مشکلات دشتیاری سیستان و بلوچستان/ از نبود پل تا خانه هایی که با سیل سست تر می شوند

جی پلاس؛ ایلنا نوشت: سیستان و بلوچستان چند روزی است میزبان سیل و بارندگی های شدید شده و این بارندگی‌ها دل برخی از مردم استان را شاد و برخی را آواره کرده است. ریزش های آسمانی که باید موجب رحمت و برکت باشد، در استان سیستان و بلوچستان هر ساله به دلیل عدم وجود زیرساخت مناسب و تدابیر پیش گیرانه، باعث زحمت، مشقت و گرفتاری اهالی استان بویژه روستاییان می شود .

گل بی بی یکی از ساکنان شهر نگور از توابع دشتیاری است و صاحب خانه‌ای خشتی و گلی که سقف  آن در شرف تخریب است،  می گوید: سه فرزند قد و نیم قد دارم و سالهاست در این خانه قدیمی زندگی می‌کنیم .همسرم برای کار به بندرعباس رفته و من و فرزندانم در سیل تنها مانده‌ایم.

او می گوید: هر زمان که باران می بارد به جای خوشحالی تن و بدن‌مان می‌لرزد و هر لحظه دلهره ریزش در و دیوار بر سرمان را داریم.

وی می گوید: در این چند روز نتوانستیم به دلیل وجود آب در خیابان‌ها به بیرون از خانه برویم و از طرفی می‌ترسم بچه‌هایم را تنها بگذارم که مبادا خانه روی سرشان خراب شود.

گل بی‌بی می‌گوید: از زمانی که خانه بر روی سر همشهری‌مان خراب شده همش خودم را جای او می‌گذارم. باورکنید اگر دستم می‌رسید به یک شهر دیگر و یا خانه بهتری می رفتم تا هرسال اینقدر خسارت به زندگی ام وارد نشود و دلم از باران نلرزد.

ریزش آوار جان دو نفر را در نگور گرفت

فرماندار دشتیاری در این باره می گوید: نگور یکی از قدیمی‌ترین شهر های دشتیاری است که بیشتر خانه‌های این شهر دارای سقف های خشتی و گلی است و در طول یک هفته‌ اخیر ریزش سقف 20 واحد از منازل ساکنان شهر نگور را شاهد بودیم . یکی از این واحد های خشتی و گلی بامداد 14 دی ماه ساعت 3 بامداد متاسفانه ریزش می کند و یک زن و مرد و دو بچه که در خواب بودند بر اثر ریزش سقف زیر آوار می مانند و زن و یکی از بچه ها که 2 ساله بوده بر اثر شدت جراحت جان خود را از دست می‌دهند .

ایمن سازی واحد‌های مسکونی خشتی و گلی مهم‌ترین مسئله در دشتیاری

عادل عفتی می گوید: بالغ بر 50 واحد خشتی و گلی در سطح شهر و روستاهای دشتیاری شناسایی کرده ایم که به لحاظ ایمنی وضعیتی مشابه با همین خانه آوار شده دارند و حتی اگر بارندگی هم نباشد این خانه‌ها جای امنی برای زندگی ساکنان آن‌ها نیست و بیشتر تیرهای چوبی خم شده و خیز برعکس برداشته است.

وی می گوید: بنیاد مسکن انقلاب اسلامی باید تک تک این خانه های خشتی و گلی را شناسایی و مقاوم سازی کند چرا که خود مردم یا به دلیل بی پولی یا عدم توجه به ایمنی خانه هایشان این کار را انجام نمی دهند .

فرماندار دشتیاری با اشاره به اینکه هر لحظه نگران ریزش ناگهانی سقف و دیوارهای خانه های خشتی و گلی هستیم می گوید: بعضی از خانه‌ها به چوب و تنه درخت تکیه داده شده اند و هیچگونه استحکامی ندارد و مهم ترین مسئله ما ایمن سازی خانه های خشتی و گلی در دشتیاری است .

مسدود شدن 200 کیلومتر از راه های ارتباطی دشتیاری 

وی می گوید: ما حدود 148 کیلومتر راه اصلی، 115 کیلومتر راه فرعی و حدود 490 کیلومتر راه روستایی داریم که از این 490 کیلومتر 217 کیلومتر خاکی است . راه های روستایی و فرعی ما اصلا ابنیه فنی و پل ندارند و تبدیل به آب نما شده اند و این آب‌نما‌ها در زمان بارندگی پر از آب می شوند و هر گونه رفت و آمدی را مسدود می کند .

عفتی می‌گوید: حدود 200 کیلومتر از راه های روستایی دشتیاری مسدود است و علت انسداد آن هم نبود ابنیه فنی و پل است و سیلاب‌ها به 150کیلومتر از راه‌های ما آسیب وارد کرده اند و 200 میلیارد تومان خسارت به راه های روستایی شهرستان دشتیاری وارد شده است.

فرماندار دشتیاری می گوید: ما برای ارتباط دوباره بین روستاها باید منتظر فروکشی آب باشیم چرا که به دلیل نبود ابنیه فنی و جریان آب حتی با کف کشی هم نمی توان راه ارتباطی را بازگشایی کرد و تنها با ایجاد پل می توان ارتباط مجدد ایجاد کرد.

عادل عفتی می گوید: شهرستان دشتیاری مانند انتهای قیف می ماند و تمام آب ناشی از سیل وارد دشتیاری می شود و قابل تخلیه نیست.مهم ترین بحث این است که راه های دشتیاری پل ندارند و آب‌نما هم قابل تخلیه نیست.

ما هیچ گونه کمکی نمی‌خواهیم، برای مان پل بسازید

وی می گوید: 6 روستا شامل گرم بیت بالا و پایین، کهنانی کش، کریم آباد و جغربیت و گوادری شم اصلا راه ارتباطی ندارند و حدود 5 هزار نفر جمعیت دارند که از 30 سال پیش از رودخانه باهوکلات عبور می کنند.

فرماندار دشتیاری می گوید: چهار روستای سهیل قادر بخش، سهیل امام بخش ،روستای روهگام هیبتان و روستای روهگام جان محمد جمعیت پراکنده دارند و از همان ابتدا هم راه روستایی نداشتند و از طریق بالگرد به آن ها خدمات رسانی می شود.

وی می گوید: ما مشکل تأمین تغذیه و آب معدنی و تن ماهی و ... نداریم مشکل ما رساندن این موارد به مردم است که به دلیل انسداد راه ها به سختی خدمات رسانی انجام می شود. ما مشکل تهیه آذوقه و خدمات رسانی نداریم   نیاز به کمک خیرین برای آذوقه هم نداریم تنها مشکل ما ساخت پل و راه دسترسی است.

وی می گوید: راه های فرعی ، اصلی و روستایی دشتیاری از استان البرز بیشتر است و یکی از مشکلات ما این است که به اندازه استان البرز وسعت داریم اما جمعیت مان برای مثال 80 هزار نفر است و به دلیل پراکندگی جمعیت  ارائه خدماتی مانند برق رسانی، آبرسانی و ... سخت است.

وی می گوید: ما توسعه روستایی را در کشور و بویژه در دشتیاری نادیده گرفته ایم و تصور می کنیم اگر زیرساختی را برای روستاها ببریم «هزینه» است در صورتی که این هزینه نیست و سرمایه گذاری پایدار است . همه باید بدانند که روستاها مولد اشتغال هستند و اولین سنگر جهاد اقتصادی هستند و روستاها خطر مقدم جنگ اقتصادی در مقابل تحریم ها هستند.

وی در پایان می گوید: الان که 4 روستا راه ارتباطی شان به کلی از بین رفته، 15 روستا راه اصلی از بین نرفته اما آبنماها راه را مسدود کرده اند و 5 روستای دیگر هم پل اصلی می خواهند و 10 روستا چه باران بیاید چه نیاید اصلا راه ندارند.