باستان‌شناسان در جدیدترین اکتشافات خود در منطقه‌ای در هندوستان اسکلات زن و مردی را متعلق به 4500 سال پیش کشف کردند که در یک قبر کنار هم به خاک سپرده شده‌اند که به نظر می‌رسد متعلق به یکی از نخستین تمدن‌های جهان بوده‌اند.
به گزارش سرویس علم و فناوری جی‌پلاس، حدود 4500 سال پیش جنازه یک زن و شوهر در کنار هم و در قبرستانی باستانی متعلق به تمدن «هاراپان» که یکی از اولی‌ترین تمدن‌ها در دنیا بوده است، به خاک سپرده شدند. هزاران سال بعد یعنی در سال 2013، گروهی از دانشمندان هندی و کره جنوبی حفاری‌هایی در منطقه Rakhigarhi در حدود 161 کیلومتری شمال غربی پایتخت هند، دهلی‌نو انجام دادند که نتیجه آن، یافتن اسکلت این زن و مرد بود. آنها تصمیم گرفتند با استخراج DNA اسکلت‌های باقی‌مانده، هویت آنها را شناسایی کنند.
دانشمندان در حفاری‌های خود حدود 12 اسکلت دیگر را هم پیدا کردند که این دو اسکلت را هم شامل می‌شدند. آنها معتقدند که این زن و مرد نخستین زوج‌های تمدن «هاراپان» بوده‌اند که در کنار هم به خاک سپرده شده‌اند. مشاهدات حاکی از آن است که هر دوی آنها در یک زمان از دنیا رفته و با هم دفن شده‌اند. جمجمه مرد به سمت بدن همسرش خاک شده و دفن شدن آنها در نزدیکی هم، ارتباط نزدیک و صمیمی آنها را نشان می‌دهد و به نظر می‌رسد که آنها زن و شوهر بوده‌اند.
اما سؤالی که اینجا مطرح می‌شود این است که آنها چگونه در عصر برنز در یک زمان مرده‌اند؟ آیا هر دوی آنها مبتلا به طاعون شده بودند یا در مراسمی آیینی کشته شده‌اند یا این که این زوج عاشق، خودشان به زندگی خود خاتمه داده‌اند؟
باستان‌شناسان در تحقیقات خود روی هر دو اسکلت، نشانی از بیماری یا حتی جراحتی روی اسکلت مشاهده نکردند که نشان‌دهنده کشته شدن آنها باشد. اما حدس و گمان‌های مطرح می‌شود که ممکن است بر اثر نارسایی قلبی جان باخته باشند. تحقیقات حاکی از آن است که زن موقع مرگ حدود 20 سال سن داشته و مدت کوتاهی بعد از مرگ همسرش، مرده است. همسر او بین 35 تا 40 ساله بوده است.
محققان بر این باورند که شیوه دفن این زوج ارتباطی به مراسم آیینی آن دوره نداشته است. در آن زمان رسم بر این بوده که زن بعد از مرگ شوهرش خود را از بین می‌برده. اما شواهدی که به دست آمده نشان می‌دهد که هر دوی آنها در یک زمان مرده‌اند و پس از آن هم جنازه هر دو را در یک قبر به خاک سپرده‌اند.
باستان‌شناسان در حفاری‌های خود داخل قبر این زوج، ظروفی حاوی آب و غذا را پیدا کردند که طبق رسوم آن زمان، برای ادامه حیات مردگان بعد از مردن داخل قبر آنها قرار می‌دادند. آنها همچنین دانه‌های عقیق را که بخشی از یک گردنبند بوده، در نزدیکی سمت راست استخوان گردن اسکلت مرد پیدا کردند.
دانشمندان همچنان به استخراج و مطالعه DNA اسکلت‌های یافت‌شده ادامه می‌دهند و هدف آنها از این کار درک ارتباطات اجتماعی انسان‌های آن دوره و ارتباط بین تمدن «هاراپان» و جمعیت‌های معاصر است.
