محسن اشرفی یک گردشگر ایرانی است که شیوه هیچهایک (به سفری گفته می شود که در آن یک یا چند نفر تنها با یک کوله پشتی و بدون وسیله نقلیه به سفر می روند. آنها مقصدشان را تعیین کرده و برای رسیدن به آن از وسایل نقلیه ای که با آنها هم مسیر هستند به طور رایگان استفاده می کنند. این وسایل شامل ماشین، قایق و حتی قطار هم می شود) را برای سفرهای خود انتخاب کرده است و اعتقاد دارد سفر بسیار اعتیادآور است. از او خواستیم تا تجربیاتش را با خبرنگار سبک زندگی جی پلاس در میان بگذارد.
** چه دلیلی سبب شده تا به شیوه هیچهایک سفر کنید؟
مهم‌ترین دلیل شاید وجود هیجانی باشد که تنها در این مدل سفرها می‌توان آن را تجربه کرد و در ضمن در طول سفر می‌توان با آدم‌ها و روابط جدیدی آشنا شد که شاید در طول یک سفر لاکچری امکان آن وجود نداشته باشد.
بد نیست بدانید از خیلی جاده‌ها هیچ وسیله نقلیه‌ای عبور نمی‌کند و هیچهایک سفر کردن به شما این فرصت را می‌دهد تا سری به این نقاط بزنید و زیبایی‌های بسیاری را ببینید و آموختنی‌های بسیاری بیاموزید . لحظات نابی که قطعاً اگر سوار خودرو یا هر وسیله نقلیه دیگری بودید به‌طور حتم آن را از دست می‌دادید اما این مدل سفر کردن به شما اجازه می‌دهد تا آزادانه از این جاده‌ها گذر کنید. در کل معتقدم لذت بردن از سفر هیچهایک تا حد زیادی به شخصیت افراد بستگی دارد.
** چند سال هست که به شیوه هیچهایک سفر می‌کنید؟
بیشتر از سه سال هست که به این شیوه سفر می‌کنم و تقریباً 80 درصد از ایران را با همین شیوه بازدید کردم اما سفرهایم تقریباً به ایران ختم نمی‌شود و ارمنستان، گرجستان و ترکیه را هم به شکل هیچهایک سفر کردم و قصد دارم طی چند روز آینده پس از پایان سفر به گرجستان سری هم به پاکستان بزنم.
سفر کردن، هر لحظه‌اش یک تجربه جدید است؛ تجربیاتی که به طور حتم نمی‌توان در لحظات عادی زندگی آن را کسب کرد اما یک سال سفر کردن به شیوه هیچهایک می‌تواند به‌اندازه حداقل 10 سال انسان را پخته‌تر کند.
**معمولاً برای کاهش هزینه‌های سفر چه شیوه‌ای را انتخاب می‌کنید؟
رشته اصلی من مهندسی جوش است و به شیوه پروژه‌ای کار می‌کنم و هر زمان که سر پروژه حاضر نباشم ترجیح می‌دهم سفر کنم . بنابراین در ایران گردی و بوم گردی های داخلی هر جا که هوا مناسب باشد کمپ می‌زنم و در خارج از ایران هم در هاستل اقامت می‌کنم و طبیعتاً در سفرهای خارجی با استفاده از اینترنت سعی می‌کنم اماکن ارزان‌قیمت را برای سفرهایم انتخاب کنم.
**چه راهکاری برای تأمین هزینه به کار می‌بندید؟
در سفر معمولا صنایع دستی ای که خودم تولید می کنم مثل زیور آلات دست ساز را به فروش می رسانم و از این طریق بخشی از هزینه های سفر را فراهم می کنم. معمولا مردم از خرید این کارها استقبال می کنند و آن را دوست دارند.
** اینگونه سفرها معمولا با خطراتی هم توأم است و نمی توان به همه توصیه کرد؛ خاطرات تلخ و شیرین خاصی هم داشته اید؟
سفر همیشه با خاطرات خوب و بد عجین شده است اما شاید ناراحت کننده ترین خاطره ام در سفر به استانبول شکل گرفت؛ وقتی که به شکل هیچهایک، سوار خودروی عبوری شدم، راننده در یک فرصت ناگهانی کوله پشتی و کلیه تجهیزات سفرم را دزدید و تنها شانسی که آوردم این بود که مدارک و پولهایم در کوله کوچکی که همیشه همراه خودم هست قرار داشت. به نظرم بهتر است مدارک، پول و پاسپورت را همیشه نزدیک خودمان نگاه داریم.
اما بهترین خاطره ام هم پیدا کردن یک دوست گرانقدر در سفر به یکی از منطقه باستانی کاپادوکیه ترکیه رقم خورد؛ یکی از ساکنان این روستا من را در مسیر سوار خودرو کرد و به محل مورد نظر رساند و در مدتی که در روستا حضور داشتم در خانه او اقامت کردم. این سفر سبب شد تا بین من و این فرد آشناییِ دیرینه ای برقرارشود و وقتی او به ایران سفر کرد در خانه خودم از او پذیرایی کردم و این روابط دوستانه همچنان ادامه دارد.
** مشکل نا آشنایی با زبان های گوناگون را چگونه حل می‌کنید؟
ببینید در این چند سفری که به گرجستان و ترکیه داشتم زبان این کشورها ترکی است و چون به این زبان مسلط هستم به مشکلی برخورد نکردم؛ اما معتقدم برای سفر الزامی نیست که به زبان همه مناطق تسلط داشته باشیم و خیلی اوقات حتی تسلط به زبان انگلیسی هم چاره‌ساز نیست و در برخی مناطق کاربرد ندارد. همین که چند کلمه اصلی هر منطقه‌ای را بیاموزیم کافی است و هر جا هم که کم آوردیم می‌توانیم از زبان اشاره استفاده کنیم.
