به دل محمود برات شده بود که پدر دیگر برنمی گردد

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: آخرین باری بود که رجبعلی[1] قصد رفتن به جبهه را داشت و محمود[2] بی قرار رفتن پدر و مدام راه می رفت و می گفت من دوست ندارم که به جبهه بروی من نمی گذارم بروی و آن شب خواب به چشمانش نمی آمد. انگار به دلش برات شده بود که این آخرین باری است که پدر را می بیند. صبح با هر ترفندی که بود او را راضی به خداحافظی با پدر کردند و راهی مدرسه.

یکی ـ دو ساعت از رفتن محمود می گذشت که پدر برای رفتن به جبهه آماده شد و وقتی به سراغ سوئیچ ماشین رفت هر چه گشت آن را پیدا نکرد. حدس می زد که شاید کار محمود باشد با همسر راهی مدرسه شدند و وقتی در دفتر مدرسه محمود را دیدند و سراغ سوئیچ را گرفتند. همه چیز را انکار می کرد خلاصه آنقدر از او خواهش و تمنا کردند تا به حرف آمد و راضی شد سوئیچ را که به محکمی در دست می فشرد به پدر تحویل دهد.

پدر به آرامی سوئیچ را گرفت و روی محمود را بوسید و خداحافظی کرد و رفت اما این رفتن دیگر برگشتی در کارش نبود.[3]