چه عاملی ناصر را بیمارستان نشین کرد؟

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: در همه عملیات هایی که شرکت می کرد، زخمی از آن عملیات بر تنش می نشست و این موضوع را با اکرم[1] مطرح نمی کرد و در همان بیمارستان های صحرایی مداوا می شد و برمی گشت به جهاد اما دو تا عملیات بود که مجروحیت سنگین داشت و به تهران منتقل شد.

عملیات والفجر چهار[2] بود، ترکش از یک سمت صورت وارد شده و در سمت دیگر صورت جا خوش کرده بود. خبر که به اکرم رسید، سریع خود را به بیمارستان رساند و سراغ ناصر[3] را گرفت اما وقتی وارد اتاق شد نمی توانست او را پیدا کند تا اینکه صدایی آشنا او را به نام خواند. برگشت، ناصر بود اما نه ناصری که اکرم می شناخت. با اینکه ترکشی کوچک بود اما صورت ناصر را کاملاً‌ به هم ریخته بود، چشم ها کاسه خون و همه صورت ورم کرده و دهانش قفل شده بود. با دیدن این صحنه، حال اکرم دگرگون شد و گفت: یعنی تو ناصر منی؟!

ترکش طوری جاگیری کرده بود که ناصر باید با دو چوب بستنی دهانش را باز می کرد تا بتواند غذایی بخورد. با اینکه جثه ریزی داشت ولی کاری کرد که ناصر یک ماهی را در بیمارستان بگذراند. وضعیتش بهتر که شد دوباره راهی شد و رفت.[4]

ادامه دارد...