تاثیر ترتیب تولد در خانواده بر شخصیت افراد

فرزند چندم خانواده هستید؟ تا به حال شده به خاطر فرزند ارشد یا ته تغاری بودن امتیازی از والدین تان بگیرید؟ به نظر شما ترتیب تولد در ویژگی های اخلاقی و صفات شخصیتی افراد تأثیر دارد؟

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، شاید نیاز باشد هر چیزی که درباره ارتباط میان ترتیب تولد و صفات شخصیتی شنیده اید فراموش کنید. نتایج آخرین تحقیقات انجام شده نشان از آن دارد که چندمین فرزند یک خانواده بودن تأثیری بر پنج صفت شخصیتی اصلی افراد ندارد. در واقع، برون گرایی یا درون گرایی، ثبات عاطفی، سازگاری، وجدان و شفافیت اخلاقی، تأثیرپذیری خاصی از جایگاه فرد در میان دیگر فرزندان خانواده ندارد.

در این مطالعه که با حضور ۲۰ هزار مشارکت کننده برگزار شد، کارشناسان به این نتیجه رسیدند که فرزندان ارشد اغلب باهوش تر از دیگر خواهر و برادرهای خود هستند؛ اما این پدیده از ارتباطات و تعاملات بیشتر آنها با والدین و دیگر خویشاوندان ناشی می شود و نه ترتیب تولد. فرزندان بزرگ تر این توانایی را دارند که به شکل معلم خصوصی دیگر خواهرها و برادرهایشان ظاهر شوند، آنها می توانند اصول کار کردن با برخی وسایل، درس خواندن و حل برخی مسائل را به بچه های کوچک تر از خودشان آموزش دهند. تکرار دانش و آموخته ها خود یکی از عواملی است که به تقویت هوش فرزند ارشد کمک می کند، مزیتی که دیگر فرزندان از آن بی بهره هستند.

این در حالی است که مطالعات بی شماری به نقش ترتیب تولد بر شخصیت افراد، مسئولیت پذیری، کنجکاوی، استقلال یا وابستگی آنها تأکید داشته اند؛ اما در این مطالعه گسترده که سال ها به طول انجامید و مشارکت کنندگان آن از نقاط مختلف انتخاب شدند چنین باوری کاملاً رد شد. به عبارت دیگر، خصوصیات شخصیتی بیش از آن که تحت تأثیر فرزند اول یا آخر بودن باشد به دیگر عوامل اجتماعی و فرهنگی از جمله: ارتباط با دیگران و شیوه تربیتی خانواده ها مربوط می شود. شاید چنین به نظر برسد که فرزندان ارشد وجدان و شفافیت اخلاقی بیشتری و دارند و راحت تر می توان از آنچه در ذهن آنها می گذرد آگاه شد؛ اما این تصور تنها از مقایسه دوران کودکی و نوجوانی آنها ناشی می شود.

به باور روان شناسان، این افراد زمانی که به سنین بزرگسالی برسند تفاوت خاصی از لحاظ این ویژگی ها با فرزندان کوچکتر از خود ندارند. بنابراین، برای تحلیل تأثیر ترتیب تولد بر شخصیت افراد نباید دوران کودکی و نوجوانی آنها را مبنای قضاوت قرار داد. بهتر آن است کمی صبر کنیم و اجازه دهیم دوران نوسانات اخلاقی طی شود و آن موقع درباره ویژگی های اخلاقی فرزند ارشد و آخر صحبت کنیم. 

دیدگاه تان را بنویسید