برجام را لغو نکنید

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، وزیر خارجه انگلیس در یادداشتی در روزنامه نیویورک تایمز خواستار حفظ برجام توسط ترامپ شد.

متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

«تا سال 1931 «وینستون چرچیل» در مبارزات انتخاباتی بیشتری نسبت به هر عضو دیگر پارلمان انگلیس رقابت کرد. او محتاطانه این گونه برآورد کرد که «یک روز در 30 سالگی» اش با مبارزات «سخت و نگران کننده» از پا در خواهد آمد.

نتیجه معروف چرچیل این بود که دموکراسی «بدترین شکل حکومت بود - به استثنای تمام اشکال دیگر که امتحان شده بودند». با این حال او بدبین نشد. برعکس به این نتیجه رسید که هنگام مواجهه با مجموعه‌ ای از گزینه‌ های نامطبوع، عقل سلیم در این است که گزینه‌ ای با کمترین تبعات منفی انتخاب شده و بعدا کاستی‌ های آن اصلاح شوند.

این مسئله را می توان به توافق هسته ای کنونی ایران تعمیم داد که قرار است ترامپ روز شنبه 12 مه آن را به عنوان روز خروج از این توافق قرار دهد. با توجه به همه گزینه ها که تضمین می کند ایران هیچگاه به سلاح هسته ای دست نخواهد یافت، این توافق کمترین معایب را داراست.

این توافق قطعا ضعف هایی دارد، اما من متقاعد شده ام که آنها جبران پذیرند. در حقیقت همین حالا انگلیس همراه با دولت ترامپ و متحدان فرانسوی و آلمانی ما همکاری می کنند تا تضمین کنند که این ضعف ها جبران می شوند.

از یاد نبرید که چگونه این توافق از یک فاجعه احتمالی جلوگیری کرد. «بنیامین نتانیاهو» در سخنرانی اش در سپتامبر 2012 در مورد خطر ایران مسلح به سلاح هسته ای هشدار داده بود. در حال حاضر تاسیسات هسته ای ایران حدود 11500 سانتریفوژ و حدود 7 تن اورانیوم کم غنی شده دارند - که در کل به حدود 20 هزار سانتریفوژ و 8 تن اورانیوم افزایش می یابد.

اگر ایران تصمیم به ایجاد زرادخانه هسته ای بگیرد ظرف چند ماه می تواند سلاح کافی تولید کند.

اوضاع روز به روز بدتر می شد زیرا ایران شمار سانتریفوژهای خود را افزایش می داد و میزان انباشت اورانیوم را زیاد می کرد. اما در سایه توافق هسته ای، ایران این کار را متوقف کرد.

به علاوه، به بازرسان آژانس اجازه داده شد بازرسی های خود را تشدید کنند.

اکنون با توجه به این مسائل، من در کنار گذاشتن چنین پیشرفت هایی هیچ مزیتی نمی بینم. با این کار تنها ایران از قید و بند برخی محدودیت ها خلاص خواهد شد.

بهتر است با دقت بیشتری بر این توافق نظارت کنیم و در کنار آن با هم با رفتار ایران در منطقه مقابله کنیم.

اگر توافق هسته ای نبود چه می شد؟ اوضاع کنونی خاورمیانه و جنگ ها و درگیری ها در این منطقه را در نظر بگیرید. اگر با توجه به ساخت بمب در ایران، مسابقه تسلیحات هسته ای هم در این منطقه به راه می افتاد، اوضاع چگونه می شد؟ این سناریویی بود که توافق هسته ای با ایران از آن جلوگیری کرد.

ترامپ در سخنرانی 12 ژانویه خود اقدامات خطرناک ایران را عامل بی ثباتی خاورمیانه دانست. انگلیس هم نگرانی های مشابهی در مورد این اقدامات ایران دارد. البته ما در عین حال معتقدیم ایران هیچگاه نباید سلاح هسته ای داشته باشد.

بنابراین آمریکا و انگلیس همصدا هستند. از زمانی سخنرانی ترامپ، دیپلمات های آمریکا و انگلیس همراه با همتایان فرانسوی و آلمانی خود در تلاش برای دستیابی به رویکرد مشترکی در قبال ایران با تمرکز بر اقدامات این کشور در منطقه، کاهش تهدیدات موشکی و تضمین اینکه این کشور به سلاح هسته ای دست نخواهد یافت، بوده اند.

ما همگی نقش خود را برای تشدید فشارها بر کره شمالی ایفا کردیم؛ راهبردی که اکنون به نظر می رسد در حال نتیجه دادن است. ما نگرانی های مشترکی در مورد ایران داریم. من بر این باورم که ما به رسیدگی به نگرانی های ترامپ بسیار نزدیک شده ایم.

در چنین دو راهی حساسی، خروج از برجام و لغو محدودیت های اعمال شده اشتباه خواهد بود.

من معتقدم حفظ محدودیت های اعمال شده بر برنامه هسته ای ایران مواجهه با رفتارهای ایران در منطقه را هم تسهیل می بخشد. من به یک موضوع اعتقاد دارم: هر جایگزینی، بدتر است. عاقلانه‌ ترین مسیر، سفت تر بستن دستبندها است نه باز کردن آنها.»(!)