هنرمندی که از کرونا خواند در اثر ابتلا به آن درگذشت

می‌گویند که عیسی رستمی مردی بود بااخلاق و وقتی ساز بر دست می‌گرفت گویی دیگر متوجه جهان اطراف خود نبود. با احساس ساز می‌زد، حال و هوای محله خود را به مخاطب القا می‌کرد و به خوبی می‌توانست با هنرش اطرافیان را به خودش جذب کند.

ویدیویی از او در حال دوتار نوازی در فضای مجازی دست به دست می‌شود که با لباس محلی در حال خواندن و ساز زدن است. با وجود اینکه ویدیو کیفیت چندانی ندارد اما او چنان با احساس می‌خواند و به زیبایی سرپنجه‌های خود را روی ساز می‌کشد که آرزو می‌کنی کاش می‌توانستی از نزدیک هنرنمایی او را ببینی.

گفته می‌شود مرحوم رستمی علاقه زیادی به موسیقی محلی داشت و از دوران نوجوانی آواز محلی را دنبال می‌کرد. علاقه او به خوانندگی به حدی بود که مسئولیت گروه موسیقی مقامی سرآهنگ شهرستان قاینات را بر عهده داشت و سال‌های متمادی با انجمن موسیقی قاین و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قاینات در اجرای کنسرت‌های موسیقی، جشنواره‌های موسیقی مقامی در شهرستان و استان خراسان جنوبی به عنوان نوازنده و داور همکاری داشت.

او برای دوتار نوازی نزد استادی نرفت و خودش از سال ۱۳۷۸ به صورت تجربی دوتار نوازی را آغاز کرد؛ البته در ادامه در سال ۱۳۸۲ از محضر استادان «عزیز تنها» و «ذوالفقار عسکریان» بهره برد.

از او ویدیوهای زیادی در فضای مجازی موجود نیست ولی با این حال گفته می‌شود که این هنرمند از سال ۱۳۸۵ با صدا و سیمای خراسان جنوبی نیز همکاری داشت که آثار ارزشمندی از دوتار و آوازش در آرشیو شبکه خاوران موجود است.

ناصر نبی زاده ـ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی ـ در وصف مرحوم رستمی گفته است: «باور کردنی نبود خبر درگذشت هنرمند فرهیخته موسیقی مقامی استان «استاد عیسی رستمی» هنوز زمزمه جانمان بود نوای زیبای دوتار او، صلابت او بر صحن و پنجه هنرمندانه‌اش بر ساز.»