سرود دلتنگی

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: اینها جملاتی کوتاه و لطیف از دلداده ای است که مدتی بنا به مشیت الهی از لیلی خود دور مانده و آنقدر این فراق او را سخت آمده که تاب نیاورده و سرود دلتنگی سر داده و همه چیز را جز جای خالی یار سخت دانسته و گفته: «[حالِ‏] من با هر شدتى باشد مى‏گذرد ولى بحمد اللَّه تا کنون هر چه پیش آمد خوش بوده و الآن در شهر زیباى بیروت هستم؛ حقیقتاً جاى شما خالى است فقط براى تماشاى شهر و دریا خیلى منظره خوش دارد. صد حیف که محبوب عزیزم همراه نیست که این منظره عالى به دل بچسبد».(همان)

نه تنها فراق لیلی که دوری فرزند نیز بر آن قلب پرمهر سخت و گران است آنجا که گوید: دلم براى پسرت قدرى تنگ شده است. امید است هر دو به سلامت و سعادت در تحت مراقبت آن عزیز و محافظت خداى متعال باشند.» (همان)

اشتباه نکنید این شوریده شیدا در قرن ششم هجری زیست نمی‌کرده و تنها یک عاشق نبوده که یک عارف، دانشمند دین، فیلسوف، مفسر قران و مهم‌تر از همه، رهبر یک امت و حکومت اسلامی بوده که روح بلندش در مکتبخانه رسول خدا(ص) پرورش یافته و به این زیبایی درس پس داده است. آری، اینها تنها بخشی از یک نامه عاشقانه خمینی روح الله (س) است که نه در سن جوانی که در میانسالی و در حالی که سال‌های بسیاری از زندگی مشترکشان گذشته خطاب به همسر خویش نگاشته است.