جی پلاس ـ منصوره جاسبی: سربازی اش در پادگان ارتش با هر سختی ای بود به پایان رسید چون اصلا دوست نداشت کوچکترین خدمتی به رژیم پهلوی کرده باشد. کنکور داد و رشته تربیت کودک قبول شد و افسردگی روزهای سربازی به نشاط و شادی در کنار کودکان پرورشگاه مبدل شد. انگار این بهانه ای بود برای عباس[۱] تا ساعت ها را با بچه ها بگذراند. صبح که می شد راه می افتاد تا پدری باشد برای کودکانی که شاید هیچ گاه طعم شیرین پدر داشتن را نچشیده بودند. عقربه ها می گذشت و ساعت ها روز را به شب می رساند و عباس هنوز در کنارشان بود. گاهی هم شب که می شد می رفت و تا صبح بر بالینشان می نشست و برایشان قصه می گفت تا خوابشان ببرد و چه روزها و شب هایی داشتند، بچه هایی که عباس مراقبشان بود.
- شهید عباس محمد ورامینی، قائم مقام لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص) که در ۲۸ آبان ماه سال ۶۲ به شهادت رسید.
دیدگاه تان را بنویسید