در این مطلب آمده است: چهل سال قبل در چنین روزهایی شهرهای ایران شاهد صحنة دلاوری‌های مردمی بود که از ستم زورمداران به‌جان آمده بودند و از اینکه به ایمان و اعتقاد آنان دهن‌کجی می‌شد، در عذاب بودند؛ لذا با نثار خون خود قدرت هزارسالة شاهان سفاک را به چالش کشیدند. رهبر نهضت یعنی امام‌خمینی(ره) نیز با ارسال پیام‌هایی مردم را به مبارزه فرامی‌خواندند و می‌گفتند ملت شریف و مظلوم ایران باید در مقابل جنایات شاه پایداری کنند تا به پیروزی نهایی برسند؛ بنابراین اعانت به حکومت یاغی و جبار حتی با پرداخت مالیات و پول آب و برق و...، خیانت به ملت و مخالف حکم خدای تبارک و تعالی است.
امام‌خمینی(ره) در پاسخ به خبرنگار اکسپرس که سؤال کرده بود با این فرامین از خسته‌شدن مردم در برابر مشکلات هراسی ندارید، بیان کردند که ملت دلیر و بااستقامت ایران در طول مبارزات قهرمانانة خود به‌ویژه در یک سال اخیر نشان داده‌اند که هرچه مشکلات و سختی‌ها در این مسیر بیشتر می‌شود، روحیة آنان قوی‌تر و اراده‌شان استوارتر می‌شود. بنابراین بیشترین حوادث انقلاب در دی‌ماه سال 1357 در شهرهای مختلف، از تهران و مشهد گرفته تا اصفهان و بهبهان و در یک کلام همة شهرهای ایران رخ داد و اندکی بعد در بهمن‌ماه انقلاب به پیروزی رسید. با وجود این پیروزی، رفعت اسلامی شامل کسانی‌که با رژیم گذشته همدل بودند نیز شد؛ به‌طوری‌که رهبر کبیر انقلاب دمادم سفارش می‌کردند تا با آنانی‌که روبه‌روی مردم ایستاده بودند، با مهربانی و گذشت برخورد شود. شاید دلیل اصلی پیروزی انقلاب هم آن بود که مردم در لوله‌های تفنگ سربازان گل می‌گذاشتند.
این مروت و شفقت پس از پیروزی انقلاب نیز ادامه داشت تا جایی‌که حضرت امام برای توجه به سلامت جسمی و روحی زندانیان توجه خاص داشتند و طی اطلاعیه‌ای از مسئولان خواستند بر وضع زندان‌ها نظارت کنند و ضمن آموزش زندانیان، برای حفظ بهتر سلامت و بهداشت برنامه‌هایی درنظر بگیرند. ایشان مایل بودند کسانی‌که دست به جنایت نزده‌اند، آزاد شوند و حتی آنانی‌که با انقلاب مردم عناد داشتند، در صورت توبه و انابه آزاد شده و به جامعه برگردند. به‌طورکلی در دین مقدس اسلام محبوس‌کردن انسان‌ها چندان خوشایند نیست و زندانی‌کردن افراد قبل از اسلام نیز چندان مرسوم نبود؛ بلکه در بین اعراب بدوی و حتی در کشورهایی چون روم باستان مجازارت‌ها توأم با قساوت و شقاوت بود؛ مجازات‌هایی چون زنده‌به‌گورکردن، سوزانیدن و کورکردن وجود داشت.
با گذشت زمان، آرام‌آرام حبس جای این‌گونه شقاوت‌ها را گرفت؛ ولی متأسفانه حبس و زندانی‌کردن افراد آن‌چنان توسعه یافت که هم‌اکنون گفته می‌شود فقط در کشور آمریکا که خود را مدافع حقوق بشر می‌داند، قریب به دومیلیون‌وپانصدهزار نفر زندانی هستند و با احتساب کشورهایی چون چین و هندوستان و دیگر بلاد عالم، دهها میلیون فرد در پشت میله‌ها و به دور از خانواده و اجتماع روز را به شب و شب را به صبح می‌رسانند و این در حالی است که این افراد به‌جای کار و کوشش و تولید، سرباری بر بودجة عمومی کشورها هستند و علاوه‌بر هزینة حراست و نگهداری آنان، دولت‌ها باید هزینة لباس و خوراکشان را نیز تأمین کنند برای مثال در کشور خودمان با همین بودجه می‌توان در سال دهها هزار مستأجر را خانه‌دار کرد.
شوربختانه به‌نظر می‌رسد هم‌اکنون در کشور عزیز ما، ایران، نیز تعداد زندانیان باتوجه‌به وجود جمعیت مسلمان و مکتب انسان‌ساز اسلام، بسیار زیاد است و برطبق بعضی از آمارهای غیررسمی حدود سیصدهزار نفر زندان به‌سر می‌برند. نگارنده به‌عنوان یک شهروند دلسوز از رهبر معظم انقلاب تقاضا دارد در صورت صلاحدید و امکان آن، در چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی عفو عمومی صادر کنند تا این خیل عظیم زندانیان و محصوران به دامان خانواده‌های خود برگردند؛ چون به‌هرحال با عفو عمومی هم گذشته‌های تاریک افراد از حیث قانون پاک می‌شود و هم سوءسابقة آنان نادیده انگاشته خواهد شد و به امید حق تعالی خود آنان نیز پاک شده و به دور از هر معصیت و جرمی به زندگی سالم و طبیعی خود ادامه خواهند داد.
7339/6103
انتهای پیام امام‌خمینی(ره) در پاسخ به خبرنگار اکسپرس که سؤال کرده بود با این فرامین از خسته‌شدن مردم در برابر مشکلات هراسی ندارید، بیان کردند که ملت دلیر و بااستقامت ایران در طول مبارزات قهرمانانة خود به‌ویژه در یک سال اخیر نشان داده‌اند که هرچه مشکلات و سختی‌ها در این مسیر بیشتر می‌شود، روحیة آنان قوی‌تر و اراده‌شان استوارتر می‌شود. بنابراین بیشترین حوادث انقلاب در دی‌ماه سال 1357 در شهرهای مختلف، از تهران و مشهد گرفته تا اصفهان و بهبهان و در یک کلام همة شهرهای ایران رخ داد و اندکی بعد در بهمن‌ماه انقلاب به پیروزی رسید. با وجود این پیروزی، رفعت اسلامی شامل کسانی‌که با رژیم گذشته همدل بودند نیز شد؛ به‌طوری‌که رهبر کبیر انقلاب دمادم سفارش می‌کردند تا با آنانی‌که روبه‌روی مردم ایستاده بودند، با مهربانی و گذشت برخورد شود. شاید دلیل اصلی پیروزی انقلاب هم آن بود که مردم در لوله‌های تفنگ سربازان گل می‌گذاشتند.
این مروت و شفقت پس از پیروزی انقلاب نیز ادامه داشت تا جایی‌که حضرت امام برای توجه به سلامت جسمی و روحی زندانیان توجه خاص داشتند و طی اطلاعیه‌ای از مسئولان خواستند بر وضع زندان‌ها نظارت کنند و ضمن آموزش زندانیان، برای حفظ بهتر سلامت و بهداشت برنامه‌هایی درنظر بگیرند. ایشان مایل بودند کسانی‌که دست به جنایت نزده‌اند، آزاد شوند و حتی آنانی‌که با انقلاب مردم عناد داشتند، در صورت توبه و انابه آزاد شده و به جامعه برگردند. به‌طورکلی در دین مقدس اسلام محبوس‌کردن انسان‌ها چندان خوشایند نیست و زندانی‌کردن افراد قبل از اسلام نیز چندان مرسوم نبود؛ بلکه در بین اعراب بدوی و حتی در کشورهایی چون روم باستان مجازارت‌ها توأم با قساوت و شقاوت بود؛ مجازات‌هایی چون زنده‌به‌گورکردن، سوزانیدن و کورکردن وجود داشت.
با گذشت زمان، آرام‌آرام حبس جای این‌گونه شقاوت‌ها را گرفت؛ ولی متأسفانه حبس و زندانی‌کردن افراد آن‌چنان توسعه یافت که هم‌اکنون گفته می‌شود فقط در کشور آمریکا که خود را مدافع حقوق بشر می‌داند، قریب به دومیلیون‌وپانصدهزار نفر زندانی هستند و با احتساب کشورهایی چون چین و هندوستان و دیگر بلاد عالم، دهها میلیون فرد در پشت میله‌ها و به دور از خانواده و اجتماع روز را به شب و شب را به صبح می‌رسانند و این در حالی است که این افراد به‌جای کار و کوشش و تولید، سرباری بر بودجة عمومی کشورها هستند و علاوه‌بر هزینة حراست و نگهداری آنان، دولت‌ها باید هزینة لباس و خوراکشان را نیز تأمین کنند برای مثال در کشور خودمان با همین بودجه می‌توان در سال دهها هزار مستأجر را خانه‌دار کرد.
شوربختانه به‌نظر می‌رسد هم‌اکنون در کشور عزیز ما، ایران، نیز تعداد زندانیان باتوجه‌به وجود جمعیت مسلمان و مکتب انسان‌ساز اسلام، بسیار زیاد است و برطبق بعضی از آمارهای غیررسمی حدود سیصدهزار نفر زندان به‌سر می‌برند. نگارنده به‌عنوان یک شهروند دلسوز از رهبر معظم انقلاب تقاضا دارد در صورت صلاحدید و امکان آن، در چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی عفو عمومی صادر کنند تا این خیل عظیم زندانیان و محصوران به دامان خانواده‌های خود برگردند؛ چون به‌هرحال با عفو عمومی هم گذشته‌های تاریک افراد از حیث قانون پاک می‌شود و هم سوءسابقة آنان نادیده انگاشته خواهد شد و به امید حق تعالی خود آنان نیز پاک شده و به دور از هر معصیت و جرمی به زندگی سالم و طبیعی خود ادامه خواهند داد.
7339/6103
کپی شد
