محاکمه یک بنگاهدار به جرم تجاوز

در آغاز جلسه دادگاه این دختر جوان در جایگاه قرار گرفت وبه طرح شکایت خود پرداخت.

سپس متهم در جایگاه قرار گرفت و گفت: من اتهام را قبول ندارم و تعرضی هم به این دختر نکرده‌ام. این دختر از شهرستان به تهران آمده بود و دنبال کار می‌گشت و من از سر دلسوزی به او گفتم که کمکش می‌کنم. از آنجایی که درآمدی نداشت تصمیم گرفتم برایش کاری پیدا کنم، چندباری هم به من گفت که بی‌پول شده و من هم به او پول قرض دادم ولی به او تعرض نکرده‌ام.

در این هنگام قاضی به پیامکی که این مرد جوان برای دختر فریب خورده فرستاده‌ بود اشاره کرد و گفت: در این پیامک آمده ‌است که تو به دختر جوان پیشنهاد دادی با هم به بیمارستان بروید و عمل ترمیمی روی بدن او انجام شود و گفته‌ای که حاضر هستی هزینه آن را هم بپردازی اگر تو به دختر جوان تعرض نکرده‌ بودی پس چرا چنین حرفی را زدی؟

متهم گفت: قبول دارم که چنین حرفی زدم اما به خاطر تعرض به او نبود به خاطر این بود که می‌خواستم به او کمک کنم. وقتی دختر جوان به من گفت از سوی فرد دیگری مورد آزار قرار گرفته و آسیب دیده ‌است به او گفتم کمکش می‌کنم. اما حالا همه کمک‌های من را دستاویز کرده که از من باج بگیرد. پس از پایان اظهارات متهم و دختر، قضات برای صدورحکم وارد شور شدند.