هشدار؛ این علائم نشان دهنده این بیماری است

جماران به نقل از مجله پزشکی: محققان از پزشکان خواستند تا در مورد کابوس ها سوال کنند به این امید که این به کشف زود هنگام علائم احتمالی در بیماران کمک کند.

محققان به رهبری دانشگاه کمبریج و کینگز کالج لندن، نظرات 676 فرد مبتلا به لوپوس یک بیماری التهابی خود ایمنی که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن به بافت‌ها و اندام‌ها از جمله مغز حمله کند، بررسی کردند.

محققان از بیماران در مورد زمان شروع 29 علامت سلامت عصبی و روانی از جمله افسردگی، توهم و از دست دادن تعادل سوال کردند.

در مصاحبه‌ها، از بیماران خواسته شد تا ترتیبی که معمولاً علائم ظاهر می‌شوند را فهرست کنند.

تقریباً از هر چهار شرکت‌کننده، یک نفر توهمات را گزارش کرد، اگرچه اکثریت گفتند که این توهم تا اوایل بیماری یا بعد از آن رخ نداده است.

با این حال، مصاحبه‌ها نشان داد که از هر پنج بیمار مبتلا به لوپوس، سه نفر و از هر سه بیمار مبتلا به سایر بیماری‌های مرتبط با روماتیسم، یک افزایش قابل‌توجه در رویاهای خواب - معمولاً کابوس‌های واضح و ناراحت‌کننده - قبل از ایجاد توهم تجربه کردند.

بیماران کابوس هایی را که دیده بودند «دردناک و وحشتناک، مانند قتل و پوست انداختن افراد» توصیف کردند.

بیماران اضافه کردند که فکر می‌کردند این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که «استرس» هستند و «هرچه بدنشان تحت استرس بیشتر باشد، رویا واضح‌تر و بدتر می‌شود».

نویسنده اصلی، دکتر ملانی اسلون، از دپارتمان بهداشت عمومی و مراقبت های اولیه دانشگاه کمبریج، گفت: "مهم است که پزشکان در مورد این نوع علائم با بیماران خود صحبت کنند و زمان خود را صرف توجه به پیشرفت علائم فردی هر بیمار کنند." اغلب می‌دانند که کدام علائم نشانه بدی است: «در حالی که بیماری آنها در شرف بدتر شدن است، هم بیماران و هم پزشکان می‌توانند از بحث در مورد سلامت روان و علائم عصبی خودداری کنند، به خصوص اگر متوجه نباشند که این علائم می‌تواند بخشی از بیماری خودایمنی باشد.»

این مطالعه نشان داد که استفاده از اصطلاح "کابوس های بیداری" برای صحبت در مورد توهم برای بیماران موثرتر است و آنها احساس می کردند که این کلمه کمتر ترسناک است.

این مطالعه با توجه به گزارش‌هایی مبنی بر اینکه برخی از بیماران در ابتدا به دلیل مشکلات سلامت روانی، مانند یک دوره روان پریشی و/یا افکار خودکشی، که بعدها مشخص شد اولین نشانه‌های بیماری خودایمنی آنها بود، در ابتدا به اشتباه تشخیص داده شدند یا حتی در بیمارستان بستری شدند، اهمیت شناخت این علائم را برجسته می‌کند.