مضحک اینجاست که عربستان سعودی فراخوان به آزادی فعالان حقوق بشر را با عصبانیت به عنوان مداخله در امور داخلی رد می کند. این در حالی است که ریاض خود سیاست مداخله جویی را در بسیاری کشورها اعمال می کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، خبرگزاری آلمان در گزارشی نوشت: مناسبات دیپلماتیک در صحنه سیاست بین الملل بی رحمانه تر شده و فشار اقتصادی به ابزاری برای به کرسی نشاندن موضع سیاسی تبدیل شده است. تازه ترین مثال در این خصوص، مناقشه کانادا و عربستان است.
در همین خصوص «راینر هرمان» تحلیلگر آلمانی در مطلبی نوشته است: بحرانی که عربستان سعودی سال گذشته در ارتباط با آلمان به وجود آورده بود، اتفاقی نبود. در نوامبر گذشته «زیگمار گابریل» وزیر خارجه آلمان سیاست عربستان سعودی را مورد انتقاد قرار داده بود. عربستان نیز در پی این ماجرا خشمگینانه سفیر خود در برلین را فراخواند. شرکت های آلمانی از آن زمان به بعد به سختی قادر به انجام فعالیت ها و معاملات تجاری خود با عربستان هستند.
عربستان تنها در این مورد نبود که در برابر انتقادهای مطرح شده از وضعیت حاکم در این کشور، از خود حساسیت نشان داده و به تلافی دست زده است. تازه ترین مناقشه که میان عربستان سعودی و کانادا جریان دارد، بیش از همه نمایانگر یک چیز است: واکنش‌های بسیار تند مقامات سعودی به شکلی نظام مند و هدفمندانه صورت گرفته اند.
کانادا از عربستان خواهان آزادی دو تن از فعالان حقوق زنان در این کشور شده بود. خشمی که کانادا پس از آن با آن روبرو شد، شدیدتر از واکنش خشمگینانه عربستان در قبال آلمان بود.
عربستان سعودی هر فرد و کشوری را که غیرضروری می داند، تنبیه و مجازات می کند. این محاسبه هم تا زمانی عمل می کند که عربستان می تواند روی پشتیبانی آمریکا و «دونالد ترامپ» رئیس جمهور این کشور حساب کند.
در اصل «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان در قبال دیگران به گونه ای رفتار می کند که گویی آنان در لیگی پایین تر از او بازی می کنند یا هم وزن او نیستند.
در مناقشه اخیر، هم کانادا و هم عربستان درصدد جذب حمایت و جلب پشتیبان بوده اند. عربستان سعودی تمامی کشورهایی را که به کمک های مالی اش وابسته اند، پشت سر خود جمع کرده تا همبستگی شان با ریاض را نشان دهند و انتقادهای مطرح شده را به عنوان «مداخله ای تحمل ناپذیر در امور داخلی یک کشور» رد کنند. کانادا نیز به نوبه خود حاضر نیست سر تسلیم فرود آورد و می خواهد همچنان در راه حفظ حقوق بشر گام بردارد. از این رو «جاستین ترودو» نخست‌وزیر کانادا کشورهای غربی را به همبستگی فراخوانده و امید می رود که آنها نیز به چنین کاری دست بزنند.
مضحک اینجاست که عربستان سعودی فراخوان به آزادی فعالان حقوق بشر را با عصبانیت به عنوان مداخله در امور داخلی رد می کند. این در حالی است که ریاض خود سیاست مداخله جویی را در بسیاری کشورها اعمال می کند؛ رفتاری که پیامدهای جانبی تلخی نیز دارند، از جمله در جنگ یمن، محاصره قطر، اعزام نیرو به بحرین برای سرکوب کردن اعتراضات مردمی و همچنین در سال های گذشته در آمریکا و اروپا در راستای مقابله با توافق هسته ای با ایران.
این هم بخشی از بی رحمانه تر شدن روابط بین الملل و تزلزل نظم جهانی است که تاکنون شاهد آن بودیم. به عبارتی امروزه بحران ها و درگیری ها با ابزار سیاست و دیپلماسی حل نمی شوند، بلکه از طریق فشار اقتصادی حل می شوند؛ فشاری که هدف آن به کرسی نشاندن قدرت خودی است و با توجه به این که بهای آن را دیگران می پردازند. از این رو کشورهایی چون آلمان و کانادا باید در مقابله با این روند در کنار یکدیگر بایستند.
