شیخ مهدی حائری تهرانی در سال ۱۳۰۴ در کربلا به دنیا آمد. او فقیه، نویسنده و موسس مراکز خیریه بسیار بود. وی از محضر اساتیدی همچون امام، آیات گلپایگانی، مرعشی نجفی، بروجردی و... بهره برد.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، در راستای شناساندن بزرگان اندیشه دینی در این صفحه بر آنیم که این شخصیت های ارجمند جهان اسلام و تشیع را به مخاطبان معرفی کنیم و مطالب منتشرشده قطره ای است از دریای زندگی این بزرگواران که به قدر وسعمان است. باشد که مفید فایده افتد. این قسمت به زندگی شیخ مهدی حائری تهرانی اختصاص دارد.
اطلاعات فردی
نام حائری تهرانی، مهدی
نام پدر عباس
متولد 1304 ش
محل تولد کربلای معلی
رحلت 1379 ش یا 1421 ق
اساتید محمدحسین زاهد
سید صدرالدین جزایرى
آیت الله بروجردى
آیت الله گلپایگانى
آیت الله مرعشى نجفى
مرتضى حائرى
برخی آثار القرآن الکریم (ترجمه یاسری)
بنیادهای اخلاق اسلامی (ترجمه الاخلاق)
در همین رابطه بخوانید:
حسن احمدی گیوی کیست؟/علت تاخیر ۴۰ ساله چاپ کتابش چه بود؟/او شاگرد کدام اساتید برجسته بود؟
زندگینامه مهدی حائری تهرانی
مهدى حائرى تهرانى (1304-1379ش)، فقیه مبارز، نویسنده، موسس مراکز خیریه، کتابخانه‌ها،حوزه‌های علمیه از جمله تأسیس مدرسه فاطمیه قم، تجدید بناى مدرسه رضویه قم، تأسیس مدرسه امام مهدى علیه‌السلام، مدرسه امام باقر علیه‌السلام و مدرسه بقیةالله علیه‌السلام در مشهد مقدس و تجدید بناى مدرسه حاج شیخ فضل‌الله نورى در تهران از جمله کارهای او است.
ولادت
فرزند آیت‌الله عباس حائرى تهرانى، در سال 1304ش/ 1344ق در کربلا، دیده به جهان گشود.
پدرش که از مردان خیراندیش و علاقه‌مند به روحانیت بود، او را تشویق کرد تا وارد سلک روحانیت شود.
تحصیلات
وى تحت تربیت پدر، مقدمات علوم را فرا گرفت و در کودکى، به همراه پدر، راهى تهران شد.
شیخ مهدی در تهران، تحصیلات خود را ادامه داد، تا این که در سن 15 سالگى، پدر را از دست داد؛ ولى این غم سنگین، در عزم و اراده او براى ادامه تحصیل علوم اسلامى خللى وارد نیاورد.
در تهران از محضر اساتیدى همچون آیات عظام: محمدحسین زاهد، سید صدرالدین جزایرى، میرزا محمدباقر آشتیانى و میرزا مهدى آشتیانى استفاده کرد.
ضمناً وى در طول این سال‌ها، با ورود به دانشکده الهیات و معارف اسلامى، موفق به اخذ لیسانس شد و بعدها در همین رشته دکترا گرفت.
حائری تهرانی در سال 1327ش، براى طى مدارج علمى و استفاده از محضر علماى حوزه علمیه قم، عازم این شهر مقدس شد و از درس بزرگان آنجا از جمله آیات عظام: بروجردى، گلپایگانى، مرعشى نجفى، مرتضى حائرى و امام خمینى(ره) بهره برد.
ایشان همچنین در درس خصوصى تفسیر و فلسفه علامه طباطبایى، که براى جمع معدودى از فضلا تشکیل شده بود، شرکت داشت.
وی در سال 1335ش، براى زیارت به عراق مسافرت کرد. در حوزه علمیه نجف اشرف، از آیات عظام: سید جمال گلپایگانى و سید عبدالهادى شیرازى اجازه اجتهاد دریافت نمود و از علامه حاج آقا بزرگ تهرانى نیز اجازه نقل روایت گرفت و پس از چندى به قم بازگشت و مشغول مباحث علمى و خدمات اجتماعى شد.
ایشان تنها به مباحث علمى بسنده نکرد، بلکه در کنار بسیارى از فضلاى آن دو حوزه، به فعالیت‌های سیاسى و مبارزه با رژیم ستم‌شاهى هم مى‌پرداخت؛ چنان که خود نوشته است، جلساتى درباره «مبانى حکومت در اسلام و ریشه‌هاى انقلاب» تشکیل داده و همچنین در چاپ و تکثیر اطلاعیه‌هاى حضرت امام نقش داشته است. در این جلسات که معمولاً شب‌هاى جمعه در منزل آقاى حائرى در قم برگزار مى‌شد، فضلایى چون شهید ربّانى شیرازى، شهید بهشتى، شهید قدّوسى شرکت می‌کردند.
همچنین وى با امضاى بیانیه‌ها و نامه‌هایى، که در سال‌هاى اولیه نهضت اسلامى، فضلاى حوزه منتشر می‌کردند، همراهى خویش را با حرکت ملت قهرمان ایران نشان مى‌داد.
آنچه ایشان را از دیگران متمایز مى‌کند، دامنه وسیع فعالیت ایشان در امور خیر و بنیان‌گذارى مؤسسات خدماتى و فرهنگى و تأسیس اماکن و مراکز دینى از جمله تأسیس یا تکمیل کتابخانه‌ها، مدارس علوم دینى، بیمارستان‌ها و مؤسسات خیریه است.
وفات
ایشان سرانجام در روز جمعه 30 دى‌ماه 1379ش/ 24 شوال 1421ق، در تهران دار فانى را وداع کرد و در قبرستان شیخان قم، به خاک سپرده شد.
آثار
تاریخ علوم قرآن.
تاریخ فقه.
تاریخ ادیان.
تاریخ فلسفه.
تاریخ و سیر کتابخانه.
صلاى غم: تضمین دوازده بند محتشم کاشانى.
بنیادهاى اخلاق اسلامى (ترجمه الاخلاق).
یک دوره درس علوم قرآن.
بنیادهاى اخلاق اسلامى.
شخصیت انسان از نظر قرآن و عترت.
اصول عقاید و آفریدگار جهان.
راز خوشبختى.
پندهاى معصومین(ع).
منتخب ادعیه و زیارات.
بشارات غیبى.
