به گزارش ایرنا، علی باقری شامگاه دوشنبه در جلسه هماهنگی جهت پیشگیری از بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک(PPR) طارم را یکی از مناطق منحصر به فرد از لحاظ تنوع زیست محیطی و گونه های مختلف حیات وحش در کشور توصیف کرد و افزود: این شهرستان به علت شرایط خاص آب و هوایی و توپوگرافی خاص خود، دارای گونه های کم نظیر جانوری است که باید تلاش شود تا این سرمایه عظیم ملی از طریق بیماری های دام و طیور دچار آسیب نشود.
باقری، به شیوع این بیماری در سال 94 در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم اشاره و خاطرنشان کرد: متاسفانه با شیوع بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در منطقه خرمنه سر در سال 94 حیات وحش این شهرستان آسیب جدی و فراوانی را متحمل شد که برای دوستداران محیط زیست بسیار دردناک بود.
وی یادآور شد: با توجه به تجارب کسب شده در آن سال، باید دستگاه های متولی، با توجه به نزدیکی فصل شیوع این بیماری در آماده باش کامل باشند و با هماهنگی و مدیریت به موقع مانع از شیوع این بیماری در بین حیات وحش شهرستان باشند.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری زنجان، بررسی تغییر زمان جابجایی دام ها(از بالا بند به میان بند) جهت انجام اقدامات پیشگیرانه، واکسیناسیون به موقع در مناطق در خطر آلودگی، پایش به موقع و اصولی دام های اهلی با استفاده از ظرفیت سایر دستگاه های دولتی، شوراها و دهیاران از جمله اقدامات پیشگیرانه مبارزه با این بیماری عنوان کرد و افزود: در مواقع مشاهده این بیماری در حیات وحش، بهترین راه مبارزه با طاعون نشخوارکنندگان کوچک این است که ابتدا علت و کانون پیدایش بیماری (محل و خوراک) بررسی شود.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان زنجان نیز شهرستان طارم را یکی از زیستگاه های غنی کل و بز در کشور برشمرد و تصریح کرد: با توجه به مقاوم بودن حیات وحش نسبت به انواع بیماری ها و همچنین شرایط جوی نامناسب، بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک را درگیر می کند.
حسین آبسالان، پایش مستمر بخصوص در فصل سرما را از راه های اولیه پیشگیری از این بیماری دام برشمرد و خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه ویروس PPR در زمستان مقاومتر بوده، به راحتی دام را از پای در می آورد، پس بهتر است که در ابتدای شروع فصل سرما اداره های متولی و سایر اداره ها در تعامل و همکاری با آنان در جلوگیری از شیوع این بیماری و آسیب به حیات وحش تلاش کنند.
به گزارش ایرنا، طاعون نشخوارکنندگان کوچک (ppr) که به نام «طاعون بز» نیز شناخته می شود، یک بیماری ویروسی مسری و بسیار خطرناک است که به طور عمده گوسفند و بز اهلی و وحشی به آن مبتلا می شوند.
از علایم این بیماری، تب، ترشحات چشم و بینی، التهاب و جراحات دهانی، اختلال تنفسی و سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال است که در نهایت منجر به مرگ حیوان می شود.
این بیماری فقط از طریق دام اهلی به نشخوارکنندگان وحشی بخصوص کل و بز منتقل می شود.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک در دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دام های آلوده و گاهی معدوم سازی تمام دام های یک گله کنترل می شود اما به دلیل نبود امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی، درمان این بیماری در حیات وحش میسر نیست.
بهترین روش پیشگیری از بروز این بیماری در حیات وحش، جلوگیری از ورود دام اهلی به مناطق حفاظت شده و زیستگاه های حیات وحش و واکسیناسیون دام های اهلی در حاشیه زیستگاه ها است.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان ابتدا بره ها و بزغاله ها که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند و سپس حیوانات بالغ و مسن را از پای در می آورد.
ارتفاعات شمالی و برخی قسمتهای ارتفاعات جنوبی طارم به علت داشتن شرایط خاص توپوگرافی و جغرافیای، زیستگاه گونه های شاخص حیات وحش شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، کفتار، گراز، کبک دری، کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و .. است.
عبور رودخانه قزل اوزن (سفید رود) از این منطقه بر غنای تنوع زیستی و بهبود کیفیت این زیستگاه ارزشمند افزوده است.
در سال 94 تلفات بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم به حدود 130راس کل و بز وحشی رسید.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر طارم یکی از بهترین زیستگاه های صخره ای کشور به شمار می رود که قبل از شیوع بیماری طاعون در سال 94 در این منطقه بیش از هزار کل و بز وحشی زندگی می کنند.
شهرستان طارم با 47 هزار نفر جمعیت (حدود 5 درصد جمعیت و 10 درصد مساحت استان زنجان) در 90 کیلومتری شمال شرقی زنجان واقع شده است و با استان‌های قزوین، اردبیل و گیلان همسایه است.
9886/6085
انتهای پیام باقری، به شیوع این بیماری در سال 94 در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم اشاره و خاطرنشان کرد: متاسفانه با شیوع بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در منطقه خرمنه سر در سال 94 حیات وحش این شهرستان آسیب جدی و فراوانی را متحمل شد که برای دوستداران محیط زیست بسیار دردناک بود.
وی یادآور شد: با توجه به تجارب کسب شده در آن سال، باید دستگاه های متولی، با توجه به نزدیکی فصل شیوع این بیماری در آماده باش کامل باشند و با هماهنگی و مدیریت به موقع مانع از شیوع این بیماری در بین حیات وحش شهرستان باشند.
مدیرکل مدیریت بحران استانداری زنجان، بررسی تغییر زمان جابجایی دام ها(از بالا بند به میان بند) جهت انجام اقدامات پیشگیرانه، واکسیناسیون به موقع در مناطق در خطر آلودگی، پایش به موقع و اصولی دام های اهلی با استفاده از ظرفیت سایر دستگاه های دولتی، شوراها و دهیاران از جمله اقدامات پیشگیرانه مبارزه با این بیماری عنوان کرد و افزود: در مواقع مشاهده این بیماری در حیات وحش، بهترین راه مبارزه با طاعون نشخوارکنندگان کوچک این است که ابتدا علت و کانون پیدایش بیماری (محل و خوراک) بررسی شود.
مدیر کل حفاظت محیط زیست استان زنجان نیز شهرستان طارم را یکی از زیستگاه های غنی کل و بز در کشور برشمرد و تصریح کرد: با توجه به مقاوم بودن حیات وحش نسبت به انواع بیماری ها و همچنین شرایط جوی نامناسب، بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک را درگیر می کند.
حسین آبسالان، پایش مستمر بخصوص در فصل سرما را از راه های اولیه پیشگیری از این بیماری دام برشمرد و خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه ویروس PPR در زمستان مقاومتر بوده، به راحتی دام را از پای در می آورد، پس بهتر است که در ابتدای شروع فصل سرما اداره های متولی و سایر اداره ها در تعامل و همکاری با آنان در جلوگیری از شیوع این بیماری و آسیب به حیات وحش تلاش کنند.
به گزارش ایرنا، طاعون نشخوارکنندگان کوچک (ppr) که به نام «طاعون بز» نیز شناخته می شود، یک بیماری ویروسی مسری و بسیار خطرناک است که به طور عمده گوسفند و بز اهلی و وحشی به آن مبتلا می شوند.
از علایم این بیماری، تب، ترشحات چشم و بینی، التهاب و جراحات دهانی، اختلال تنفسی و سرفه، ذات الریه، التهاب روده ها و اسهال است که در نهایت منجر به مرگ حیوان می شود.
این بیماری فقط از طریق دام اهلی به نشخوارکنندگان وحشی بخصوص کل و بز منتقل می شود.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک در دام اهلی با روش واکسیناسیون، قرنطینه، معدوم سازی دام های آلوده و گاهی معدوم سازی تمام دام های یک گله کنترل می شود اما به دلیل نبود امکان زنده گیری و واکسیناسیون جانوران وحشی، درمان این بیماری در حیات وحش میسر نیست.
بهترین روش پیشگیری از بروز این بیماری در حیات وحش، جلوگیری از ورود دام اهلی به مناطق حفاظت شده و زیستگاه های حیات وحش و واکسیناسیون دام های اهلی در حاشیه زیستگاه ها است.
بیماری طاعون نشخوارکنندگان ابتدا بره ها و بزغاله ها که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند و سپس حیوانات بالغ و مسن را از پای در می آورد.
ارتفاعات شمالی و برخی قسمتهای ارتفاعات جنوبی طارم به علت داشتن شرایط خاص توپوگرافی و جغرافیای، زیستگاه گونه های شاخص حیات وحش شامل کل و بز، خرس قهوه ای، پلنگ، سیاه گوش، گرگ، کفتار، گراز، کبک دری، کبک چیل، طرلان، دلیجه، شاه بوف، عقاب طلایی و .. است.
عبور رودخانه قزل اوزن (سفید رود) از این منطقه بر غنای تنوع زیستی و بهبود کیفیت این زیستگاه ارزشمند افزوده است.
در سال 94 تلفات بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک در منطقه شکار ممنوع خرمنه سر شهرستان طارم به حدود 130راس کل و بز وحشی رسید.
منطقه شکار ممنوع خرمنه سر طارم یکی از بهترین زیستگاه های صخره ای کشور به شمار می رود که قبل از شیوع بیماری طاعون در سال 94 در این منطقه بیش از هزار کل و بز وحشی زندگی می کنند.
شهرستان طارم با 47 هزار نفر جمعیت (حدود 5 درصد جمعیت و 10 درصد مساحت استان زنجان) در 90 کیلومتری شمال شرقی زنجان واقع شده است و با استان‌های قزوین، اردبیل و گیلان همسایه است.
9886/6085
کپی شد
