امام خمینی در سخنرانی خود در نوزدهم دی ماه سال ۶۱ در جمع قضات شورای عالی قضایی به مقام علمی آیت الله صانعی اشاره کرده و فرمودند: من آقای صانعی را مثل یک فرزند بزرگ کرده ام... یک مرد عالمی است.
به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی در نوزدهم دی ماه سال ۶۱ در جمع قضات شورای عالی قضایی به بیان اهمیت امر قضا و لزوم اهتمام روحانیون به امر قضاوت پرداختند و در این جلسه ضمن بیان ویژگی علمی آیت‌الله صانعی، وی را به عنوان دادستان کل کشور معرفی کردند. در بخشی از این سخنرانی، امام به رنجی که شورای عالی قضایی کشیده اند اشاره کرده و فرمودند:
این شورایعالی قضایی که بود من باید تشکر کنم از اینها. اینها زحمت کشیده اند، دو ـ سه سال زحمت کشیده اند، رنج برده اند، خدمت کرده اند، و این طور نیست که آنها هم برای مقامی آمده بودند. آنها از بزرگان روحانیون هستند. آنها هم مثل سایر روحانیون از محلی که مأنوسشان بوده است و مطلوبشان بوده است آمدند در یک محیطی که زحمتش زیاد و رنجش زیاد و کارش زیاد و مسئولیت پیش خدایش هم زیاد و نارضایتی پیش مردم هم زیاد. این طوری نیست که اینها آمده باشند یک بهره ای برده باشند. برایشان هم هیچ مطرح نیست که حالا اینجا خدمت بکنند یا آنجا خدمت بکنند. یک مرد اسلامی روحانی که با روحیات اسلام مأنوس است فرقی پیشش نیست که حالا بشود رئیس دیوانعالی کشور و دادستان کل کشور یا کار دیگری بکند، جور دیگری خدمت بکند، این هم فرقی مابینش نیست. بنابراین، این طور نیست که اگر به واسطۀ بعضی مصالح و بعضی جهاتی که در کار بوده است کسی گمان بکند که این آقایانی که در شورایعالی قضایی بوده اند یک وقت خدای نخواسته، نامطلوب هستند. اینها همه شان مطلوب، همه شان خدمتگزار، اینها خدمت کرده اند. اینها بعضیشان در انقلاب، از اول انقلاب خدمت کرده اند. بناءً علیه اگر یک مصالحی اقتضا بکند که آن آقایانی که مدتی رنج کشیده اند این رنجشان را حالا بدهند کسی دیگر بکشد و خودشان مثلاً یا استراحت کنند یا در جایی که زحمتش کمتر است و گرفتاریش کمتر است آنجا خدمت بکنند، این طور نیست که ـ حالا فرض کنید ـ اشخاص خیال کنند که نه، این آقایان معلوم شد چه هستند. نخیر اینها همه شان را سی سال است، بعضی از اینها را سی سال است می شناسم. بنابراین، این طور نیست که مردم گمان کنند یا کسی گمان بکند این آقایان نامطلوب بودند و رفتند. اینها مطلوب بودند، لکن خسته شده اند. دیگر خستگی، یک وضعی پیدا می کند انسان در قضاوت، که گاهی خسته می شود و این اسباب این می شود که یک کار سبکتری یا یک وضع بهتری، تغییر وضعی داده شود.
امام در بخش دیگری از سخنانشان به مقام علمی آیت الله صانعی پرداخته و فرمودند:
و حالا ما می خواهیم این رنج را به گردن آقای آقا شیخ یوسف صانعی به عنوان دادستان کل [بگذاریم] و معرفی کنم به آقایان. و من آقای صانعی را مثل یک فرزند بزرگ کرده ام. این آقای صانعی وقتی که سالهای طولانی در مباحثاتی که ما داشتیم تشریف می آوردند ایشان، بالخصوص می آمدند با من صحبت می کردند و من حظ می بردم از معلومات ایشان. و ایشان یک نفر آدم برجسته ای در بین روحانیون است و یک مرد عالمی است و متوجه مسائل است و مخالف این انحرافاتی که در این کشور موجود بوده است؛ از قبیل منافقین ـ نمی دانم ـ و غیره، و ایشان مخالف سرسخت آنهاست. با جدیت عمل می کند. با قاطعیت عمل می کند اگر یک وقتی موقعش بشود.
از این جهت، من این آقا را به جای آقای ربّانی در عین حالی که از ایشان هم تشکر می کنم و تقدیر می کنم، و ایشان هم باید یک فکری کرد که یک جایی باز خدمت بکنند، و بتوانند خدمت به این کشور بکنند و خدمتگزار باشند. چنانچه سایر آقایان هم که هستند و ایشان را معرفی می کنم. و من امیدوارم که ایشان به همه مسائلی که توجه دارند بیشتر توجه داشته باشند. و باید به همۀ آقایان راجع به این مسئله قضا عرض کنم که امر قضاوت یک چیزی است که بسیار مسئولیتش زیاد است. انسان با جان مردم، با ناموس
مردم، با مال مردم، با حیثیت مردم، با آبروی مردم، سر و کار دارد. یک لغزش ممکن است که تمام بشود به اینکه آبروی یک مسلمانی ریخته بشود. یک لغزش ممکن است که یک مسلمانی را تا آخر عمر محروم کند، بدبخت کند. این چیزهایی است که برای قوۀ قضائیه هست.
صحیفه امام؛ ج ۱۹، ص ۲۳۰-۲۳۲
