تا به حال چند بار رژیم گرفتید و بعد از چند کیلو وزن کم کردن از دیدن صورت خودتان با پوست شل و افتاده، جا خوردید و تصمیم گرفتید که دیگر سراغ هیچ جور رژیم کاهش وزنی نروید؟
جی پلاس، هیچ رژیم کاهش وزن اصولی در دنیا نیست که روی پوست شما تأثیر منفی بگذارد، متأسفانه مشکل از جایی شروع میشود که بعضیها سرخود رژیم میگیرند یا بهدرستی رژیمی را که برایشان تنظیم شده، رعایت نمیکنند. اینگونه میشود که بعد از مدتی باید دنبال راهحلی برای پوست شل و افتادهشان باشند.
همشهری آنلاین نوشت؛ دکتر محمد هاشمی، متخصص تغذیه و رژیمدرمانی به شما میگوید چه کار کنید که طی دوره کاهش وزن، پوستتان خراب نشود.
۱. شل شدن و چروک پوستی از عوارض کاهش وزن بهویژه کاهش وزنهایی است که در مدتزمان کوتاه و بهسرعت اتفاق میافتند. انواع متفاوتی از سلولها در لایههای مختلف پوست وجود دارد؛ سلولهای قسمت بیرونی پوست بهطور دائم در حال تخریب هستند، ولی با سلولهای جدید در زیر پوست جایگزین میشوند. سلولهای لایه داخلی و عمیقتر پوست بهطور طبیعی دارای انعطاف بیشتری هستند. در زمان کاهش وزن لایههای انعطافپذیر بیشترین آسیب را میبینند. چربی در این لایهها در اثر کاهش وزن از بین رفته و انعطافپذیری آنها بهطور کامل حفظ نمیشود. از طرف دیگر فرصت کافی برای کشش به جهت انطباق وجود ندارد. به همین خاطر پوست بعد از رژیمهای کاهش وزن شدید، ظاهر شل و افتادهای پیدا میکند. البته علاوه بر کاهش وزن عوامل دیگری هم در کاهش انطباق پوست مؤثر هستند که از بین آنها میتوان به سوءتغذیه، سیگار، افزایش سن، قرار گرفتن در معرض نور خورشید به مدت طولانی و کم شدن آب بدن اشاره کرد.
۲. نکته مهم این است که با افزایش سن، پوست قابلیت ارتجاعی خود را از دست میدهد. به این دلیل بهتر است که در جوانی وزن خود را به اندازه مطلوب برسانید و از اضافهوزن رهایی یابید. در این صورت شانس بیشتری برای برگشت پوست به حالت اولیه خواهید داشت.
۳. پرهیز از گرفتن رژیمهای یو یو یا به عبارتی کاهش وزن و افزایش وزن متعاقب آن نیز در کاهش عوارض شل شدن پوست مؤثر است.
۴. از آنجایی که فرایند سفت شدن پوست آهسته و کند است، به همین دلیل پروسه کاهش وزن نیز باید تدریجی باشد. درواقع کاهش وزن صحیح زمانی رخ میدهد که تغییرات اساسی در سبک زندگی و الگوی غذایی روزانه شما ایجاد کند. البته اعمال این تغییرات زمانبر است ولی از افتادن در دام رژیمهای یویو جلوگیری میکند و احتمال شل و افتاده شدن پوست بدن شما را نیز کاهش میدهد، بنابراین توصیه میشود که از رژیمهای غذایی سختگیرانه و در محدوده زمانی کوتاه دوری کنید و بر کاهش وزن حداکثر یک کیلویی در هفته تمرکز داشته باشید.
۵. توصیه میشود که حین اجرای رژیم غذایی، یک برنامه ورزشی را نیز دنبال کنید. ورزش ضمن اینکه به شما کمک میکند تا سریعتر وزن کم کنید، باعث میشود پوستتان هم ظاهر بهتری پیدا کند. ورزشهای هوازی مانند دویدن، شنا، دوچرخهسواری و استفاده از وزنههای سبک نیز میتواند از شل شدن پوست بعد از کاهش وزن جلوگیری کند. عضلهسازی با ورزشهای قدرتی باعث شکلگیری عضله در زیر پوست میشود و از شل شدن پوست پیشگیری میکند.
۶. هیدراته بودن پوست از نشانههای سالم بودن این ارگان مهم است، بنابراین بهتر است همیشه یک بطری آب همراه خود داشته باشید. حداقل دو لیتر آب در روز بنوشید و همچنین از نوشیدنیهای ناسالم پرهیز کنید. نوشیدنیهایی مانند قهوه، چای و نوشابههای گازدار به دلیل داشتن کافئین باعث افزایش دفع ادرار و متعاقب آن از دست رفتن مقدار بیشتری از آب بدن میشوند. در ضمن بهطور روزانه از کرمهای مرطوبکننده استفاده کرده و فراموش نکنید که خواب کافی نیز در این مورد، بسیار اثربخش است.
۷. الاستین و کلاژن دو ماده اساسی هستند که در انعطافپذیری پوست مؤثر هستند. رژیم غذایی مناسب با میزان پروتئین کافی در حفظ قابلیت ارتجاعی پوست نقش مهمی دارد. کلاژن از فراوانترین پروتئینهای بدن است. اگر پروتئین موجود در برنامه غذایی روزانه کافی نباشد، کلاژن تخریب میشود و پوست ظاهری شل و چروکیده پیدا میکند. یک رژیم غذایی مناسب با منابع پروتئینی همچون پنیر، شیر، حبوبات، آجیل و ماهی که دارای کلاژن و الاستین هستند، در حفظ و نگهداری سلامت پوست مؤثر خواهد بود.
۸. از مصرف آنتیاکسیدانها و انواع ویتامینها برای سفت کردن پوستتان غافل نشوید. در دوره کاهش وزن از مکمل مولتیویتامین و مواد معدنی استفاده کنید که همه مواد مغذی بهاندازه کافی به بدنتان برسد. ویتامینهای E، A، K، C و ویتامینهای گروه B ازجمله مواد مغذی مهم در سلامت پوست هستند.
۹. مصرف جوانهها به حفظ و سلامت پوست طی دوره کاهش وزن کمک مؤثری میکند. در پروسه جوانه زدن، میزان ویتامینها و پروتئینها افزایش مییابد و کربوهیدرات و انرژی موجود در آن کم میشود. همچنین در روند جوانه زدن، درون دانهها تغییرات زیادی شکل میگیرد که بسیار مفید بوده و سبب غنیتر شدن مواد مغذی موجود در آنها میشود. جوانه دانهها دارای مواد مغذی از قبیل ویتامینهای B۶، B۱۲، ویتامین C، ویتامین E و ماده معدنی سلنیوم هستند. سلنیوم یک آنتیاکسیدان بسیار مهم است که نقش مهمی در پیشگیری از سرطان دارد. همچنین منیزیم موجود در جوانهها نیز به کارکرد صحیح عضلات کمک میکند.