چرا قوی ترین معلول جهان رکوردشکنی نکرد؟/ سیامند رحمان: می توانستم ولی رکورد نزدم!

به گزاش سرویس ورزشی جی پلاس؛ تیم ملی وزنه برداری معلولان ایران در مسابقات قهرمانی 2017 جهاه که در مکزیکو سیتی برگزار شد، توانست با کسب 3 طلا، چهار نقره و 2 برنز در جایگاه سوم جهان قرار گیرد. جایگاه سومی ایران در بخش مجموع در شرایطی است که این تیم در بخش مردان بهترین عملکرد مسابقات را ثبت کرد و تنها به دلیل نداشتن نماینده در بخش بانوان از کسب مدال های بیشتر جا ماند تا چین به لطف کسب اکثر مدال های بخش بانوان مقام قهرمانی را کسب کند.

سیامند رحمان، نادر مرادی و مجید فرزین سه ورزشکاری بودند که برای ایران مدال طلا کسب کردند و در نقش به سزایی در جایگاه سومی ایران در جدول تیمی مسابقات ایفا کردند.

در این دوره همانند سال های گذشته تمام نگاه ها به سیامند رحمان بود. رکوردار وزنه برداری معلولان جهان همانند گذشته به مدال طلا دست یافت اما به سمت رکوردشکنی و جابه جا کردن اعداد و ارقام نرفت تا در زمان دیگری رکورد خودش را بشکند.

البته سیامند چند روز قبل از اعزام به مکزیک، در ویدئویی که از خودش منتشر کرده بود توانست وزنه 311 کیلوگرم را بالای سر ببرد که نشان از آمادگی این قهرمان داشت.

او در دسته مثبت ۱۰۷ کیلوگرم در حرکت اول وزنه ۲۶۵ کیلوگرم را مهار کرد؛ در حرکت دوم وزنه ۲۷۵ کیلوگرم را جابه‌جا کرد و در حرکت سوم با زدن وزنه ۲۸۵ کیلوگرم به مدال طلای این دسته دست یافت.

مهم ترین مشکل سیامند در این رقابت ها کیفیت پایین برگزاری مسابقات بود که او را با چالش زیادی روبه رو کرده بود و از این رقابت ها به عنوان بدترین مسابقه عمر خود یاد می کند. سیامند در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس؛ درباره قهرمانی خودش در این مسابقات و خودداری از رکوردشکنی صحبت کرد و گفت که به دنبال رکوردشکنی نبوده است.

جی پلاس: در این مسابقات هم قهرمان شدی و حضور موفقی داشتی اما هواداران و علاقه مندان تو حضور موفق در مسابقات را مختص به رکوردشکنی می دانند که نشان می دهد انتظارات را از خودت بالا بردی!

سیامند رحمان: پیش از اعزام به مکزیک، گفته بودم به دنبال رکوردشکنی نیستم و این کار را انجام نخواهم داد. من شرایط رکوردشکنی را داشتم ولی به صورت عمدی از رکوردشکنی خودداری کردم.

جی پلاس: چرا؟!

سیامند رحمان: این روزها آماده تر از پارا المپیک ریو هستم ولی رکوردشکنی را برای مسابقات بزرگتر نگه داشتم. می خواهم در بازی های آسیایی جاکارتای اندونزی و پاراالمپیک توکیو رکوردشکنی کنم. در رقابت های مکزیکوسیتی به دنبال مدال طلا بودم که خدا را شکر محقق شد.

نمی توانم هر سال رکورد شکنی کنم. در مکزیک هم همه از من سوال می پرسیدند چرا رکورد نزدم. برخی گفتند شاید سیامند آماده نیست اما صحت ندارد. قبل از اعزام به مسابقات، وزنه 311 کیلوگرم را بالای سر بردم و فیلم آن هم منتشر شد تا همه از آمادگی من خبردار شوند.

جی پلاس: کیفیت مسابقات چطور بود؟ محل مسابقات مسافت زیادی با ایران داشت.

سیامند رحمان: مشکلی با مکزیک نداشتم اما شرایط سفر با هواپیما و امکانات پایین محل برگزاری ما را اذیت کرد. این رقابت ها بدترین مسابقه ای بود که تجربه کردم. در برگشت به ایران، ابتدا به لندن آمدیم اما با لغو پرواز مواجه شدیم و دو روز در انگلیس ماندیم. بعد از گذشت چند روز هنوز مشکل خواب دارم.

جی پلاس: در کنار تو، منصور پوررضایی در دسته 107+ مدال نقره گرفت و رده اول و دوم فوق سنگین در دست ایران بود.

سیامند رحمان:  از این اتفاق خیلی خوشحال هستم که طلا و نقره برای ایران شد. مهم تر از همه قهرمان بخش مردان شدیم و دست پر به ایران بازگشتیم. این دو اتفاق بسیار خوب بود.

جی پلاس: این عملکردنشان می دهد که وضعیت مساعد است و کارها مرتب پیش می رود.

سیامند رحمان: فدراسیون زحمات زیادی می کشد و جا دارد از تمام کسانی که در راه قهرمانی در مسابقات جهانی مرا کمک کردند، تشکر کنم. حتی کسانی که صفحه وزنه ها را روی هالتر می اندازند، در مدال هایی که من می گیرم، سهم دارند. من آنها را هم شریک خود می دانم و هیچ وقت نمی گویم که این مدال طلا فقط برای خودم است.

جی پلاس: البته با کسب مدال طلا و خودداری از رکوردشکنی مردم را خوشحال کردی.

سیامند رحمان: همیشه جایزه ام را از مردم گرفتم. هر زمان از مسابقات بر می گردم، جاده ارومیه به سمت شهر خودم بسته می شود و مردم استقبال ویژه ای می کنند. این رفتار مردم میلیاردهای تومان ارزش دارد و از مسائل مالی خیلی مهمتر است.