جی پلاس، صفحه‌ای با نام «آراء و آثار دکتر منوچهر آشتیانی» با اعلام این خبر نوشته است: «در این عمر گُریزنده که گویی جز خیالی نیست/ تو آن جاودان را در جهان خود پدید آور/ که هر چیزی فراموش است و آن دم را زوالی نیست
دکتر منوچهر آشتیانی، استاد پیشکسوت فلسفه و علوم اجتماعی ایران، پس از یک دوره بیماری طولانی، امروز (۸ مهر ۱۳۹۹) درگذشت.»
اسماعیل خلیلی، از شاگردان منوچهر آشتیانی حدودا یک هفته پیش، از این‌که او به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان بستری بوده و بعد در مرکز سالمندان نگهداری می‌شده خبر داده و گفته بود که او تا دو هفته دیگر از این مرکز مرخص می‌شود.
منوچهر آشتیانی در ۱۹ مهر ۱۳۰۹ در سنگلج متولد شد. او خواهرزاده نیما یوشیج و از نوادگان میرزاحسن آشتیانی بود. آشتیانی در سال ۱۹۷۱ از دوره دکتری دانشگاه هایدلبرگ فارغ‌التحصیل شد. او از شاگردان کارل لویت و گادامر بود. از آثار آشتیانی می‌توان به «کارل مارکس و جامعه‌شناسی شناخت»، «جامعه‌شناسی شناخت کارل مانهایم»، «ماکس وبر و جامعه‌شناسی شناخت»، «جامعه‌شناسی شناخت (مقدمات و کلیات)»، «جامعه‌شناسی شناخت ماکس شئلر»، «گفتارهایی پیرامون شناخت مناسبات اجتماعی»، «درآمدی به بحران جامعه‌شناسی جهانی» و ... اشاره کرد.
دیدگاه تان را بنویسید