای را بی بهره نمی گذارد.
کسانی که در سال های قبل با دوختن کیسه مراد به آرزوهای خود رسیده اند، مقداری نخ و سوزن با خود به مسجد می آورند و برخی مبلغی پول به نیت تشرف به اماکن متبرکه بین دیگر زنان حاضر در مسجد تقسیم می کنند.
اگر بانویی امکان حضور در مسجد را نداشته باشد، دوخت کیسه مراد را به دیگر نمازگزاران می سپارد تا از سوی او این آیین را به جا آورند.
** حنابندان با عطر رمضان
حنا بستن و خضاب کردن از دیگر آیین های ماه رمضان در استان سمنان محسوب می شود، مردم اعتقاد دارند کسی که دست خضاب بسته را به سوی درگاه خداوند دراز کند بی بهره نخواهد بود.
شبیه این آیین در شهر مجن نیز برگزار می شود، گروهی از زنان این شهر با اجتماع در منزل یکی از اهالی محل با سردادن صلوات، کف دست، انگشتان پا و دست و برخی حتی سر خود را حنا می مالند.
در باور برخی اهالی، نزول قرآن در شب 27 ماه رمضان بوده و بر این اساس برخی افراد تا پاسی از شب به احیاء و شب زنده داری در مساجد می‌پردازند. زنان سمنانی، گرمساری و دامغانی نیز مانند شاهرود و مجن در این روز برای پاس داشتن مقام این شب به دست و پای خود حنا می‌بندند.
حتی برخی زنان در این روز گوش دختران خود را سوراخ کرده و برای آن‌ها گوشواره می‌خرند.
** شکوه رمضان در آیینه آیین ها
مردم دیار دارالمرحمه هرساله با برگزاری آیین های مختلف دیگر در ماه مبارک رمضان نظیر پروارکشان، شوخوانی و قندشکنی جلوه خاصی به این ماه معنوی می بخشند.
مردم استان سمنان هر ساله در ماه مبارک رمضان با برگزاری آیین های ویژه سنتی، کمک به یتیمان، انفاق و بخششش را به خود گوشزد می کنند.
آیین ها ریشه در میراث فرهنگی و نشان از هویت و اصالت مردم یک منطقه است و به واسطه قدمتی که دارد همواره در کانون احترام و توجه قرار دارد، اگر چه برخی از آیین های رمضان در گذر زمان به فراموشی سپرده شده، اما هنوز ردپایی از این آیین های مبارک در استان سمنان وجود دارد.
مردم دیار دارالمرحمه به رعایت اخلاق و توجه به معنویات و مذهبی بودن شهره هستند از این رو روزهای قبل از شروع ماه میهمانی خداوند با برگزاری جشن، خیرات به نیت درگذشتگان و روزه گرفتن به استقبال از این ماه پر خیر و برکت می روند.
با شروع ماه مبارک رمضان، سمنان حال و هوای رمضانی به خود می گیرد، گویی شهر، پر از مهربانی، صفا، صمیمت و بخشش می شود.
شلوغی و هیاهوی شهر در ماه میهمانی خداوند گره خورده به ربنای نزدیک به افطار است که از گوش و کنار شهر از دور و نزدیک از بلندگوهای مسجد ها به گوش می رسد، جالب است لحظه ای بعد از طنین اندازشدن اذان در گوش شهر دیگر نشانی از هیاهو در خیابان های شلوغ شهر نیست گویی تا دقایقی قبل خبری از شلوغی نبود و سکوت پر از معنا شهر را فرا می گیرد.
مردم سمنان در این ماه پر خیر و برکت، به میهمانی دادن و پذیرایی از روزه داران اهمیت زیادی می دهند تا جایی که بیشتر مساجد شهر به یاد یتیم نوازی و انقاق امام علی(ع) در مساجد افطار می دهند و این سفره افطار خودجوش از سوی مردم برای روزه داران گسترده می شود، شاید این آیین ها در گوشه و کنار کشور مرسوم باشد، اما مهم این است که آیین ها همواره موجب تقویت حس نوع دوستی، تعاون، وحدت، بخشش و همکاری در بین نمازگزاران و روزه داران می شود.
**قندشکنی رسمی کهن در سمنان
شکستن قند، غبارروبی مساجد، خرد کردن سنگ نمک، خشک‌کردن بادمجان و سبزی برای تهیه غذا و خردکردن آجر برای مهیاساختن پودر شستشوی ظروف از جمله رسوم ویژه سمنان، در ماه مهمانی خدا در گذشته محسوب می شود.
ذبح گوسفند پیش از ماه مبارک رمضان به منظور استفاده از گوشت آن در این ماه عزیز، پخت نان خانگی، شیره انگور و نگهداری آن در خمره از جمله آداب پیش از شروع ماه رمضان در سمنان بود.
** آیین سفید کردن دیوار خانه
در گذشته ای نه چندان دور، مردم برخی از روستاهای استان سمنان مانند میقان، ابرسِج، کلاته خیج، و شهرهای مُجِن و مهدی شهر، با انجام آیین سفید کردن دیوارخانه ها با خاک‌مخصوص سفید به استقبال ماه رمضان، ماه بهار قرآن می رفتند.
این آیین به نوعی نونوارکردن خانه به یمن ورود به ماه مهمانی خدا محسوب می شود، همان روحیه ای که مردم برای نوروز خود را مهیا می کنند، پیش از ماه رمضان نیز در دل مومنان شور و هیجانی خاص ایجاد می کند.
** پروارکُشان
پروارکُشان، یعنی کشتن و ذبح گوسفند و بره پرواری، یکی دیگر از آیین هایی است که هنوز هم در برخی از روستاهای استان سمنان از جمله سطوه، خارتوران و دروار در ماه رمضان برای تهیه انواع غذاها در ماه مبارک رمضان رایج است.
این آیین نیز به نوعی پیش از ماه مبارک، نوعی برنامه ریزی برای ورود به ضیافت الهی و زمینه سازی برای آمادگی هر چه بیشتر و بهتر مومنان محسوب می شود.
**شب خوانی
اهالی روستای عشقوان در منطقه خارتوران بیارجمند شاهرود مراسم شب خوانی را چووشی یا همان چاووشی می گویند؛ در این آیین مردم از ساعتی مانده به اذان صبح روی بام خانه‌ها و مساجد رفته و با صدای دل‌نشین با شوخوانی یا سحرخوانی، مردم را بیدار می‌کنند.
البته در شهرها، شوخوان ها، با نواختن طبل و شیپور، شوخوانی خود را تکمیل می‌کردند و از ابیات و اشعار کهن و مذهبی برای بیدار کردن مردم بهره می‌بردند که این آیین اکنون دچار گرد فراموشی شده است.
**آیین هر شب یک مسجد
برنامه هرشب یک مسجد از دیگر آیین های میامی است که از چند سال گذشته تاکنون اجرا می شود، براساس این آیین مردم هر شب در یکی از مساجد شهر اجتماع کرده و جزء خوانی قرآن و دعاهای مربوط به ماه مبارک را قرائت می کنند.
برخی از زنان در شب های احیاء ظرف آبی که حاوی زعفران است با خود به مسجد می آورند و با خواندن هر بند از دعای جوشن کبیر درون آب فوت می کنند و درآخر به عنوان تبرک به خانه خود می برند.
**پخت غذای بره در میامی
پخت غذای بره یکی دیگر از رسوم ویژه ماه رمضان در میامی است که صرف آن همراه با خانواده انجام می شود و یا در بین افراد به‌خصوص در نخستین افطار ماه میهمانی خدا توزیع می شود.
به گزارش ایرنا، ماه مبارک رمضان، ماه خودسازی است، ماه رسیدن به سلامت جسم و روح است، ضیافتی الهی است و به همین دلیل است که مردم در گوشه و کنار کشور و استان سمنان آمدن رمضان را جشن می گیرند.
7342/6103/7408
انتهای پیام در آیین دوختن کیسه مراد زنان و دختران بین 2 نماز ظهر و عصر روز بیست و هفتم ماه رمضان کیسه ای کوچک دوخته و برای برآورده شدن حاجات خود سکه یا پولی درون آن می اندازند و تا سال آینده نزد خود نگه می دارند.
آیین دوختن کیسه مراد بیشتر در بین مردمان شهرستان های شاهرود و دامغان مرسوم است و به طور معمول این آیین در مسجد جامع و برخی دیگر از مساجد قدیمی شهر شاهرود و همزمان با قصاص ابن ملجم مرادی قاتل امیرالمومنین امام علی(ع) انجام می شود.
در شهر صددروازه دامغان زنان و دختران حاجت مند پس از دوختن کیسه مراد دو رکعت نماز حاجت به امید برآورده شدن نیاز خود می خوانند و معتقدند که خداوند در این روز عزیز هیچ بنده ای را بی بهره نمی گذارد.
کسانی که در سال های قبل با دوختن کیسه مراد به آرزوهای خود رسیده اند، مقداری نخ و سوزن با خود به مسجد می آورند و برخی مبلغی پول به نیت تشرف به اماکن متبرکه بین دیگر زنان حاضر در مسجد تقسیم می کنند.
اگر بانویی امکان حضور در مسجد را نداشته باشد، دوخت کیسه مراد را به دیگر نمازگزاران می سپارد تا از سوی او این آیین را به جا آورند.
** حنابندان با عطر رمضان
حنا بستن و خضاب کردن از دیگر آیین های ماه رمضان در استان سمنان محسوب می شود، مردم اعتقاد دارند کسی که دست خضاب بسته را به سوی درگاه خداوند دراز کند بی بهره نخواهد بود.
شبیه این آیین در شهر مجن نیز برگزار می شود، گروهی از زنان این شهر با اجتماع در منزل یکی از اهالی محل با سردادن صلوات، کف دست، انگشتان پا و دست و برخی حتی سر خود را حنا می مالند.
در باور برخی اهالی، نزول قرآن در شب 27 ماه رمضان بوده و بر این اساس برخی افراد تا پاسی از شب به احیاء و شب زنده داری در مساجد می‌پردازند. زنان سمنانی، گرمساری و دامغانی نیز مانند شاهرود و مجن در این روز برای پاس داشتن مقام این شب به دست و پای خود حنا می‌بندند.
حتی برخی زنان در این روز گوش دختران خود را سوراخ کرده و برای آن‌ها گوشواره می‌خرند.
** شکوه رمضان در آیینه آیین ها
مردم دیار دارالمرحمه هرساله با برگزاری آیین های مختلف دیگر در ماه مبارک رمضان نظیر پروارکشان، شوخوانی و قندشکنی جلوه خاصی به این ماه معنوی می بخشند.
مردم استان سمنان هر ساله در ماه مبارک رمضان با برگزاری آیین های ویژه سنتی، کمک به یتیمان، انفاق و بخششش را به خود گوشزد می کنند.
آیین ها ریشه در میراث فرهنگی و نشان از هویت و اصالت مردم یک منطقه است و به واسطه قدمتی که دارد همواره در کانون احترام و توجه قرار دارد، اگر چه برخی از آیین های رمضان در گذر زمان به فراموشی سپرده شده، اما هنوز ردپایی از این آیین های مبارک در استان سمنان وجود دارد.
مردم دیار دارالمرحمه به رعایت اخلاق و توجه به معنویات و مذهبی بودن شهره هستند از این رو روزهای قبل از شروع ماه میهمانی خداوند با برگزاری جشن، خیرات به نیت درگذشتگان و روزه گرفتن به استقبال از این ماه پر خیر و برکت می روند.
با شروع ماه مبارک رمضان، سمنان حال و هوای رمضانی به خود می گیرد، گویی شهر، پر از مهربانی، صفا، صمیمت و بخشش می شود.
شلوغی و هیاهوی شهر در ماه میهمانی خداوند گره خورده به ربنای نزدیک به افطار است که از گوش و کنار شهر از دور و نزدیک از بلندگوهای مسجد ها به گوش می رسد، جالب است لحظه ای بعد از طنین اندازشدن اذان در گوش شهر دیگر نشانی از هیاهو در خیابان های شلوغ شهر نیست گویی تا دقایقی قبل خبری از شلوغی نبود و سکوت پر از معنا شهر را فرا می گیرد.
مردم سمنان در این ماه پر خیر و برکت، به میهمانی دادن و پذیرایی از روزه داران اهمیت زیادی می دهند تا جایی که بیشتر مساجد شهر به یاد یتیم نوازی و انقاق امام علی(ع) در مساجد افطار می دهند و این سفره افطار خودجوش از سوی مردم برای روزه داران گسترده می شود، شاید این آیین ها در گوشه و کنار کشور مرسوم باشد، اما مهم این است که آیین ها همواره موجب تقویت حس نوع دوستی، تعاون، وحدت، بخشش و همکاری در بین نمازگزاران و روزه داران می شود.
**قندشکنی رسمی کهن در سمنان
شکستن قند، غبارروبی مساجد، خرد کردن سنگ نمک، خشک‌کردن بادمجان و سبزی برای تهیه غذا و خردکردن آجر برای مهیاساختن پودر شستشوی ظروف از جمله رسوم ویژه سمنان، در ماه مهمانی خدا در گذشته محسوب می شود.
ذبح گوسفند پیش از ماه مبارک رمضان به منظور استفاده از گوشت آن در این ماه عزیز، پخت نان خانگی، شیره انگور و نگهداری آن در خمره از جمله آداب پیش از شروع ماه رمضان در سمنان بود.
** آیین سفید کردن دیوار خانه
در گذشته ای نه چندان دور، مردم برخی از روستاهای استان سمنان مانند میقان، ابرسِج، کلاته خیج، و شهرهای مُجِن و مهدی شهر، با انجام آیین سفید کردن دیوارخانه ها با خاک‌مخصوص سفید به استقبال ماه رمضان، ماه بهار قرآن می رفتند.
این آیین به نوعی نونوارکردن خانه به یمن ورود به ماه مهمانی خدا محسوب می شود، همان روحیه ای که مردم برای نوروز خود را مهیا می کنند، پیش از ماه رمضان نیز در دل مومنان شور و هیجانی خاص ایجاد می کند.
** پروارکُشان
پروارکُشان، یعنی کشتن و ذبح گوسفند و بره پرواری، یکی دیگر از آیین هایی است که هنوز هم در برخی از روستاهای استان سمنان از جمله سطوه، خارتوران و دروار در ماه رمضان برای تهیه انواع غذاها در ماه مبارک رمضان رایج است.
این آیین نیز به نوعی پیش از ماه مبارک، نوعی برنامه ریزی برای ورود به ضیافت الهی و زمینه سازی برای آمادگی هر چه بیشتر و بهتر مومنان محسوب می شود.
**شب خوانی
اهالی روستای عشقوان در منطقه خارتوران بیارجمند شاهرود مراسم شب خوانی را چووشی یا همان چاووشی می گویند؛ در این آیین مردم از ساعتی مانده به اذان صبح روی بام خانه‌ها و مساجد رفته و با صدای دل‌نشین با شوخوانی یا سحرخوانی، مردم را بیدار می‌کنند.
البته در شهرها، شوخوان ها، با نواختن طبل و شیپور، شوخوانی خود را تکمیل می‌کردند و از ابیات و اشعار کهن و مذهبی برای بیدار کردن مردم بهره می‌بردند که این آیین اکنون دچار گرد فراموشی شده است.
**آیین هر شب یک مسجد
برنامه هرشب یک مسجد از دیگر آیین های میامی است که از چند سال گذشته تاکنون اجرا می شود، براساس این آیین مردم هر شب در یکی از مساجد شهر اجتماع کرده و جزء خوانی قرآن و دعاهای مربوط به ماه مبارک را قرائت می کنند.
برخی از زنان در شب های احیاء ظرف آبی که حاوی زعفران است با خود به مسجد می آورند و با خواندن هر بند از دعای جوشن کبیر درون آب فوت می کنند و درآخر به عنوان تبرک به خانه خود می برند.
**پخت غذای بره در میامی
پخت غذای بره یکی دیگر از رسوم ویژه ماه رمضان در میامی است که صرف آن همراه با خانواده انجام می شود و یا در بین افراد به‌خصوص در نخستین افطار ماه میهمانی خدا توزیع می شود.
به گزارش ایرنا، ماه مبارک رمضان، ماه خودسازی است، ماه رسیدن به سلامت جسم و روح است، ضیافتی الهی است و به همین دلیل است که مردم در گوشه و کنار کشور و استان سمنان آمدن رمضان را جشن می گیرند.
7342/6103/7408
کپی شد
