ورزشکاری تمام عیار شده بود و در اوج شهرت بود که نام و نشان را کنار گذاشت و رفت.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: پدر اهل ورزش باستانی و رفتن به زورخانه بود و سعید[۱] از همان کودکی همراهش بود و زورخانه های مختلف تهران را تجربه کرده و برای خودش یک ورزشکار باستانی تمام عیار شده بود تا جایی که در برنامه ها و مناسبت های مختلف از او دعوت می شد. در جشنی که در دربار پهلوی برگزار شد از سعید خواستند تا مقابل شاه گوشه ای از استعدادهایش را به نمایش گذارد و او هم چنین کرد و خوش درخشید اما بعدها که بزرگتر شد و مسائل را بهتر درک کرد از این کار پشیمان بود.
امید ورزش باستانی کشور بود و طوری تیز چرخ می زد که روزنامه های آن دوره از او با عنوان پهلوان کوچولوی پایتخت یاد می کردند اما همین پهلوان کوچک در اوج درگیری های بهمن ۵۷ به نشانه اعتراض به ددمنشی های رژیم پهلوی، ورزش را کنار گذاشت و نامه ای با این مضمون به امام خمینی (س) نوشت: «اینجانب پهلوان کوچولوی پایتخت به حمایت از امام خمینی و اعتراض به وضع موجود فعلاً ورزش را کنار می‌گذارم.»[۲] روزها گذشت و جنگ شروع شد و مدتی بعد محمد، برادر سعید مفقود الاثر شد و سعید با اینکه هنوز نوجوانی بیش نبود بی قرار و دلتنگ رفتن بود و در مقابل مخالفت پدر[۳]، کوتاه نیامد و با دستکاری شناسنامه راهی شد. در منطقه، ورزش دسته جمعی راه انداخته و همه را با شادی خود به نشاط آورده بود و در دوکوهه یک گود زورخانه هم درست کرده و باب ورزش باستانی را باز کرده بود. عملیات آغاز شد و سعید با همان جثه کوچک مانند بسیاری از همرزمانش به مصاف رفته بود که از ناحیه شکم مجروح شد و خود را به کناری کشید تا پروازش را آغاز کند.[۴]
- شهید سعید طوقانی.
- این مطلب در روزنامه اطلاعات به چاپ رسید.
- پدر از سعید می خواست تا بماند که هم بزرگتر شود و هم خبری از برادر مفقودالاثرش به خانواده برسد.
- سعید در عملیات بدر و جزیره مجنون به تاریخ ۲۲ اسفند ۶۲ به شهادت رسید.
