توصیه علامه تهرانی برای درک ماه ذیقعده و مُحرم شدن در حریم الهی

انســـان بی مراقبـــه مثـــل مریضـــی اســـت کـــه پرهیـــز نمی‌کنـــد. آدم حصبـــه ای نبایـــد چیـــزی بخـــورد و اگـــر یک چیـــز ثقیـــل خـــورد، تمام روده هایـــش پاره می‌شـــود و می‌میرد.

لینک کوتاه کپی شد

 به گزارش جی پلاس، مرحوم علامه حسینی طهرانی در کتاب ادب حضور؛ اسرار اربعین موسوی درباره مراقبه در ماه ذی القعده می گوید:

رفقــا در ایــن مــاه ذی القعــده و دهــه ی ذی الحجــه مراقبــه را خیلــی اهمیت دهند. مرحوم قاضی رحمت الله علیه، مرحوم حداد رحمت الله علیه و مرحوم علامه طباطبایی رحمت الله علیه به مراقبــه خیلــی اهتمــام داشــتند و می‌فرمودنـد: اصـل سـیر سـالک بـه مراقبـه اسـت و بی مراقبـه اگـر انسـان هــر کاری هــم انجــام دهــد درســت نیســت و کارســاز نمی‌باشــد. انســـان بی مراقبـــه مثـــل مریضـــی اســـت کـــه پرهیـــز نمی‌کنـــد. آدم حصبـــه ای نبایـــد چیـــزی بخـــورد و اگـــر یک چیـــز ثقیـــل خـــورد، تمام روده هایـــش پاره می‌شـــود و می‌میرد. پیغمبر اکـــرم فرمـــود:المِعدَة بیت کلِّ داءٍ، وَ الحَمِئَة رَاس کلِّ دَواءٍ.

شــرک ســر منشــأ و رأس همــه دردهــای باطنــی اســت، ولــی هــر دردی،حتی شـرک، دوا دارد و بـا توبـه دوا می‌شـود. و توبـه شـرک هـم این اسـت که انسـان موحـد بشـود. همیـن شـهادتین توبـه شـرک اسـت. اینکـه گفته انـد بـرای مشـرک توبـه قبـول نیسـت، بدیـن معناسـت کـه بـا وجـود شـرک توبـه اش قبـول نیسـت، ولـی از خـود شـرک می‌توانـد توبـه کنـد. و پرهیــز رأس همــه دواهاســت. هــر دوایــی بی پرهیــز بی تأثیــر اســت سالک باید مراقبه را در گفتار، نیات، اعمـال و مـراوده اش و برخـوردش بـا افـراد همـه جـا حفـظ کنـد. مانند انسان مُحرم که از خیلی از کارها نفسـش را بایـد جلوگیـری کنـد. کسـی هـم کـه سـالک اسـت در حـال احـرام اسـت، مثـل اشـخاصی کـه مُحرم انـد، ایـن هـم در باطـن محـرم اســت و از عرفــات و مکانهایــی کــه خــارج حــرم اســت وارد حــرم می شود و بـه مشـعر وقتـی می‌آیـد قربانـی می‌کنـد و سـر می‌تراشـد و در حــرم طــواف می‌کنــد و زیــارت می‌کنــد، آنــگاه می‌شــود حجاً مقبولا و سعیا مشکوراً.

 

منبع: ادب حضور؛ اسرار اربعین موسوی، ص 17-18.

 

 

دیدگاه تان را بنویسید