دانشمند ایرانی پزشکی هسته ای: تجاری‌سازی محصول در آمریکا 10 سال طول می‌کشد

به گزارش جی پلاس، نادر نجفی در سال 1340 در مسجد سلیمان به دنیا آمد. شهری که به خاطر شغل پدرش در شرکت نفت در آن سکوت داشتند. وقتی هفت سالش بود به تهران نقل مکان کرد. سال 1357 وارد دانشکده فنی دانشگاه تهران شد و سال 1364 از این دانشگاه در مقطع لیسانس رشته مهندسی برق فارغ‌التحصیل شد. همان سال ایران را برای ادامه تحصیلات ترک کرد و به آمریکا مهاجرت کرد. سال 1366 فوق لیسانس و 1371 دکتری‌اش را از دانشگاه میشیگان گرفت.

او شرکت سیستم‌های حسی مجتمع (ISS) را در ژانویه سال 1374 راه‌اندازی و از آن زمان تاکنون به عنوان رئیس این شرکت فعالیت دارد. او پیش از تاسیس ISS با غول آبی آمریکا یعنی IBM همکاری کرد تا به عنوان عضوی از هیات مشاوره فنی پروژه سنسور-عملگر اتوبوس SEMATECH در این شرکت فعالیت کند.

او تاکنون بیش از 50 اختراع ثبت کرده است و در بیش از 65 نشریه مقاله علمی دارد و به غیر از سخنرانی‌های فنی بسیاری که داشته، سه فصل کتاب هم نوشته است.

این دانشمند ایرانی همچنین موسس و رئیس اتحادیه فناوری برتر میشیگان CEO در ژانویه سال 2005 است. این اتحادیه یک سازمان غیرانتفاعی است که عملکرد شرکت‌های فناوری برتر را در میشیگان بهبود می‌بخشد.

در ادامه بخش دوم این مصاحبه را می‌خوانید:

* از نظر شما، محققان ایرانی تا چه اندازه در زمینه فناوری‌ها یا ابزارهای هوشمند پیشرفت داشته‌اند؟ به نظر شما پزشکان ایرانی چقدر از دانش و علوم دنیا فاصله دارند؟

من معمولا به دلیل سطح سواد مهندسانی که در سطوح کارشناسی و کارشناسی ارشد برای تحصیلات عالی به اینجا می‌آیند تحت تأثیر قرار می‌گیرم. اما نکته باور نکردنی اینجاست که 70 درصد دانشجویان مهندسی که برای ادامه تحصیل از ایران به آمریکا مهاجرت می‌کنند، زن هستند و این چیزی است که همه ما می‌توانیم به آن افتخار کنیم. با این حال، معتقدم که سطح دکتری نیاز به پیشرفت بیشتری دارد.

همچنین قابل توجه است که کشوری که فقط 75 میلیون نفر جمعیت دارد، در رده‌بندی تعداد سالانه فارغ‌التحصیلان رشته مهندسی در رتبه سوم قرار دارد و از این نظر بعد از آمریکا قرار می‌‌گیرد اما از آنجا که با پزشکان ایرانی ارتباطی ندارم در مورد میزان سواد آنها نمی‌توانم اظهار نظری بکنم.

در جدول زیر می‌توانید کشورهایی که بیشترین میزان فارغ‌التحصیل در رشته مهندسی را دارد، ببینید:

* دانشجویانی که از ایران به کشورهای دیگر برای تحصیل یا کار مهاجرت می‌کنند، چه وضعیتی دارند؟

ایران هم مثل کشورهای دیگر دانشگاه‌های خوب دارد که در حد متوسط یا پائین‌تر از متوسط قرار می‌گیرند. دانشجویان فارغ‌التحصیل از دانشگاه‌های برتر ایران به‌راحتی با دانشجوهای دانشگاه‌های جهان رقابت می‌کنند.

* محبوب‌ترین ابزاری که از آن استفاده می‌کنید چیست و برای چه کاری؟

کار من کاملا فنی و تجاری است. از ابزار تعامل با پزشکان، بیماران، سازمان‌های نظارتی پزشکی (مانند اداره غذا و دارو) و کارهایی که برای پر کردن شکاف بین فناوری و پزشکی (فضایی بسیار پیچیده و در عین حال پررونق) مورد استفاده قرار می‌گیرد، لذت می‌برم.

* با چه چالش‌هایی در زمینه پژوهش‌هایتان روبه‌رو هستید؟

من در زمینه جذب سرمایه‌گذاری برای شرکت نیز فعالیت می‌کنم. توسعه دستگاه‌های پزشکی بسیار زمان‌بر است و تا زمانی که تائیدیه‌ها و مجوزهای قانونی به دست نیاورده‌اند، هیچ درآمدی برای ما ندارند. بنابر این، قبل از این که محصولات بتوانند درآمدزایی کنند، نیاز به سرمایه‌گذاری داریم تا توسعه ابزارهایمان امکان‌پذیر شود.

تازه بعد از گذشت 10 سال از توسعه محصول‌مان، تائیدیه مراکز مربوطه مثل سازمان غذا و دارو و همچنین نشان CE (علامت تضمینی CE به منظور ایجاد هماهنگی اجباری در بسیاری از محصولات تجاری و صنعتی که در سطح اروپا تولید یا به فروش می‌رسند، ارائه می‌شود) را دریافت کردیم و امسال وارد مرحله فروش در اروپا می‌شویم. این در حالی است که یک سرمایه‌گذار انتظار دارد که عرض دو سال، سرمایه خود را پنج برابر (یا بیشتر) افزایش دهد. تعهد و ارتباط درست با این سرمایه‌گذاران حوزه دیگری است که در آن فعالیت می‌کنم.

* زمان‌هایی که اوقات فراغت دارید، چه کار می‌کنید؟

بیشتر زمان‌های فراغتم را با خانواده به‌ویژه فرزندانم می‌گذرانم. همچنین ورزش می‌کنم و کتاب می‌خوانم.

* آیا از اپلیکیشن‌های پیام‌رسان مثل تلگرام یا واتس‌اپ یا ایمو استفاده می‌کنید؟

خیر. من در مورد شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها مثل روستایی‌ها هستم. حاضر نیستم حریم خصوصی‌ام را از دست بدهم. البته شاید خیلی سنتی فکر می‌کنم.

در عوض از اپلیکیشن‌های مختلفی مثل وبکس Webex برای ارائه محتوا به مشتریان یا افرادی که با آنها مراوده دارم، استفاده می‌کنم.

بهترین فیلم علمی- تخیلی که دیده‌اید یا کتاب علمی- تخیلی که خوانده‌اید، چیست؟

خیلی وقت پیش دیده‌ام و اصلا یادم نمی‌آید.

* چه توصیه‌ای به جوانان ایرانی دارید؟

قدر تک تک لحظاتشان را بدانند و زمان‌شان را هدر ندهند و روی فعالیت‌های پربار و نتیجه‌دار متمرکز شوند. تعادل را در زندگی‌شان حفظ کنند. به نظر من حفظ تعادل سخت‌ترین چالش زندگی است. خیلی راحت است که گاهی با سرعت زیاد کارهایی را در زندگی‌تان انجام دهید و بقیه زوایای زندگی‌تان را نادیده بگیرید. ولی این کار در دراز مدت ویرانگر خواهد بود.

فضای پژوهشی و تحقیقاتی دانشگاهی آمریکا چگونه است؟ سیستم پژوهشی آنجا چطور دانشجویان و دانشمندان را به تحقیق و پژوهش تشویق می‌کند؟

فضای پژوهشی آمریکا و ایران تفاوت‌های عمده‌ای با هم دارند. ثبات اقتصادی در آمریکا به افراد این امکان را می‌دهد به جای این که به فکر امرار معاش خود باشند، بدون دغدغه مالی هر رشته‌ای را که دوست دارند دنبال کنند. در مراکز پژوهشی آمریکا تسهیلات مالی‌ای وجود دارد که دانشجویان را در رده‌های مختلف اجتماعی کمک می‌کند.

* آیا دوست دارید برای زندگی به ایران برگردید؟ فکر می‌کنید چه امکاناتی باید در ایران وجودداشته باشد تا دوست داشته باشید در ایران زندگی کنید؟

البته که دوست دارم. همیشه احساس کردم ریشه‌هایم در ایران هستند ولی تاکنون هرگز امکان بازگشت وجود نداشته است. کیفیت زندگی برای خودم و خانواده‌ام و همینطور ثبات چیزهایی هستند که برای ماندنم در ایران مهمند.