سلیقه عجیب و غریب یک کارگردان خاص

جی پلاس،‌ همواره انتخاب «بهترین‌ها» از جذاب‌ترین بازی‌های دنیای سینما بوده است، به‌خصوص اگر این انتخاب‌ها از سوی سینماگران، منتقدان یا رسانه‌های شناخته‌شده و محبوب به انجام رسیده باشد. مثلا کسی مانند «کوئنتین تارانتینو»- که سلیقه خاص سینمایی‌اش معروف خاص و عام است و تقریبا تمام سینمادوستان با سلیقه این سینماگر بزرگ آشنایی دارند.

سلیقه عجیب

شهروند نوشت؛ در شرایطی که در اغلب لیست‌های «بهترین‌ها» فیلم‌هایی مانند «پدرخوانده»، «سرگیجه»، «همشهری کین» یا دیگر فیلم‌هایی که احترام و اعتبار آکادمیک دارند، در صدر فهرست بهترین فیلم‌های تاریخ سینما قرار می‌گیرند، «کوئنتین تارانتینو» فیلم وسترن «خوب، بد، زشت» (۱۹۶۶) را به‌عنوان بزرگ‌ترین فیلم تاریخ سینما معرفی کرده است.

در این فهرست که مجله انگلیسی «فار اوت» تصویر نسخه دست‌نویس آن را منتشر کرده، بزرگ‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما به انتخاب تارانتینو معرفی شده- که گستره وسیعی از فیلم‌ها و ژانرهای متفاوت و اغلب دست‌کم گرفته شده، از ژانر وحشت تا رزمی و وسترن را شامل می‌شود. فهرستی کاملا مناسب با فیلمسازی که هیچ‌گاه در بند سبک‌ها و کلیشه‌ها نبوده و خودش را «شاگرد مادام‌العمر سینما» معرفی کرده: «کسی که سودای رسیدن به مرتبه استادی در سینما را در سر دارد و تنها روزی که بمیرد، فارغ‌التحصیل خواهد شد».

شکوه دست‌کم گرفته شده

تارانتینو، سازنده آثاری چون «سگدانی»، «پالپ فیکشن»، «جکی براون»، «ضد مرگ»، «بیل را بکش»، «حرامزاده‌های بی‌آبرو»، «جانگوی رها شده»، «هشت نفرت‌انگیز» و «روزی روزگاری در هالیوود» که خودش و هوادارانش ادعا می‌کنند، تمام لحظات برجسته و مهم تاریخ سینما را مطالعه و بررسی کرده و تنوع فیلم‌هایش نیز مبین این امر است (که اغلب برگرفته یا ادای دینی به فیلم‌ها و ژانرهای دست‌کم گرفته و فراموش‌ شده تاریخ سینما هستند)، «خوب، بد، زشت» سرجیو لئونه را در صدر فهرستش قرار داده است. معروف‌ترین فیلم کارگردانی که تارانتینو ارادتی شگفت به سینمایش دارد و زمانی درباره‌اش گفته بود که «وقتی صحبت از فیلمسازان دهه ۶۰ باشد که بیشترین تأثیر را بر فیلمسازان دهه ۹۰ و ۲۰۰۰ داشتند، به نظرم می‌آید که لئونه مهم‌ترین نقش را دارد و عملا راه را به سمت فیلمسازی مدرن نشان می‌دهد. در حقیقت فیلمسازان امروز که با لئونه آغاز کرده‌اند، هنوز نتوانسته‌اند از لئونه جلو بزنند».

تارانتینو همچنین گفته بود: «لئونه باشکوه‌ترین ترکیب و تلفیق یک راوی داستان‌گو با یک طراح صاحب‌ سبک است که دنیای خودش را می‌سازد. دو ویژگی مهمی که تقریبا هیچگاه در یک‌نفر جمع نمی‌شوند».

وسترن‌باز، هاکس‌باز

اما دیگر فیلم‌های فهرست تارانتینو نیز به همین نسبت عجیب و غریب هستند.

در فهرست بزرگ‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما به انتخاب تارانتینو، بعد از فیلم «خوب، بد، زشت»، وسترنی دیگر در جایگاه دوم نشسته است. وسترنی البته متفاوت از وسترن اسپاگتی سرجیو لئونه فیلمساز برجسته ایتالیایی که در جایگاه اول قرار دارد.

فیلم دوم فهرست تارانتینو وسترن «ریو براوو» ساخته هاوارد هاکس است. فیلمی از یکی از بزرگ‌ترین سینماگران کلاسیک- که البته در فهرست‌های آکادمیک هم جایگاه تثبیت‌شده‌ای دارد.

از فهرست تارانتینو برمی‌آید که همین هاوارد هاکس یکی از محبوب‌ترین فیلمسازان کارگردان بزرگ آمریکایی است، چون علاوه بر فیلم دوم فهرست، فیلم پنجم نیز متعلق به این کارگردان است: کمدی «منشی همه کاره او» که هاوارد هاکس در سال ۱۹۴۰ جلوی دوربین برده است.

انفجار

ظاهرا برایان دی‌پالما هم جایگاه والایی در نظر تارانتینو دارد؛ چون نه‌تنها فیلم «انفجار»، ساخته سال ۱۹۸۱ برایان دی‌پالما (با بازی جان تراولتا) در جایگاه سوم نشسته؛ بلکه فیلم هشتم این فهرست ده‌ فیلمی نیز متعلق به برایان دی‌پالماست: فیلمی به نام «کری» که در ادبیات سینمایی به‌عنوان یکی از ترسناک‌ترین فیلم‌های تاریخ محسوب می‌شود.

اسکورسیزی، بیلی وایلدر و اسپیلبرگ

«راننده تاکسی» یکی از معروف‌ترین و بهترین فیلم‌های مارتین اسکورسیزی، چهارمین فیلم محبوب کوئنتین تارانتینو است.

در جایگاه ششم هم فیلم رزمی «مشت آهنین» ایستاده. بالاتر از فیلم صامت «جعبه پاندورا» ساخته ویلهلم پابست کارگردان سرشناس اتریشی که بر پله هفتم نشسته است.

«پنج گور تا قاهره» ساخته بیلی وایلدر و «آرواره‌ها» ساخته استیون اسپیلبرگ نیز فیلم‌های نهم و دهم فهرست تارانتینو هستند.