همسر شهید نوری چگونه از شهادتش با خبر شد؟

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: با خواهرانی که همسرانشان برای دفاع رفته و همگی در اندیمشک[1] مستقر بودند مشغول تقسیم بندی کارهای پشتیبانی بودند. یکی از خواهران چای آورد، استکان را که برداشت[2] لرزشی بی وقفه بر دستش نشست، نگاهش خیره شد و گفت: علیرضا[3] شهید شده، افراد جمع او را نهی کردند اما کار دل را حساب و کتاب با قانون و ساز و کار دنیا نیست؛ درست می گفت، رادیو عراق هم خبر را اعلام کرده بود. پیکرش به بیمارستان شهید کلانتری اندیمشک انتقال داده شده بود.

طیبه بانو سعی کرد بر خود مسلط شود و با برادرش، همو که روزگاری نه چندان دور، واسطه ای شده بود برای رسیدن او و علیرضا، تماس گرفت که بیاید مانند همان روز که علیرضا به پشتوانه اش به خواستگاری آمده بود؛ برادر آمد و اما بی قرار بی قرار  و عجب روزی بود که خواهر با به یاد آوردن مصائبی که بر حضرت زینب سلام الله علیها رفته بود، او را به صبوری دعوت می کرد و می گفت: باید همان گونه باشیم که علیرضا می خواست، صبور و صبور و صبور و شکرگزار.[4]