در شرایطی که سرطان گلو می تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد، افراد سیگاری یا آنهایی که به ویروس پاپیلومای انسانی مبتلا هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.
به نقل از "استپ تو هلث"، سرطان گلو سلامت حلق، حنجره، مری، یا لوزه ها را در نتیجه رشد سلولی غیر طبیعی در معرض خطر قرار می دهد.
در شرایطی که سرطان گلو می تواند هر فردی را تحت تاثیر قرار دهد، افراد سیگاری یا آنهایی که به ویروس پاپیلومای انسانی مبتلا هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند.
در حال حاضر، سرطان گلو به عنوان یکی از خطرناک‌ترین انواع سرطان در نظر گرفته می شود زیرا از علائم آشکار چندانی برای تشخیص زودهنگام برخوردار نیست و علائم ممکن است با بیماری های دیگر اشتباه گرفته شوند. از این رو، در ادامه با برخی از سیگنال های هشدار دهنده اولیه که می توانند برای تشخیص زودهنگام این بیماری مورد توجه قرار بگیرند، بیشتر آشنا می شویم.
گرفتگی صدا یا تغییرات عجیب در صدا
رشد سلولی غیر طبیعی در گلو می تواند در تارهای صوتی آغاز شود. بر همین اساس، یکی از نخستین نشانه های سرطان گلو تغییر مشهود در تن صدای فرد است.
گرفتگی طولانی مدت صدا برای بیش از سه هفته یا تغییر ناگهانی در صدا دلایل کافی برای مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق‌تر شرایط هستند. گاهی اوقات، ممکن است یک عفونت یا مشکلات مرتبط با سیگار کشیدن زمینه ساز این شرایط شده باشند، اما امکان بروز مساله ای جدی‌تر مانند سرطان نیز وجود دارد.
احساس درد در گلو
در نظر گرفتن یک گلو درد ساده به عنوان نشانه یا علامتی از سرطان دشوار است. اغلب، این ناراحتی به واسطه یک عفونت ناشی از بیماری تنفسی شکل می گیرد.
با این وجود، گلو درد پایدار یا آنچه متناوب به نظر می رسد باید زنگ خطر را به صدا درآورده و در پی شناسایی دلیل این شرایط باشید.
ظهور تومورها در منطقه گلو می تواند موجب عود این نشانه شود. همچنین، ممکن است هنگام بلع یا فریاد زدن درد تشدید شود.
بوی بد دهان
اگر با بوی بد دهان مواجه هستید و با رعایت بهداشت دهان و دندان نیز تغییری در این شرایط ایجاد نمی شود، این می تواند نشانه ای از بروز مساله ای جدی‌تر باشد. اگرچه نباید خیلی سریع نتیجه گیری کرده و نگران سرطان شوید، اما نباید آن را نیز نادیده بگیرید.
بیماران مبتلا به سرطان گلو به طور معمول با دشواری در کنترل بوی بد دهان و نفس خود مواجه هستند. این شرایط حتی پس از مسواک زدن یا استفاده از محصولات بهداشت دهان و دندان نیز همچنان پایدار باقی می ماند.
دشواری در تنفس
دشواری در تنفس که به نام تنگی نفس (Dyspnea) نیز شناخته می شود می تواند یکی از نشانه های اولیه سرطان گلو باشد. این شرایط ممکن است به بروز یک انسداد در دستگاه تنفسی اشاره داشته باشد.
دشواری در تنفس می تواند به واسطه یک عفونت شدید شکل گرفته باشد، اما می تواند نشانه ای از وجود تومورها نیز باشد.
تورم در گردن
تورم گردن می تواند به دلایل مختلفی شکل بگیرد. سرطان گلو یکی از دلایل نگران کننده تورم گردن است زیرا تومور می تواند به غدد لنفاوی اطراف گلو گسترش یابد.
این نشانه دلیل خوبی برای مراجعه فوری به پزشک است زیرا می تواند نشانه ای از وخیم‌تر شدن شرایط سرطان باشد.
نیاز مداوم به سرفه
بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی یا آلرژی ها به طور معمول با سرفه مکرر در نتیجه واکنش سیستم ایمنی به وجود عامل خارجی مواجه هستند.
زمانی که مشکلی در گلو وجود دارد، این شرایط می تواند حالت مزمن به خود بگیرد.
در ابتدا، ممکن است سرفه ای خشک به نظر برسد که با سوزش و تحریک همراه است. سپس، زمانی که تومور رشد می کند، این شرایط می تواند موجب بروز زخم یا خونریزی شود.
تنفس پر سر و صدا
زمانی که در مراحل اولیه به تومور رسیدگی نشود، سلول های سرطانی به تقسیم شدن ادامه داده و موجب درد شدید در اطراف بافت ها می شوند.
در نتیجه، تکثیر سلول های سرطانی می تواند موجب بروز یک انسداد در دستگاه تنفسی شود که ایجاد صدا هنگام تنفس را به همراه دارد.
این سر و صدا به نام سوت تنفسی حنجره ای شناخته می شود و تنگی فضای بین تارهای صوتی دلیل شکل گیری آن است.
در صورت عدم درمان زودهنگام، سرطان می تواند موجب انسداد کامل و در نتیجه خفگی و مرگ شود.
دشواری در بلع
بیشتر بیماران مبتلا به سرطان گلو به واسطه دشواری در بلع با کاهش وزن چشمگیر مواجه می شوند.
ظهور تومور موجب باریک شدن دهانه مری شده و گیر کردن غذا در این اندام را به همراه دارد. این شرایط به نوبه خود موجب ضعف ماهیچه ای و افزایش عود بازگشت اسید معده به مری می شود. پس از شناسایی این علائم، مراجعه فوری به پزشک اهمیت دارد.
پزشک پس از معاینه و ارزیابی علائم شما، ممکن است آزمایش اندوسکوپی یا آزمایش های دیگر برای تایید تشخیص را تجویز کند. از این رو، نشانه ها و علائم اولیه سرطان گلو را نادیده نگرفته و در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه کنید. این اقدام می تواند تفاوت بین مرگ و زندگی را مشخص کند.
