تفاوت های میان اضطراب و بیش فعالی در کودکان

دو نوع بیماری رایج روانی شامل کمبود توجه یا بیش فعالی و اختلال اضطراب عمومی است، که هر دو مانع کیفیت زندگی می شوند و علائمی ویژه خود دارند، با این حال علائمشان همپوشانی دارند که در ادامه بررسی می کنیم.

لینک کوتاه کپی شد

 

جی پلاس، دو بیماری روانی بسیار رایج اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) و اختلال اضطراب عمومی (GAD) است. هر دو اختلال می توانند مانع کیفیت زندگی شوند و هر دو علائم منحصر به فرد خود را دارند.

شفقنا نوشـت: با این حال، برخی از علائم همپوشانی دارند و در بسیاری از موارد، فرد می تواند هر دو بیماری را داشته باشد. در حقیقت، تقریباً نیمی از بزرگسالان مبتلا به ADHD نیز دارای اختلال اضطرابی هستند که می تواند تشخیص و درمان را پیچیده تر کند.

وقتی کسی هم به بیش فعالی و هم به اضطراب مبتلا باشد، معمولاً یکی باعث تشدید دیگری می شود. که در نتیجه، تشخیص صحیح هر دو بیماری برای روانپزشکان ممکن است دشوار باشد. اما تشخیص صحیح بسیار مهم است زیرا هر دو بیماری باید به طور جداگانه و با داروهای مختلف درمان شوند.

دو روش اصلی وجود دارد که می توان بین بیش فعالی و اضطراب تمایز قائل شوید:

یکی از اصلی ترین عوامل تمایز بین ADHD و اضطراب این است که علائم ADHD به طور معمول از کودکی شروع می شود، در حالی که اضطراب به طور معمول در نوجوانی یا بزرگسالی کاهش می یابد. بنابراین مهم است که علائم کامل و سابقه تشخیص خود را به روانپزشک ارائه دهید.

روش دیگر برای تمایز بین این دو شرایط این است که اضطراب می تواند بدون هیچ دلیل مشخصی ایجاد شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا به اضطراب ممکن است از یک خواب آرام بیدار شود و با اضطراب بدون دلیل قابل تشخیص احساس ناتوانی کند. 

بیش فعالی و اضطراب علائم منحصر به فرد خود را دارند. علائم بیش فعالی شامل موارد زیر است:

  • مشکل در تمرکز و اتمام کارها 
  • تکانشگری
  • عدم مهارت مدیریت زمان
  • بی قراری
  • نوسانات خلقی

 

علائم اختلال اضطراب عمومی شامل موارد زیر است:

  • احساس اضطراب، وحشت یا هلاکت شدید
  • احساس عصبی بودن
  • مشکل در تمرکز 
  • تحریک پذیری
  • علائم جسمی مانند تپش قلب، مشکلات GI 

 

اثرات داروی ADHD بر اضطراب

یکی از جنبه های مشکل در درمان ADHD و اضطراب این است که محرکهایی که برای درمان ADHD استفاده می شوند ، مانند Adderall یا Ritalin ، می توانند علائم اضطراب را بدتر کنند.

اضطراب به خودی خود به عنوان یک عارضه جانبی مشترک احتمالی Adderall ذکر شده است. محرک ها همچنین می توانند علائمی مانند بی حسی، تحریک و تپش قلب را ایجاد کنند که ممکن است به عنوان اضطراب اشتباه شود.

بعلاوه، اگر کسی به اشتباه ADHD تشخیص داده شده باشد ، به احتمال زیاد یک ماده محرک اضطراب وی را بدتر می کند. به همین دلیل تشخیص صحیح هر دو شرایط بسیار مهم است.

 

درمان ADHD و اضطراب

وقتی کسی هم به بیش فعالی و هم به اختلال اضطراب مبتلا باشد، مهم است که ابتدا هرکدام از آنها ناتوان کننده تر باشد، خصوصاً از آنجا که محرک ها می توانند اضطراب را تشدید کنند.

اضطراب به طور معمول با یک دسته از داروهای ضد افسردگی درمان می شود و ADHD به طور معمول با محرک ها درمان می شود.

تشخیص غلظت بیش فعالی و اضطراب کسی برای روانپزشک آسان است، بنابراین مهم است که او وقت خود را با بیمار بگذارد. برای تشخیص واضح ممکن است نیاز به چند مراجعه باشد.

بنابراین، اگر می خواهید برای اضطراب احتمالی، ADHD یا هر دو به روانپزشک مراجعه کنید، حتماً شرح حال گسترده و کاملی از علائم خود را به آنها بدهید و برای تشخیص صبور باشید. علاوه بر این، صبور بودن در درمان نیز مهم است، زیرا شروع داروهای مصرفی برای درمان اضطراب ممکن است هفته ها یا بیشتر طول بکشد.

 

دیدگاه تان را بنویسید