عبدالحمید دیالمه از ولادت تا شهادت

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: عبدالحمید در چهارم اردیبهشت ماه سال 33 در تهران و در خانواده ای مذهبی که پدر خود از پزشکان متعهد بود به دنیا آمد.

دوران دبستان به پایان آمده و دوران متوسطه را با نمره های خوب در دبیرستان هدف گذراند و موفق به گرفتن دیپلم در رشته طبیعی شد. این ایام مصادف شد با شروع تحصیلاتش در حوزه علمیه و همین امر موجب شد تا از محضر اساتید بزرگی همچون شهید مطهری بهره ها ببرد و فلسفه و عرفان را نزد این گرانقدر استاد بیاموزد.

سال 52 در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته داروسازی دانشگاه فردوسی مشهد پذیرفته و موفق شد مدرک دکترای خود را در چهاردهم اسفند ماه سال 58 بگیرد. 

پدر که خود از فعالان انجمن اسلامی پزشکان بود و شهید مطهری نیز از گردانندگان اصلی آن به شمار می رفت باعث شد که عبدالحمید با فعالیت های سیاسی و مواضع افراد مختلف همچون شهید بهشتی و مهندس بازرگان و... آشنا شود و از دوران جوانی در جلسه های این بزرگان انقلابی شرکت کند.

کار به جایی رسید که عبدالحمید از سال 52 تا سال 56 به صورت مخفیانه با رژیم به مبارزه پرداخت. 

سال 54 بود که با عده ای از دوستانش برای بررسی وضعیت فقر به استان سیستان و بلوچستان سفر کردند و با ساخت مستندی از شرایط آن منطقه، به وسیله ساواک دستگیر شدند اما چون مدرک قابل قبولی از آنها پیدا نشد بعد از مدتی آزاد شدند.

عبدالحمید سال اول دانشگاه بود که در خوابگاه دانشگاه کتابخانه ای اسلامی راه انداخت و با شناسایی افراد آنها را به این کتابخانه جذب می کرد.

او بعدها اقدام به برپایی محفل دعای کمیل در سطح دانشگاه کرد که این اولین بار بود که کسی دست به چنین کاری می زد که بعدها این جلسه ها به حرم امام رضا علیه السلام کشیده شد.

انتشار فرامین امام مبنی بر دوری کردن از حزب رستاخیز، رهبری گروه های دانشجویی برای مبارزه با رژیم، مطرح کردن مرجعیت امام، تشکیل گروه هایی برای نشر افکار شیعی و... باعث دستگیری چندین باره اش به وسیله ساواک شد تا اینکه انقلاب به پیروزی رسید.

به دنبال اوج گیری انقلاب اسلامی، وی مجمع احیا تفکرات شیعی را در دانشگاه فردوسی و شهر مشهد راه اندازی کرد و به فعالیت در این زمینه پرداخت.

عبدالحمید با همه کم سن و سالی اش فعالیت های مختلفی از جمله عضویت در شورای انقلابی تزکیه دانشگاه، عضویت در هیات هفت نفره سپاه استان خراسان، عضویت در شورای اولیه حزب جمهوری اسلامی در خراسان، انجام سخنرانی های اعتقادی و سیاسی در شهرهای قم، تهران و مشهد، نقد نظرات و تفکرات بنی صدر پیش از آنکه تفکرات التقاطی اش برای بسیاری از بزرگان مشخص شود و نیز نمایندگی مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی و فعالیت های بسیار دیگری را در کارنامه خود به ثبت رساند.

او در حالی که تنها 27 سال داشت و به عنوان کم سن ترین عضو در حزب جمهوری حضور داشت در هفتم تیرماه سال 60 در انفجار دفتر حزب جمهوری به همراه شهید بهشتی و 72 تن از یاران وی به شهادت رسید.