آیا واقعا باید نگران مصرف نمک باشم؟ / تجربه موفق بریتانیا بدون آنکه کسی بفهمد!

جی‌ پلاس به نقل از گاردین: یکی از شخصیت‌های داستان کوتاه کارن بلیکسن(شهرزاد قصه گوی دانمارکی) می‌گوید: «درمان هر چیزی نمک است». نمک در«عرق، اشک، یا دریا» وجود دارد. در حالی که علل زیادی برای تمجید از یک دویدن طولانی، کمی گریه یا نگاه متفکرانه به اقیانوس آبی گسترده وجود دارد، اما زندگی روزمره از زمان «بلیکسن» بسیار شورتر شده است و نمک دیگر مانند گذشته، درمان نیست. پس ما باید در مورد آن چه کار کنیم؟

مصرف نمک خود را به 5 گرم در روز محدود کنید و در صورت امکان آن را حتی کمتر کنید

اول از همه: سازمان جهانی بهداشت توصیه می کند که مصرف نمک خود را به 5 گرم در روز محدود کنید و در صورت امکان آن را حتی کمتر کنید. دلیل آن این است که، طبق شواهد زیادی، مصرف مقدار زیادی از آن با فشار خون بالا مرتبط است، که به نوبه خود یک عامل خطر برای بیماری قلبی و سکته است.

نمک از نظر علمی، «کلرید سدیم» است؛ به نظر می رسد این سدیم است که بیشتر منجر به اثرات نامطلوب آن می شود؛ به همین دلیل است که شرکت های صنایع تغذیه آمریکایی تمایل دارند تولیداتی که در آن سدیم کمتری به کار برده اند را تبلیغ کنند.

استفاده از نمک، در واقع شکل طولانی مدت و مزمن استفاده از سم است

گراهام مک گرگور، پروفسور پزشکی قلب و عروق و رئیس انجمن فشار خون بریتانیا، می گوید: «استفاده از نمک، در واقع شکل طولانی مدت و مزمن استفاده از سم است. با افزایش سن، فشار خون عامل بزرگی برای تهدید سلامتی است و ما شواهدی را می بینیم که نشان می دهد نمک اضافی احتمال ابتلا به آن را در طول زندگی افزایش می دهد. اخیراً، نمک اضافی نیز با دیابت نوع 2 مرتبط دانسته شده است، به طوری که افرادی که همیشه یا معمولا به وعده های غذایی خود نمک اضافه می کنند، 39 درصد و 20 درصد بیشتر از افرادی که «کم» یا «به ندرت» نمک می زنند، در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

همانطور که بنیاد قلب بریتانیا اشاره می کند، 75 درصد نمکی که می خوریم قبل از اینکه غذا حتی به بشقاب ما برسد، اضافه می شود. در بیشتر سال های دهه 2000، بریتانیا در کاهش مصرف نمک، پیشرو بود و آژانس استانداردهای غذایی، محدودیت‌های سختی را در مورد میزان گنجاندن بیشتر نمک اعمال کرد. با این حال، در سال 2010، با ظهور برنامه «مسئولیت پذیری»، که توسط دولت معرفی شد، صنعت غذا خود رهبری این فرآیند را به عهده گرفت و قرار شد محدودیت ها را بسیار داوطلبانه تر اعمال کند.

در حال حاضر، حتی برندهایی که می‌خواهند محتوای نمک مواد غذایی خود را کاهش دهند، به دلایلی دچار مشکل شده‌اند: نمک به دلیل اینکه یکی از ارزان‌ترین شکل‌های طعم‌دهنده موجود است، می‌تواند برای حجیم کردن غذاها با افزایش محتوای آب نیز استفاده شود. مک گرگور می‌گوید: « واگذاری برنامه کاهش مصرف نمک، به عهده سازندگان غذا، مانند این است که دراکولا را مسئول یک بانک خون کنیم!

برخی از فروشندگان که خواهان اجرای بهتر این پروتکل هستند، معتقدند این طرحها باید از سوی دولت بریتانیا پیش برده شوند.

 منابع طعم دیگری مانند ادویه ها یا مرکبات را آزمایش کنید

پس این، یکی از نگرانی‌های سلامتی است که احتمالاً باید به طور جمعی نگران آن باشیم، چرا که شانس کمی برای کنترل میزان مصرف نمک خود به تنهایی داریم. بله، اگر وضع مالی خوبی دارید و از نظر زمان و از نظر مالی، موقعیتتان اجازه می دهد، می توانید اقداماتی مانند پختن تمام مراحل غذایی خود در تمام وعده ها را در منزل انجام دهید، از خوردن غذاهای آماده و نیمه آماده اجتناب کنید و میزان نمکی که به غذا اضافه می کنید را کاهش دهید.

ذائقه شما با گذشت زمان تنظیم می شود و می توانید منابع طعم دیگری مانند ادویه ها یا مرکبات را آزمایش کنید که در واقع می توانند اثرات مفیدی داشته باشند. به عنوان مثال، به نظر می رسد سیر به جای افزایش فشار خون، فشار خون را کاهش می دهد.

همچنین می توانید مصرف میوه و سبزیجات خود را افزایش دهید، زیرا شواهد اخیر نشان می دهد پتاسیم موجود در آنها اثر محافظتی در برابر نمک دارد. اما این یک گزینه قابل اجرا، برای همه نیست.

شیلی و آرژانتین، پیشرو در کاهش مصرف نمک

مک گرگور می‌گوید: در یک مرحله از برنامه کاهش ملی مصرف نمک در بریتانیا، با موفقیت توانست مقدار نمکی را که می‌توان به غذاها اضافه کرد را کاهش و تقریباً مصرف نمک در کل کشور بدون اینکه کسی واقعاً متوجه تغییری شود کاهش یافت. اما اکنون کشورهایی مانند شیلی و آرژانتین پیشرو هستند و ما عقب افتاده ایم.