به گزارش ایرنا، ورود وحوش به اراضی کشاورزی و نابودی دسترنج کشاورزان از سوی حیوانات، کشاورزان زحمتکش این شهرستان مرزی را کلافه کرده است.
سال هاست به علت قرار گرفتن برخی روستاهای شهرستان در داخل منطقه حفاظت شده درمیان، اراضی کشاورزی برخی روستاها به محلی برای تامین علوفه حیات وحش شهرستان تبدیل شده است.
این حیوانات که زیستگاه اصلی آنها منطقه حفاظت شده درمیان است با ورود دسته جمعی به مزارع، محصولات زراعی و باغی را که با زحمت طاقت فرسای کشاورزان به بار نشسته نابود می کنند و دسترنج کشاورزان شهرستان را از بین می برند.
علت اصلی ورود حیات وحش خشکسالی های 17ساله اخیر است که اداره کل حفاظت محیط زیست استان باید با تامین علوفه و ارائه راهکارهای موثر از ورود حیوانات جلوگیری کند.
مدیر محیط زیست درمیان روز شنبه در گفت و گو با ایرنا در پاسخ به گلایه برخی دهیاران شهرستان درمیان مبنی بر ورود حیات وحش و خسارت ناشی از آن به زمین های کشاورزی، افزود: تاکنون گزارشات زیادی مبنی بر خسارت وحش به اراضی کشاورزی دریافت کرده ایم که علت اصلی ورود وحوش کمبود علوفه ناشی از خشکسالی های چندین ساله اخیر در منطقه است.
محمد دادی بیان کرد: یکی دیگر از علل ورود وحوش به اراضی کشاورزی چرای بی رویه دام است، متاسفانه در چند سال اخیر دام موجود در منطقه حفاظت شده درمیان بیش از ظرفیت مراتع و مجوزهای صادر شده از سوی منابع طبیعی است.
وی با بیان اینکه ورود وحوش به اراضی کشاورزی برای خود آنان نیز خطر ساز است، گفت: متاسفانه برخی از افراد سودجو با تله گذاری در اراظی کشاورزی نسبت به شکار آنان اقدام می کنند، در بازرسی های متعدد از برخی اراضی کشاورزی منطقه تله های شکاری زیادی را کشف کردیم.
دادی ادامه داد: وحوش از روی ناچاری و گرسنگی و نبود علوفه به مراتع و اراضی کشاورزی هجوم می برند، بارها مشاهده شده که وحوش برای رفع تشنگی سرقنات روستاها هستند که درخواست ما از مردم این است بخصوص در فصل سرما با این حیوانات مدارای بیشتری کنند.
وی با اشاره به اینکه طی چند سال اخیر 30 درصد چشمه های موجود در منطقه حفاظت شده شهرستان خشک شده است، گفت: سعی کرده ایم با آبرسانی سیار به وحوش و احداث آبشخور مشکل کم آبی در منطقه حفاظت شده را رفع کنیم.
منطقه حفاظت شده درمیان در فاصله 20 کیلومتری شهر اسدیه مرکز شهرستان درمیان قرار دارد و دارای جاذبه های طبیعی و زیست محیطی منحصر بفردی است.
منطقه یاد شده با مصوبه شماره 284 شورای عالی محیط زیست در 12 بهمن 1386با وسعت 84 هزار و 39 هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.
این منطقه از گذشته های دور به دلیل دارا بودن قابلیت های فراوان بویژه وجود گله های قوچ اوریال و میش مطرح بوده است.
منطقه یاد شده به علت داشتن مراتع زیبا و تپه ماهورهای متعدد می تواند مامن مناسبی برای پرورش قوچ و میش وحشی در خراسان جنوبی باشد.
منطقه حفاظت شده درمیان - سربیشه در ناحیه خشک و نیمه خشک قرار دارد و تقریبا تمامی پدیده های طبیعی مثل کوه، تپه، چشمه، رودخانه و قنات های مختلف در آن به چشم می خورد و منطقه آب و هوای گرم و خشک دارد و در نواحی کوهستانی به علت ریزش باران و برف از آب و هوای معتدل تری برخوردار است.
طبیعت بکر درمیان، وجود آبشار و چشمه معدنی آب ترش، قلعه باستانی حسن صباح و چنار هزار ساله دوشنگان بر ارزش منطقه افزوده است.
حیات وحش منطقه شامل پستانداران مختلف از جمله قوچ و میش، گربه پالاس، گرگ، روباه، شغال، کفتار، خرگوش، تشی و انواع موش و پرندگان مختلفی از جمله کبک، تیهو، کبوتر چاهی، قمری، عقاب دشتی، عقاب طلایی، دلیجه، هما و کرکس است.
در این منطقه آهو نیز وجود دارد ولی با جمعیت پراکنده، بسیار اندک.
قیچ، نسترن وحشی، اورمک، اسپند، گز، کما، زول، کلاه میرحسن، پرند، خارشتر، نخود وحشی، گون، گل ماهور، گل میمون، زنبق، آویشن، مریم گلی، یال اسبی، پوا، چوبک، خارگونی، کاهوی وحشی، چرخه، کنگر، شکر تیغال، گل گندم، درمنه و تلخه از جمله پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده درمیان است.
نام این منطقه از بزرگترین روستای پیرامون منطقه، یعنی درمیان گرفته شده است.
شهرستان درمیان با وسعت پنج هزار و 797 کیلومتر مربع از شمال به شهرستان قاینات از جنوب به شهرستان سربیشه و از غرب به شهرستان بیرجند و شرق به طول70 کیلومتر با افغانستان مرز مشترک دارد.
شهر اسدیه مرکز شهرستان مرزی درمیان در 105کیلومتری شرق بیرجند قرار دارد.
سایت ایرنا خراسان جنوبی: www.irna.ir/skhorasan
کانال تلگرام: irnabirjand@
*7556*6054*خبرنگار- حکیمه مصطفایی*انتشار- مریم پنجابی
انتهای پیام سال هاست به علت قرار گرفتن برخی روستاهای شهرستان در داخل منطقه حفاظت شده درمیان، اراضی کشاورزی برخی روستاها به محلی برای تامین علوفه حیات وحش شهرستان تبدیل شده است.
این حیوانات که زیستگاه اصلی آنها منطقه حفاظت شده درمیان است با ورود دسته جمعی به مزارع، محصولات زراعی و باغی را که با زحمت طاقت فرسای کشاورزان به بار نشسته نابود می کنند و دسترنج کشاورزان شهرستان را از بین می برند.
علت اصلی ورود حیات وحش خشکسالی های 17ساله اخیر است که اداره کل حفاظت محیط زیست استان باید با تامین علوفه و ارائه راهکارهای موثر از ورود حیوانات جلوگیری کند.
مدیر محیط زیست درمیان روز شنبه در گفت و گو با ایرنا در پاسخ به گلایه برخی دهیاران شهرستان درمیان مبنی بر ورود حیات وحش و خسارت ناشی از آن به زمین های کشاورزی، افزود: تاکنون گزارشات زیادی مبنی بر خسارت وحش به اراضی کشاورزی دریافت کرده ایم که علت اصلی ورود وحوش کمبود علوفه ناشی از خشکسالی های چندین ساله اخیر در منطقه است.
محمد دادی بیان کرد: یکی دیگر از علل ورود وحوش به اراضی کشاورزی چرای بی رویه دام است، متاسفانه در چند سال اخیر دام موجود در منطقه حفاظت شده درمیان بیش از ظرفیت مراتع و مجوزهای صادر شده از سوی منابع طبیعی است.
وی با بیان اینکه ورود وحوش به اراضی کشاورزی برای خود آنان نیز خطر ساز است، گفت: متاسفانه برخی از افراد سودجو با تله گذاری در اراظی کشاورزی نسبت به شکار آنان اقدام می کنند، در بازرسی های متعدد از برخی اراضی کشاورزی منطقه تله های شکاری زیادی را کشف کردیم.
دادی ادامه داد: وحوش از روی ناچاری و گرسنگی و نبود علوفه به مراتع و اراضی کشاورزی هجوم می برند، بارها مشاهده شده که وحوش برای رفع تشنگی سرقنات روستاها هستند که درخواست ما از مردم این است بخصوص در فصل سرما با این حیوانات مدارای بیشتری کنند.
وی با اشاره به اینکه طی چند سال اخیر 30 درصد چشمه های موجود در منطقه حفاظت شده شهرستان خشک شده است، گفت: سعی کرده ایم با آبرسانی سیار به وحوش و احداث آبشخور مشکل کم آبی در منطقه حفاظت شده را رفع کنیم.
منطقه حفاظت شده درمیان در فاصله 20 کیلومتری شهر اسدیه مرکز شهرستان درمیان قرار دارد و دارای جاذبه های طبیعی و زیست محیطی منحصر بفردی است.
منطقه یاد شده با مصوبه شماره 284 شورای عالی محیط زیست در 12 بهمن 1386با وسعت 84 هزار و 39 هکتار به عنوان منطقه حفاظت شده به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.
این منطقه از گذشته های دور به دلیل دارا بودن قابلیت های فراوان بویژه وجود گله های قوچ اوریال و میش مطرح بوده است.
منطقه یاد شده به علت داشتن مراتع زیبا و تپه ماهورهای متعدد می تواند مامن مناسبی برای پرورش قوچ و میش وحشی در خراسان جنوبی باشد.
منطقه حفاظت شده درمیان - سربیشه در ناحیه خشک و نیمه خشک قرار دارد و تقریبا تمامی پدیده های طبیعی مثل کوه، تپه، چشمه، رودخانه و قنات های مختلف در آن به چشم می خورد و منطقه آب و هوای گرم و خشک دارد و در نواحی کوهستانی به علت ریزش باران و برف از آب و هوای معتدل تری برخوردار است.
طبیعت بکر درمیان، وجود آبشار و چشمه معدنی آب ترش، قلعه باستانی حسن صباح و چنار هزار ساله دوشنگان بر ارزش منطقه افزوده است.
حیات وحش منطقه شامل پستانداران مختلف از جمله قوچ و میش، گربه پالاس، گرگ، روباه، شغال، کفتار، خرگوش، تشی و انواع موش و پرندگان مختلفی از جمله کبک، تیهو، کبوتر چاهی، قمری، عقاب دشتی، عقاب طلایی، دلیجه، هما و کرکس است.
در این منطقه آهو نیز وجود دارد ولی با جمعیت پراکنده، بسیار اندک.
قیچ، نسترن وحشی، اورمک، اسپند، گز، کما، زول، کلاه میرحسن، پرند، خارشتر، نخود وحشی، گون، گل ماهور، گل میمون، زنبق، آویشن، مریم گلی، یال اسبی، پوا، چوبک، خارگونی، کاهوی وحشی، چرخه، کنگر، شکر تیغال، گل گندم، درمنه و تلخه از جمله پوشش گیاهی منطقه حفاظت شده درمیان است.
نام این منطقه از بزرگترین روستای پیرامون منطقه، یعنی درمیان گرفته شده است.
شهرستان درمیان با وسعت پنج هزار و 797 کیلومتر مربع از شمال به شهرستان قاینات از جنوب به شهرستان سربیشه و از غرب به شهرستان بیرجند و شرق به طول70 کیلومتر با افغانستان مرز مشترک دارد.
شهر اسدیه مرکز شهرستان مرزی درمیان در 105کیلومتری شرق بیرجند قرار دارد.
سایت ایرنا خراسان جنوبی: www.irna.ir/skhorasan
کانال تلگرام: irnabirjand@
*7556*6054*خبرنگار- حکیمه مصطفایی*انتشار- مریم پنجابی
کپی شد
