خطر MS از عواقب کمبود ویتامین D

به گزارش جی پلاس، ویتامین D از مواد مغذی لازم برای بدن است که به رشد و استحکام استخوانها از طریق کنترل تعادل کلسیم و فسفر کمک می‌کند. این ویتامین با ایجاد افزایش جذب فسفر و کلسیم از روده‌ها و کاهش دفع از کلیه به متابولیسم استخوان‌ها کمک می‌کند.

ویتامین D به عنوان یکی از ویتامین‌های محلول در چربی در جذب کلسیم از طریق روده‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند. کمبود این ویتامین باعث می‌شود کلسیم نتواند در بدن به جذب شود. در نتیجه جذب کلسیم کاهش و بدن با اختلالات متعددی مواجه می‌شود. 

امروزه بسیاری از افراد از دردهای عضلات، بی حوصلگی، درد پاها و استخوانها، بی خوابی و کم تحرکی رنج می برند که می تواند ناشی از کمبود ویتامین D باشد.

ضیاءالدین مظهری، عضو هیات مدیره انجمن متخصصان تغذیه در این باره به خبرنگار ایرنا می گوید: اغلب افرادی که به متخصصان تغذیه مراجعه می کنند، دچار کمبود ویتامین Dهستند. آلودگی هوا، کم تحرکی، قرار نگرفتن در معرض تابش نور خورشید به مدت یک تا 10 دقیقه در روز، به ویژه قسمت پاها و دست ها و نداشتن تغذیه مناسب از جمله مواردی است که کمبود این ویتامین را تشدید می کند.

*سبک زندگی مردم به هم ریخته

وی می افزاید: در حال حاضر سبک زندگی مردم به هم ریخته، بسیاری از افراد به دلیل مشغله های زندگی و کاری یا بی حوصلگی، غذاهای آماده می خورند و این امر آفت جان مردم شده است.
این متخصص تغذیه افزود: کمبود ویتامین D بیماریهای بسیاری از جمله پوکی استخوان، شکستگی عضلات، افسردگی، سرطان ها و دیابت را در افراد به وجود می آورد، شیوع این بیماری ها در جامعه بالاست به عنوان مثال حداقل 16 درصد جمعیت کشور دچار افسردگی هستند و حداقل هفت میلیون نفر به دیابت مبتلا هستند. افراد باید پزشک خود باشند و حتما با تغییر سبک زندگی، مواد غذایی که حاوی این ویتامین هستند را مصرف کنند.

مظهری تصریح می کند: صدماتی که از بروز کمبود ویتامین D به وجود می آید قابل جبران نیست و لازم است همه افراد در گروه هایی سنی نوزاد، کودک، بزرگسال و سالمند با توجه به جنس و سن خود مواد غذایی حاوی پروتئین مصرف کنند.

* خطر MS از عواقب کمبود ویتامین D

استاد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی می افزاید: امروزه ثابت شده کمبود ویتامین D در بروز بیماری MS تاثیرفراوان دارد. افراد جامعه باید سلامت خود را در اولویت و هدف زندگی قرار دهند، بدن انسان به ریزمغذی ها و درشت مغذی ها نیاز دارد تا به میلیاردها سلول جان ببخشد.

مظهری می گوید: لازم است افراد در تغذیه خود از تنوع غذایی شامل چهار گروه اصلی نان و غلات، سبزیجات، شیر و لبنات و گوشت های سفید و قرمز استفاده کنند تا پروتئین مورد نیاز بدن تامین شود.
وی می افزاید: تناسب در خواب و بیداری، فعالیتهای بدنی و استفاده از مایعات به خصوص آب سالم در تامین ویتامین نقش دارد .85 درصد بدن نوزادان، 70 درصد بدن کودکان و 60 درصد بدن بزرگسالان از آب تشکیل شده و در بین سلولها تقسیم می شوند.

* آبمیوه و نوشابه جای آب را نمی گیرد

مظهری، مصرف آبمیوه ها و نوشابه ها را در تامین آب مورد نیاز بدن موثر نمی داند و اضافه می کند: فقط آب می تواند سموم مولکولهای دریافتی از غذاها را از طریق مدفوع و ادرار دفع کند.
وی درباره مصرف قرص ویتامین D می گوید: افراد بزرگسالی که به برخی از مواد غذایی حساسیت دارند، می توانند کپسول 50هزار واحدی ویتامین D را به صورت هفته ای یک عدد قرص در هشت هفته و بعد ماهی یک تا دو قرص مصرف کنند.

*خودسرانه قرص ویتامین D نخورید

این متخصص تغذیه افزود: نباید قرص ویتامین D را خودسرانه مصرف کرد. خودسرانه مصرف کردن این ویتامین زیانبار است و مسمویت های شدید ایجاد می کند.

مینا کربلایی، کارشناس تغذیه نیز در این باره می گوید: همه مواد غذایی دارای ویتامینD نیستند، این ویتامین در تخم‌مرغ، ماهی‌های چرب مانند سالمون و تن، جگر گوساله یا برخی از انواع پنیر و همچنین لبنیات، غلات، آبمیوه یا سایر نوشیدنی‌های گیاهی غنی شده (مانند شیر بادام) موجود است.

وی با اشاره به اینکه درصد بالایی از مردم کشورمان به کمبود این ویتامین و امراض ناشی از آنها مواجه هستند، می افزاید: توصیه می‌شود که بزرگسالان زیر ۷۰ سال، در روز ۶۰۰واحد ویتامین D مصرف و افراد بالای ۷۰ سال نیز روزانه ۸۰۰ واحد دریافت کنند.

* قرار گرفتن در برابر نور خورشید به مدت 10 دقیقه

وی تصریح می کند: قرار گرفتن در معرض نور خورشید نیز راه مناسب دیگری برای رساندن ویتامین D به بدن است و بهتر است افراد سه بار در هفته و هر بار 10دقیقه در معرض آفتاب قرار بگیرند، این کار باعث جبران این کمبود می شود.

کربلایی اظهار می دارد: کمبود ویتامین D یکی از شایع‌ترین موارد کمبود ویتامین است که می‌تواند عواقبی جدی برای سلامتی داشته باشد، داشتن رژیم غذایی غنی از این ویتامین و چند بار در هفته قرار گرفتن در معرض نور خورشید، اغلب می‌تواند به بازیابی سطح این ویتامین کمک کند.