افزایش مرگ و میر در روزهای آلوده

«محمدحسین رحمتی»، «وحید مغانی» و «محمد وصال»؛ پژوهشگرانی بودند که در این مطالعه مشارکت داشتند. برای انجام این بررسی از داده‌های روزانه مرگ‌ومیر در شهرهای اهواز، اصفهان، مشهد، تبریز، شیراز و تهران و همچنین داده‌های روزانه میزان آلاینده‌ها در این شهرها طی سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴ استفاده شد.

شاخص‌های آلودگی شامل ذرات معلق کوچک‌تر از ۱۰ و ۲.۵ میکرون، مونواکسید کربن، اکسیدهای نیتروژن، دی‌اکسید گوگرد و ازن بودند که از ایستگاه‌های مختلف این ۶ شهر جمع‌آوری شدند. همچنین اطلاعات روزانه مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های قلبی-عروقی، بیماری‌های تنفسی، بیماری‌های گوارشی و سرطان‌ها و تومورها، مورد بررسی قرار گرفت.

برای یافتن اثرات آلودگی هوا بر میزان مرگ‌ومیر، از تغییرات روزانه و تغییرات میانگین آلودگی هوا در دو هفته قبل از هر روز، به عنوان عاملی برای تعیین اثر کوتاه‌مدت آلودگی هوا بر تعداد روزانه مرگ‌ومیر استفاده شده است.

در این بررسی، از رگرسیون خطی با در نظر گرفتن تعداد مرگ‌ومیر به ازای ۱۰ هزار نفر جمعیت و از مدل پواسون با در نظر گرفتن تعداد مرگ‌ومیر، به عنوان متغیر وابسته استفاده شد.

نتایج این بررسی نشان داد که اگرچه میزان روزانه سطوح آلاینده‌ها بر میزان مرگ‌ومیر، اثر معنی‌داری ندارد، اما میزان مجموع مرگ‌ومیر به علل ذکر شده، تحت تأثیر میزان گاز مونو اکسید کربن طی دو هفته پیش از مرگ است.

به گفته این پژوهشگران: «افزایش مونو اکسید کربن و دی اکسید گوگرد در هر روز، به طور معنی‌داری سبب افزایش میزان مرگ‌ومیر به دلایل بیماری‌های تنفسی می‌شود. همچنین اثر میزان ذرات معلق در هر روز و طی دو هفته قبل، بر میزان مرگ‌ومیر ناشی از مشکلات گوارشی، قابل توجه است».

یافته‌های این مطالعه تابستان سال جاری (۱۳۹۹) به صورت مقاله علمی پژوهشی در فصل‌نامه پژوهش‌های اقتصادی (رشد و توسعه پایدار) وابسته به دانشگاه تربیت مدرس منتشر شده است.