از بیماری "آب سیاه" چه می دانید؟ + علل، علائم و راه های درمان

به گزارش جی پلاس، بیماری چشمی "آب سیاه" یا  گلوکوم  شرایطی است که به عصب بینایی چشم شما آسیب می رساند. با گذشت زمان بدتر می شود. این اغلب با ایجاد فشار در داخل چشم شما مرتبط  است. افزایش فشار در چشم شما می تواند به عصب بینایی شما که تصاویر را به مغز شما منتقل می کند آسیب برساند. اگر این آسیب بدتر شود، گلوکوم می تواند طی چند سال باعث نابینایی کامل شود.

بیشتر افراد مبتلا به گلوکوم علائم یا درد زودرس ندارند پس به طور مرتب به پزشک چشم خود مراجعه کنید تا بتوانند قبل از از بین رفتن بینایی، گلوکوم را تشخیص و درمان کنند.

اگر بینایی خود را از دست دهید، دیگر نمی تواند بازگردد. اما پایین آوردن فشار چشم می تواند به شما در حفظ بینایی کمک کند. اکثر مبتلایان به گلوکوم که از برنامه درمانی خود پیروی می کنند و معاینات منظم  چشم  دارند، می توانند دید خود را حفظ کنند.

علل گلوکوم یا آب سیاه چشم:

مایعات داخل چشم شما، معمولاً از طریق کانالی از چشم شما بیرون می آید. اگر این کانال مسدود شود، مایع جمع می شود. بعضی اوقات، پزشکان نمی دانند که چه عواملی باعث انسداد شده است. اما می تواند ارثی باشد، یعنی از والدین به فرزندان منتقل می شود.

علل کمتر شایع آب سیاه چشم عبارتند از:

• صدمه دیدن یا آسیب شیمیایی به چشم
• عفونت شدید چشم
• انسداد رگهای خونی داخل چشم و شرایط التهابی این نادر است ، اما جراحی چشم برای درمان شرایط دیگر چشم گاهی اوقات می تواند آن را به وجود آورد. معمولاً هر دو چشم را تحت تأثیر قرار می دهد، اما ممکن است در یکی از دیگری بدتر باشد.

 

فاکتورهای خطر ابتلا به آب سیاه چشم:

آب سیاه چشم بیشتر در بزرگسالان بالای 40 سال دیده می شود، اما جوانان  کودکان و حتی نوزادان می توانند به آن ابتلا شوند.

•  بالای 40 سال هستند.
•  سابقه خانوادگی گلوکوم را داشته باشید.
•  بینایی ضعیف داشته باشید.
•  دیابت داشته باشید.
•  برخی  داروهای استروئیدی مانند پردنیزون مصرف کنید.
•  چشم شما آسیب دیده است.
•  قرنیه هایی داشته باشید که از حد معمول نازک تر باشد.
•  فشار خون بالا، بیماری قلبی، دیابت یا کم خونی سلول داسی داشته باشید.
•  فشار چشم زیادی داشته باشید.

نزدیک بین یا دوربین هستند.

 

انواع گلوکوم یا آب سیاه چشم:

آب سیاه چشم بیشتر در بزرگسالان بالای 40 سال دیده می شود

دو نوع اصلی وجود دارد:

گلوکوم زاویه باز: این رایج ترین نوع است. ساختار تخلیه چشم شما به نظر می رسد خوب است ، اما مایعات در آن جریان نمی یابد.

 

گلوکوم زاویه بسته: این بیشتر در آسیا مشاهده می شود. مایعات چشم تخلیه نمی شود زیرا فضای تخلیه بین عنبیه و قرنیه شما بسیار باریک می شود. این می تواند باعث ایجاد فشار ناگهانی در چشم شما شود. همچنین با دور بینی و آب مروارید و گذاشتن لنز در داخل چشم شما ارتباط دارد.

 

انواع کمتری از گلوکوم شامل موارد زیر است:

گلوکوم ثانویه: این در شرایطی است که بیماری دیگر مانند آب مروارید یا دیابت باعث ایجاد فشار اضافی در چشم شما می شود.

 

گلوکوم تنش طبیعی: این در شرایطی است که نقاط بینایی نقاط کور یا عصب بینایی شما آسیب دیده باشد حتی اگر فشار چشم شما در حد متوسط ​​باشد. برخی از کارشناسان می گویند این نوعی گلوکوم زاویه باز است.

 

علائم آب سیاه چشم:

 

بیشتر افراد مبتلا به گلوکوم زاویه باز علائمی ندارند. اگر علائم بروز کند، معمولاً دیر است. به همین دلیل است که گلوکوم اغلب "دزد بینایی" نامیده می شود. نشانه اصلی معمولاً از بین رفتن بینایی است.

علائم گلوکوم زاویه بسته معمولاً سریعتر ظاهر می شود و آشکارتر است. آسیب می تواند به سرعت اتفاق بیفتد. اگر هر یک از این علائم را دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• دیدن هاله دور چراغ
• کم شدن بینایی
• قرمزی در چشم شما
• چشمی که مه آلود به نظر می رسد (خصوصاً در نوزادان)
• چشم درد
•  

تشخیص آب سیاه چشم:

 

آزمایشات گلوکوم بدون درد است و طول نمی کشد. چشم پزشک، بینایی شما را آزمایش می کند. آنها از قطره استفاده می کنند تا مردمک چشم گسترش یابد و آنها را معاینه کنند.

آنها علائم گلوکوم را در عصب بینایی شما بررسی می کنند. آنها ممکن است عکس بگیرند تا در معاینه بعدی شما متوجه تغییرات شوند. آنها یک آزمایش به نام تونومتری را برای بررسی فشار چشم شما انجام می دهند. آنها همچنین ممکن است یک تست میدان بینایی را انجام دهند تا ببینند دید محیطی را از دست داده اید یا خیر.

 

درمان آب سیاه چشم:

 

پزشک شما برای کاهش فشار چشم ممکن است از قطره های تجویز شده چشم ، داروهای خوراکی، جراحی لیزر یا جراحی استفاده کند.

 

درمان آب سیاه چشم با قطره چشم:

قطره چشم باعث ایجاد مایعات و یا باعث افزایش جریان آن در چشم شما می شود و فشار چشم را کاهش می دهد. عوارض جانبی شامل  آلرژی، قرمزی، خارش، تاری دید و چشم تحریک شده است. برخی از داروهای گلوکوم ممکن است قلب و ریه های شما را تحت تأثیر قرار دهند. حتماً در مورد سایر داروهای مصرفی یا حساسیت به پزشک خود بگویید.

 

درمان آب سیاه چشم با  داروهای خوراکی:

پزشک شما ممکن است داروهای تجویز شده خوراکی مانند مهارکننده بتا یا مهار کننده انهیدراز کربنی را برای شما تجویز کند. این داروها می توانند باعث بهبود زهکشی یا ایجاد مایعات در چشم شما شوند.

 

درمان آب سیاه چشم با  جراحی لیزر:

در صورت ابتلا به گلوکوم زاویه باز، این روش می تواند جریان مایعات را در چشم شما بالا ببرد. در صورت داشتن گلوکوم زاویه بسته، می تواند انسداد مایع را متوقف کند.

روشها شامل موارد زیر است:

ترابکولوپلاستی: این امر ناحیه زهکشی چشم را باز می کند.

ایریدوتومی: این باعث می شود یک سوراخ کوچک در عنبیه شما ایجاد شود تا مایعات آزادتر جریان پیدا کنند.

سیکلوفوتوکوآگولاسیون: این روش مناطقی از لایه میانی چشم شما را برای کاهش تولید مایعات درمان می کند.

 

جراحی:

در روشی به نام ترابکولکتومی، پزشک شما کانال جدیدی را برای تخلیه مایعات و کاهش فشار چشم ایجاد می کند. این شکل از عمل ممکن است بیش از یک بار انجام شود. پزشک شما ممکن است برای کمک به تخلیه مایعات، لوله ای را کاشت کند. این عمل جراحی می تواند باعث از بین رفتن موقت یا دائمی بینایی و همچنین خونریزی یا عفونت شود.

 

گلوکوم زاویه باز اغلب با ترکیبی از قطره های چشم، لیزر ترابکولوپلاستی و جراحی درمان می شود. پزشکان تمایل دارند که با داروها شروع کنند، اما جراحی زودرس با لیزر یا میکرو جراحی می تواند برای بعضی از افراد بهتر عمل کند.

گلوکوم نوزادان یا مادرزادی: به این معنی که شما با آن متولد شده اید - معمولاً با عمل جراحی درمان می شود زیرا علت آن مشکلی در سیستم زهکشی چشم شما است.

 

 

پیشگیری از آب سیاه چشم:

شما نمی توانید از ابتلا به آب سیاه چشم جلوگیری کنید. اما اگر  زودتر آن را تشخیص دهید، می توانید خطر آسیب دیدگی چشم را کاهش دهید. این مراحل ممکن است به محافظت از بینایی شما کمک کند:

 

معاینه منظم داشته باشید: هرچه پزشک علائم گلوکوم را زودتر تشخیص دهد، زودتر می توانید درمان را شروع کنید. اگر بالای 40 سال سن دارید و سابقه خانوادگی این بیماری را دارید،  هر 1 تا 2 سال یکبار معاینه کامل چشم را انجام دهید. اگر مشکلات سلامتی مانند دیابت دارید یا در معرض سایر بیماری های چشمی هستید، ممکن است لازم باشد بیشتر اوقات نزد چشم پزشک بروید.

 

سابقه خانوادگی خود را بررسی کنید: از بستگان خود بپرسید که آیا به هر یک از آنها گلوکوم مبتلا شده است.

 

دستورالعمل پزشک خود را دنبال کنید: اگر متوجه شوند که فشار چشم زیادی دارید، ممکن است برای جلوگیری از ابتلا به گلوکوم پزشک به شما قطره چشم بدهد.

 

ورزش: فعالیت متوسط ​​مانند پیاده روی یا دویدن حداقل سه بار در هفته ممکن است به کاهش فشار چشم کمک کند.

 

از چشمان خود محافظت کنید: هنگام انجام ورزش یا کار از عینک محافظ استفاده کنید.