بیماران خاص چگونه ازدواج کنند؟

به گزارش جی پلاس، رکسانا خوشابی، کارشناس ارشد مشاوره در خصوص ازدواج افرادی که دارای بیماری های خاص هستند می گوید: متاسفانه فرهنگ برخی از ما در ازدواج و انتخاب همسر‌‌، هنوز هم جنبه‌ی بده بستان و معامله دارد‌. یعنی هنوز هم برخی از دختر و پسرها و حتی بزرگترها به دنبال این هستند که بدانند در ازدواج‌‌، چه چیزهایی به دست می‌‌آورند و چه چیزهایی از دست می‌‌دهند. نگاه معامله گر در ازدواج همواره مانع از این است که خود فرد‌‌، ویژگی‌ های مثبت یا منفی او‌‌، توانمندی‌ های درونی او‌‌، استعدادها‌‌، منش و اهداف او در زندگی و در یک کلام خود حقیقی او مورد بررسی قرار گیرد، بلکه آنچه مورد بررسی قرار می‌‌ گیرد دارایی‌ ها‌‌، خانه‌‌، ماشین‌‌، پول‌‌، تحصیلات، مقام و شغل است‌. بدیهی است که با چنین نگاهی ازدواج با افراد بیمار‌‌، چه بیماری معمولی و چه بیماری‌های خاص‌تر هرگز تایید نمی‌‌شود‌. برعکس اگر معیارهای ازدواج‌‌، کمی‌‌ درونی‌ تر باشند و بیشتر بر منش‌‌، شعور، شخصیت و ویژگی‌ های درونی‌ تر طرفین استوار شده باشد‌‌، مسائل جسمانی و بیماری‌ های مختلف‌‌، به عنوان معیار ازدواج‌‌، اهمیت خود را از دست می‌‌دهند‌.

مخالفت خانواده‌ ها

تقریبا سه چهار سال قبل در یکی از انجمن‌ های بیماری‌ های خاص جلسه سخنرانی داشتم. موضوع سخنرانی‌‌، درباره‌ ازدواج بود‌. اما تا می‌‌ خواستم از معیارهای انتخاب همسر بگویم حاضران‌‌، حرفم را قطع می‌‌ کردند و می‌‌ گفتند که عمده‌ مشکل آنها در ازدواج‌‌، مخالفت خانواده‌ هاست‌. در واقع نظر آنها این بود که حتی اگر خود دختر و پسر موافق ازدواج با یک بیمار خاص باشند خانواده‌ ها مخالفت می‌‌ کنند و با انواع روش‌ ها می‌‌ خواهند جلوی ازدواج را بگیرند‌. آنها می‌‌ گفتند که خصوصا در کشور ما بیشترین مشکل برای دختری که بیمار است ایجاد می‌‌شود و اغلب خانواده‌ ها به پسر خود اجازه نمی‌‌ دهند با دختری که دچار بیماری خاص است‌‌، ازدواج کند‌. اما سوال اینجاست که چرا معمولا خانواده‌ ها با چنین ازدواج‌ هایی مخالفت می‌‌ کنند؟ تجربه کار با خانواده‌ ها نشان می‌‌ دهد که معمولا چند دلیل عمده برای مخالفت با چنین ازدواج‌ هایی وجود دارد‌. دلیل اول برمی‌‌ گردد به این که خانواده‌ ها به فرزند خودشان اعتماد ندارند. در واقع فرزند آنها نتوانسته خردمندی و توانمندی روانی کافی از خود را به خانواده نشان دهد و خانواده می‌‌ ترسد که فرزند آنها بر مبنای احساس و هیجانی کاذب تن به چنین انتخابی داده باشد و خیلی زود این احساسات و هیجانات فرونشینی کنند و ازدواج به طلاق منجر شود و در نهایت ضربه‌ روحی - روانی هم به فرزند خودشان و هم به همسر بیمار او وارد آید‌.

متاسفانه بسیاری از دختر و پسرها‌‌، با وابستگی به خانواده و عدم رفتار متناسب و به جا‌‌، و گاه به دلیل لجبازی یا رفتارهای کودکانه از اعتبار کافی نزد خانواده‌ های خود برخوردار نیستند و در نتیجه وقتی همسری را انتخاب می‌‌ کنند که بیماری خاصی هم دارد خانواده‌ ها به این انتخاب نیز مانند سایر انتخاب‌ های فرزندشان بی‌ اعتمادند و سعی می‌‌ کنند جلوی ازدواج را بگیرند‌. گاهی هم خانواده‌ ها گمان می‌‌ کنند زندگی با کسی که بیمار است سختی‌ ها و مشکلات زیادی را در پی دارد و نمی‌‌ خواهند فرزندشان علاوه بر مشکلات و مسائل عادی زندگی درگیر زندگی زناشویی پر تنش و سختی شود که حتی شاید سختی آن زندگی در آینده، موجب خستگی فرزندشان و در نهایت از هم پاشیدن ازدواج او شود.

برخی خانواده‌ ها هم نگران فرزندان این ازدواج‌ ها و مسائل ژنتیکی آنها یا نگران بچه دار نشدن فرد بیمار و مسائل پیرامونی آن هستند‌. البته خانواده‌ هایی هم هستند که گمان می‌‌ کنند اگر فرزندشان چنین ازدواجی کند‌‌، آنها هم ناچارند در مقاطع مختلف به صحنه بیایند و به حل و رتق‌ و فتق مسائل آنها‌‌، نگهداری از نوه‌ ها‌‌، و‌... بپردازند و خلاصه در دام مسوولیت‌ های جدید بیفتند‌. در همه‌ این حالت‌ ها‌‌، اگر فردی سالم می‌‌ خواهد با کسی که دچار بیماری خاصی است ازدواج کند باید این نکات را مدنظر داشته باشد: حتما باید قبل از ازدواج با پزشک معالج همسر آینده‌ خود صحبت کند و همه‌ مسائل و پیامدهای بیماری او را کاملا بشناسد‌. لازم است با مطالعه‌ کتب و مقالات جدید اطلاعات علمی‌‌ و پزشکی خود را در زمینه‌ بیماری همسر تکمیل کند‌. باید بداند بچه‌ دار شدن همسرش و نگهداری از بچه برای او امکان‌ پذیر هست یا نه؟ باید بداند امکان کار کردن (در بیرون یا داخل منزل ) برای او امکان‌ پذیر هست یا نه؟ باید بداند به عنوان همسر‌‌، چه نوع کمک‌ هایی را در آینده به همسر خود (در ارتباط با بیماری او) ارائه دهد‌. او باید قبل از ازدواج‌‌، کمک‌ هایی را که باید به همسر آینده بکند تمرین کند‌. اگر امکان‌ پذیر باشد باید چند روزی را با کسی که همان بیماری خاص را دارد همنشین باشد و مسائل او را از نزدیک ببیند و توان خود را در این زمینه در عمل بسنجد. او باید به طور مستند و علمی‌‌ با خانواده‌ خود صحبت کند و اثبات کند که با آگاهی کافی از تبعات بیماری‌‌، وارد ازدواج می‌‌ شود و دچار هیجان یا احساسات کاذب نشده است‌. او باید اعتبار کافی نزد خانواده‌ خود ایجاد کرده باشد‌. یعنی خانواده‌ او کلا او را قبول داشته باشند و او را فردی با کفایت و کارا بشناسند‌. چنین زیر ساختی برای هر فرزندی در یک خانواده لازم است تا خانواده بتوانند روی او حساب کنند و تصمیمات او را به رسمیت بشناسند‌. او همچنین باید بتواند خودش با این بیماری کنار بیاید و تبعات آن را از ته دل پذیرا شود‌.

مهمترین شرط ازدواج!

گرچه مهمترین شرط در همه‌ ازدواج‌ ها دوست داشتن متقابل است‌‌، اما ازدواج با کسی که دچار بیماری خاص است بدون دوست داشتن عمیق و حقیقی امکان‌ پذیر نیست‌. چون اگر عشق و محبت فیمابین به اندازه‌ کافی نباشد ممکن است مشکلات ناشی از بیماری‌‌، حرف و سخن اطرافیان و برخی محدودیت‌ ها‌ی‌ احتمالی رابطه را به مرور سرد کند‌. چنین دوست داشتنی لازم است دو طرفه باشد‌. چون نه تنها کسی که می‌‌ خواهد با فردی با بیماری خاصی ازدواج کند باید او را دوست داشته باشد و بتواند برایش فداکاری کند‌‌، بلکه خود فرد بیمار هم باید بتواند با محبت‌‌، منش و رفتارهای محبت‌ آمیز و عاشقانه‌‌، همسر خود را از جنبه‌ های عاطفی‌‌، راضی نگه دارد‌. مهم نیست که مشکل جسمانی در کار باشد‌. مهم این است که طرفین از نظر عاطفی راضی شوند‌‌، به هم عشق بورزند و در زندگی پشتیبان هم باشند‌. همه‌ ما می‌‌ دانیم که حتی اگر در ابتدای زندگی دو طرف سالم باشند بعید نیست که در آینده دچار تصادف‌‌، بیماری و ناتوانایی‌ های جسمانی شوند‌. بنابراین آنچه در زندگی مشترک اهمیت دارد‌‌، عشق و محبت‌‌، سیالیت روانی‌‌، درک عمیق متقابل و رسیدن به احساس آرامش در کنار همدیگر است‌. اگر چنین تجربیاتی به شکل اصیل و حقیقی در کنار کسی برایمان امکان‌ پذیر شد‌‌، حیف است او را به خاطر بیماری‌ اش از دست بدهیم‌‌، اما به شرطی که نکات بالا را هم کاملا در نظر داشته باشیم‌. ضمن این که ازدواج افرادی که هر دو دچار بیماری خاص هستند‌‌، از نظر خانوادگی و اجتماعی‌‌، کار را برای طرفین راحت‌ تر می‌‌ کند‌. آنها همدیگر را بهتر درک می‌‌ کنند و شرایط مشابه آنها‌‌، می‌‌ تواند حمایت و پشتیبانی خانواده‌ ها را هم برایشان به ارمغان بیاورد‌. به هر حال لازم است در هر ازدواجی‌‌، اصل را بر مولفه‌ های درونی‌ تر و بر عشق و محبت اصیل و حقیقی بگذاریم نه بر ظواهر بی ارزش و سطحی‌!

منبع: مجله دنیای سلامت