چه اتفاقی برای ژاکت ناصر افتاد؟

جی پلاس ـ منصوره جاسبی: ژاکت پشمی، تن پوش گرمی بود که مادر برای ناصر[1] بافته بود و اولین بار بود که زمستان آن سال، ژاکت را به تن کرده و از خانه بیرون رفته بود اما زمانی که برگشت از سرما به خود می لرزید در حالی که ژاکتی به تن نداشت. مادر را بوسید و از او عذرخواهی کرد و گفت: ببخش مادر جان، دوستم هیچ لباس گرمی نداشت و من که دیدم لباس های گرم دیگری هم دارم به همین خاطر ژاکتم را به او دادم. از من ناراحت نباشید.

جای تعجبی نداشت که این رفتارها از ناصر سر بزند، یادم هست که هنوز هشت ـ نه ساله بود که از پدر خواست تا برای یاد گرفتن حرفه ای، تابستان را سر کار برود و پدر نیز پذیرفت و او را نزد استاد کاشی کاری فرستاد و ناصر هم مزد ناچیزی را که می گرفت به فقرای محل می داد و با خود پولی به خانه نمی آورد.[2]