نقش موثر رسانهها و شبکههای اجتماعی فعال در بستر فضای مجازی در افزایش سرعت انتقال اطلاعات، به عنوان یک عامل حیاتی در زمان بحران غیرقابل انکار است.
پوشش مثبت و به هنگام اخبار و اطلاعات پسابحران در شبکههای مجازی، بارها موجب شده فرآیند امداد و پشتیبانی در مسیر صحیح خود قرار گرفته و گاهی کمکاری متولیان امر را در رصد افکار عمومی قرار دهد.
ایجاد بسیج عمومی و جذب کمکها و مایحتاج ضروری مورد نیاز در مناطق حادثه دیده، از دیگر اثرات قابل دفاع فضای مجازی در زمان بحران است که البته باید در مسیر صحیح و تحت نظارت و از مبادی قابل پیگرد و پاسخ گویی ( همچون انجمنها و سمنها) پیش رود تا قابلیت ارزیابی و ارائه گزارش به افکار عمومی داشته باشد.
مردمی بودن منابع و سرعت انتقال اطلاعات در فضای مجازی موجب می شود تصویری حقیقیتر و بدون روتوش از حجم بحران، و میزان جدیت مسئولین در روند مدیریت بحران به نمایش گذاشته شود.
اما روی دیگر سکه، عدم اشراف برخی رسانه ها به خصوص در فضاهای مجازی نسبت به ماهیت بحران، مدیریت آن در حین و بعد از وقوع حادثه و بعضا انتشار اخبار غیرواقعی، از منابع غیرموثق یا فاقد منبع است که باعث تشویش اذهان عمومی و ایجاد التهاب و اضطراب فراگیر در جامعه می شود.
باید دقت داشت که در زمان وقوع بحران ارائه اطلاعات نامطمئن، شایعات و بیان اظهارات بدون مرجع از قول مسئولان و انتقال تصاویر فاقد منبع موثق (که ممکن است مربوط به یک بحران در زمان و مکانی دیگر باشد) نه تنها کمکی در فرآیند مدیریت بحران و کاهش آسیبهای وارده نمیکند، بلکه بر التهاب و نگرانی عمومی در جامعه دامن خواهد که این خود میتواند منجر به تشدید تبعات بحران و حتی وقوع بحرانهای دیگر (امنیتی_اجتماعی) گردد.
در کنار این مسئله بدعتی زشت و غیرانسانی که در سالهای اخیر شدت بیشتری یافته، تسویه حسابهای سیاسی (غالبا از سوی جریانهایی که در یک کارزار انتخاباتی مورد وثوق اکثریت مردم قرار نگرفتهاند) و تلاش یک جریان سیاسی برای تحریک افکار عمومی علیه رقیب خود است.
البته که برخورد بدون کمترین اغماض با مسببین و سهلانگاران در پیش و پس از وقوع بحران و به ویژه عوامل احتمالی تشدید بحران، به عنوان یک مطالبه عمومی ضرورتی مورد تاکید و تامین کننده اعتماد عموم نسبت به مسئولان و متولیان در تمام سطوح مدیریت کشور است، ولی اظهار نظر غیرکارشناسی بدون پایه فنی و صرفا جناحی با اهداف سیاسی، مصداق بارز بیاخلاقی و موجسواری بر احساسات و عواطف پاک عمومی در زمان حادثه است.
به یاد داشته باشیم در زمان بحران، به جای انتشار شایعه نکات ایمنی و اطلاعیههای مورد تایید ستاد مدیریت بحران و دیگر دستگاههای متولی امر امداد را با عزیزان خود به اشتراک بگذاریم. با هموطن سوگوار خود همدرد باشیم، خسارت دیده را همراهی کنیم و با ارائه نمایش زیبای همراهی و همدلی ضمن ترویج ارزشهای والای انسانی، از آیین نوعدوستی به عنوان فرهنگی ایرانی اسلامی پاسداری نماییم.
7158/6002
پوشش مثبت و به هنگام اخبار و اطلاعات پسابحران در شبکههای مجازی، بارها موجب شده فرآیند امداد و پشتیبانی در مسیر صحیح خود قرار گرفته و گاهی کمکاری متولیان امر را در رصد افکار عمومی قرار دهد.
ایجاد بسیج عمومی و جذب کمکها و مایحتاج ضروری مورد نیاز در مناطق حادثه دیده، از دیگر اثرات قابل دفاع فضای مجازی در زمان بحران است که البته باید در مسیر صحیح و تحت نظارت و از مبادی قابل پیگرد و پاسخ گویی ( همچون انجمنها و سمنها) پیش رود تا قابلیت ارزیابی و ارائه گزارش به افکار عمومی داشته باشد.
مردمی بودن منابع و سرعت انتقال اطلاعات در فضای مجازی موجب می شود تصویری حقیقیتر و بدون روتوش از حجم بحران، و میزان جدیت مسئولین در روند مدیریت بحران به نمایش گذاشته شود.
اما روی دیگر سکه، عدم اشراف برخی رسانه ها به خصوص در فضاهای مجازی نسبت به ماهیت بحران، مدیریت آن در حین و بعد از وقوع حادثه و بعضا انتشار اخبار غیرواقعی، از منابع غیرموثق یا فاقد منبع است که باعث تشویش اذهان عمومی و ایجاد التهاب و اضطراب فراگیر در جامعه می شود.
باید دقت داشت که در زمان وقوع بحران ارائه اطلاعات نامطمئن، شایعات و بیان اظهارات بدون مرجع از قول مسئولان و انتقال تصاویر فاقد منبع موثق (که ممکن است مربوط به یک بحران در زمان و مکانی دیگر باشد) نه تنها کمکی در فرآیند مدیریت بحران و کاهش آسیبهای وارده نمیکند، بلکه بر التهاب و نگرانی عمومی در جامعه دامن خواهد که این خود میتواند منجر به تشدید تبعات بحران و حتی وقوع بحرانهای دیگر (امنیتی_اجتماعی) گردد.
در کنار این مسئله بدعتی زشت و غیرانسانی که در سالهای اخیر شدت بیشتری یافته، تسویه حسابهای سیاسی (غالبا از سوی جریانهایی که در یک کارزار انتخاباتی مورد وثوق اکثریت مردم قرار نگرفتهاند) و تلاش یک جریان سیاسی برای تحریک افکار عمومی علیه رقیب خود است.
البته که برخورد بدون کمترین اغماض با مسببین و سهلانگاران در پیش و پس از وقوع بحران و به ویژه عوامل احتمالی تشدید بحران، به عنوان یک مطالبه عمومی ضرورتی مورد تاکید و تامین کننده اعتماد عموم نسبت به مسئولان و متولیان در تمام سطوح مدیریت کشور است، ولی اظهار نظر غیرکارشناسی بدون پایه فنی و صرفا جناحی با اهداف سیاسی، مصداق بارز بیاخلاقی و موجسواری بر احساسات و عواطف پاک عمومی در زمان حادثه است.
به یاد داشته باشیم در زمان بحران، به جای انتشار شایعه نکات ایمنی و اطلاعیههای مورد تایید ستاد مدیریت بحران و دیگر دستگاههای متولی امر امداد را با عزیزان خود به اشتراک بگذاریم. با هموطن سوگوار خود همدرد باشیم، خسارت دیده را همراهی کنیم و با ارائه نمایش زیبای همراهی و همدلی ضمن ترویج ارزشهای والای انسانی، از آیین نوعدوستی به عنوان فرهنگی ایرانی اسلامی پاسداری نماییم.
7158/6002
کپی شد