این فیلم برای ندیدن است!

این روزها در شبکه های اجتماعی فیلمی دست به دست می چرخد متعلق به یک مرد زن نما در شیراز. او را با چادر و ظاهری کاملا زنانه در حرم شاهچراغ دستگیر کرده اند.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش جی پلاس، در فیلمی که اداره آگاهی شیراز از این مرد منتشر کرده است هیچ توضیحی پیرامون جرم ارتکابی او داده نمی شود و براین اساس می توان نتیجه گرفت که هدف منتشرکنندگان فیلم نه هشدار و  آگاه سازی شهروندان نسبت به جرائم ارتکابی این فرد بوده و نه حتی درخواست از مردم برای طرح شکایت از این متهم  . چرا که از ابتدا تا انتهای این فیلم هیچ اشاره ای به جرائم ارتکابی این مرد زن نما نمی شود و تنها صحنه  هایی به چشم می خورد که  به شکل تحقیر آمیز و گاه زننده لباس های زنانه او از تنش جدا می شود . اول چادر ، بعد مقنعه بعد کلاه گیس بعد شخصی ترین پوشش زنانه و در نهایت یک شکم بند که با کارد موکت بری پاره می شود. متهم از ابتدا تا انتهای این فیلم کوتاه موبایلی زنجیر به پا دارد و حتی ماموری که در حال کندن پیراهن زنانه از تن اوست  یا مامور دیگری که در حال فیلم گرفتن از اوست اشاره ای به میزان جرائم او نمی کند تا دست کم مخاطب متوجه شود کدام جرم مستحق این چنین افشای هویت در فضای مجازی است. آیا در قانون مجازات اسلامی ما حد و حدودی نیز برای فیلم گرفتن از متهم و پخش کردن آن در شبکه های مجازی تعریف شده است.

تا کنون هر تصویری که از  متهمین و حتی مزاحمین نوامیس مردم منتشر می شد بر اساس مجوز دستگاه قضایی  آن هم صرفا در قالب عکس بود نه فیلم و حتی در بسیاری از موارد دادگستری فارس برای حفظ   آبروی  خانواده متهمان به نام اختصاری آن ها اکتفا نموده و به رسانه ها تاکید می کرد که چهره متهمان را به صورت محو منتشر کنند مگر در موارد استثنایی.اما تصویری که این روزها از مرد زن نمای شیرازی در میان کاربران شبکه های اجتماعی منتشر می شود اولین سوالی را که در ذهن تداعی می کند این است که آیا او خانواده ای هم دارد؟ خواهری ، مادری ، برادری یا همسر و فرزندی ...گناه آن ها چیست ؟ به کجا رسیده ایم که در همین فضای مجازی   این نامه  موثق یا غیر موثق از  حضرت علی (ع ) به مالک اشتر را دست به دست می چرخانیم که ( ای مالک! اگر شب هنگام، کسی را در حال گناه دیدی، فردا به آن چشم نگاهش نکن، شاید سحر، توبه کرده باشد و تو ندانی ) و ژست یک متشرع انسان دوست تمام عیار را به خود می گیریم اما باز در همین فضای مجازی به بی رحمانه ترین شکل ممکن تحقیر می کنیم ، به دشنام می کشیم و هر که را خواستیم ترور می کنیم و به ورطه نیستی و نابودی می کشیم.

در فضایی که رسانه ها مقیدند بزرگترین متهم نفتی تاریخ این مملکت  را (ب . ز)خطاب کنند و چهره او را با نوار بپوشانند ، در فضایی که هنوز هم حاشیه های امن زمین خواران را شاهد هستیم و دست هیچ کس به فراریان دانه درشت مالیاتی نمی رسد و در وضعیتی که  ناگهان عکس  قبراق و سر حال خاوری با سبیل و محاسن زده شده ، در فروشگاههای کانادا رونمایی می شود ما را چه شده که هنوز هم خودمان با رفتارهای اجتماعی مان مهر تایید بر این می زنیم که همیشه فرودستان هستند که مستحق اشد مجازات حتی از جانب افکار عمومی هستند و آنانکه از حاشیه امن موقعیت های خود باید نصیب ببرند یقه سفیدانی هستند که از پرونده شان بوی دکل های نفتی گم شده به مشام می رسد و آب  هم از آب تکان نمی خورد .

جرم این مرد زن نما هر چه که باشد سوال اینجاست که آیا انتشار فیلم او در فضای مجازی آن هم به شیوه ای مبتذل و بدون رعایت شان بانوان  ، پس از صدور حکم و به صلاحدید قاضی پرونده صورت گرفته است یا خیر؟ و با توجه به اینکه تا کنون روال بر این بود که عکس و مشخصات متهمین از طریق رسانه های رسمی و بوسیله مجاری قانونی منتشر شود و حتی رسانه ملی نیز بر اساس ضوابطی خاص فیلم متهمان را منتشر می کند باید دید انتشار تصویر متهمین در شبکه های مجازی بر مبنای کدام حد و اختیار قانونی صورت می گیرد. 

 

دیدگاه تان را بنویسید