در پاکستان چه اتفاقی دارد می افتد؟

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، نیویورک تایمز در سرمقاله خود نوشت: «عمران خان» کریکت بازی که 25 سال پیش پاکستان را به سمت یک پیروزی شگفت انگیز جام جهانی رهبری کرد، این هفته حزب سیاسی خود را به سمت یک پیروزی قابل توجه در انتخابات های ملی پاکستان هایت کرد. در یک کشور فاسد و گرفتار مانند پاکستان، یک رهبر جدید و کاریزماتیک امیدها را افزایش دهد.

مشکلات در پاکستان بسیار زیاد است. ریشه های فساد در این کشور عمیق  است - آخرین نخست وزیر منتخب این کشور یعنی «نواز شریف» دو هفته پیش زندانی شد. بدهی های ملی سر به فلک کشیده، شبکه برق رسانی دچار اختلال است و مشاغل آنقدر کم است که کارگران پاکستانی مجبورند در خاورمیانه بچرخند تا کاری بیابند. بدتر از آن، تروریست ها اغلب دست به حملات می زنند، روابط این کشور با آمریکا بد است و اوضاع سیاسی آن به طور مداوم ناپایدار، با سنت مداخله نظامی است.

پیروزی عمران خان حواشی هایی دارد. نیروهای نظامی و اطلاعاتی، وزنه قدرتمند خود را پشت سر او انداخته اند و احزاب رقیب فریاد تقلب سر می دهند. بمب گذاران انتحاری چندین بار حامیان وی را هدف قرار داده اند. علاوه بر این، جنبش عدالت به رهبری خان به کرسی های پارلمانی کافی دست نیافته تا بتواند به تنهایی یک دولت تشکیل دهد، بنابراین او باید با مخالفان سیاسی برای تشکیل ائتلاف مذاکره کند.

با این حال، حزب او نه تنها در پارلمان ملی، بلکه در رقابت های منطقه ای در سراسر کشور، یک شاهکار نادر در سیاست های پاکستان خلق کرده که به خان 65 ساله اهرم چشمگیری ارائه می دهد که اهداف خود را دنبال کند. اهدافی که وی در سخنرانی پیروزی خود نام برد، فهرستی از مواردی است که باید به طور فوری انجام شود.

یکی از مهمترین وعده های وی این است که حکومت غم انگیز پاکستان را اصلاح کند. او متعهد شد که که یک دولت رفاه اسلامی برای کمک به فقرا ایجاد کند.

در امور خارجی، خان گفت که او به دنبال بهبود روابط با آمریکایی است که سیاست هایش در منطقه مورد انتقاد شدید قرار گرفته است. ترامپ با طرح اتهام اینکه «پاکستان بهشت امنی در اختیار تروریست های افغان قرار داده و چیزی جز دروغ و فریب تحویل ما نداده»، میلیون ها دلار کمک خارجی به پاکستان را متوقف کرده است. خان همچنین متعهد به پایان دادن به اختلافات ارضی با هند بر سر کشمیر، و بهبود روابط با چین، به عنوان وام دهنده اصلی پاکستان شده است.

خان تا چه حد می تواند فرهنگ سیاسی پاکستان را تغییر دهد، به فقرا کمک کند و روابط خارجی این کشور را که به عوامل بسیاری بستگی دارد، مدیریت کند. این اقدامات به خود عمران خان هم بستگی دارد: هرچند او جذاب و قابل تحسین است، به دلیل رفتار اشتباهش هم شناخته شده است.

در نهایت، خان فرصتی برای تغییر، هرچند بسیار دور، برای کشوری که بسیار نیازمند این تغییر است، محسوب می شود. هر درجه ای از موفقیت، نه تنها برای پاکستانی ها، بلکه برای همسایگان و وام دهمدگان به آنها و آمریکا، سودمند خواهد بود. برای دولت ترامپ و همچنین برای هند و چین عاقلانه است که هر کاری می توانند انجام دهند که مسیر خان هموارتر شود.