اگر همه چیز با توجه به برنامه ریزی رئیس جمهور چین اجرا شود، او می تواند آمریکا را به عنوان بزرگ ترین اقتصاد جهان طی دو دهه از گردونه خارج کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، نیویورک تایمز در سرمقاله امروز خود نوشت: «شی جینپینگ» رئیس جمهور چین جسورانه ترین کارت سیاسی خود را رو کرد و بر روی گسترش حکومت خود به طور نامحدود مانور داد. بنابراین با این کار، او می تواند کنترل سیستم پیچیده کشور را به اندازه کافی حفظ کند تا به رویای تبدیل شدن خود به یک ابرقدرت دست یابد و نفوذ اقتصادی و سیاسی خود را در سراسر جهان گسترش دهد.
از آنجا که چین از اواخر دهه 1970 به روی غرب باز شده است، آمریکا و متحدان آن سعی کرده اند آن را با سیستم سیاسی و اقتصادی که پس از جنگ جهانی دوم ساخته اند، پیوند دهند و امیدوارند که پیشرفت اقتصادی در نهایت به آزادی سیاسی تبدیل شود.
اقدام شی ثابت می کند که چنین سیاستی شکست خورده است و اینکه چین مسیر خود را طی می کند و نظم لیبرال بر اساس حاکمیت قانون، حقوق بشر، مناظره های باز، اقتصاد بازار آزاد و اولویت برای رهبران منتخب که بعد از یک دوره ثابت، منصبی را ترک می کنند را به چالش می کشد. با وجود افزایش نگرانی ها در مورد تکامل چین، غرب هنوز با این تهدید دست و پنجه نرم می کند.
شی از زمان به قدرت رسیدن در سال 2013، نه تنها کنترل دولت بلکه رهبری حزب کمونیست چین، ارتش و مطبوعات را نیز در اختیار گرفته است. او دیدگاه های خود را در مورد نظام آموزشی و فرهنگ تحمیل کرده است، رسانه های اجتماعی را کنترل می کند و از اعمال قانون برای فروپاشی مخالفان استفاده می کند.
با این وجود، به رغم اینکه دوره ریاست جمهوری شی در سال 2023 به پایان می رسد، او حزبش را متقاعد کرده است تا با اعلام برنامه ای برای اصلاح قانون اساسی، او را به امپراطوری ابدی تبدیل کند.
به نظر می رسد که این تغییرات تضمین می کند که شی همچنان به دنبال اجرای دستور کار خود است؛ برنامه ای که بر آن اساس، میلیون ها نفر از فقر خارج می شوند، شرکت های دولتی اصلاح می شوند، و با راه اندازی صنایع استراتژیک، از محیط زیست حفاظت می شود. اگر همه چیز با توجه به برنامه ریزی اجرا شود، او می تواند در این دوران انتقال، آمریکا را به عنوان بزرگ ترین اقتصاد جهان طی دو دهه پشت سر بگذارد.
شی دولت خود را بیشتر در امور اقتصادی وارد کرده، بر دسترسی بیشتر بر بازارهای خارجی برای بازرگانان چینی تاکید کرده و فرصت های شرکت های خارجی در چین را محدودتر کرده است. این یکی از دلایل اصلی این است که دولت ترامپ رسما چین را یک رقیب استراتژیک اعلام می کند و در حال آماده شدن برای اعمال تعرفه ها بر برخی کالاهای وارداتی چین و محدود کردن سرمایه گذاری های فناوری چینی در آمریکا است. زمانی که «لیو هه» استراتژیست ارشد اقتصادی چین این هفته به واشنگتن سفر کند، دو طرف فرصتی برای بحث در مورد این موضوع دارند.
شی همچنین برخلاف پیشینیان خود، یک سیاست خارجی تهاجمی را پیش می برد که شامل ایجاد پایگاه های نظامی در غرب اقیانوس آرام و آفریقا، مدرن سازی ارتش و شروع یک برنامه یک تریلیون دلاری برای توسعه جاده ها، پل ها و شبکه های برق در سراسر آسیا، اروپا و آفریقا می شود. او تلاش کرده است تا هنجارهای بین المللی حقوق بشر را رفع کند و در زندگی سیاسی و اقتصادی استرالیا به میزان قابل ملاحظه ای دخالت کند.
شی همچنین چین را به عنوان یک مدل جایگزین برای دموکراسی های دموکراتیک تحت فشار سیاسی مانند آمریکا معرفی کرده است و چنین ایده هایی، که توسط دیپلماسی چینی تغذیه می شود، در مکان هایی مانند رواندا، کامبوج و تایلند رونق پیدا کرده است.
اما این اقدامات خطرناک است. شی با حرکت به سمت حکمرانی انفرادی، هنجارهای سیاسی ای را که برای پاک کردن فرقه شخصیت مائو به کار گرفته شده، زیرپا گذاشته و انتقال های سیاسی را قابل پیش بینی تر کرده است.
سیستمی که شی آن را ایجاد کرده همچنین انتقاد از وی و ارائه توصیه های سیاسی را کمتر محتمل کرده است. به همین دلیل است که او در اولین دوران ریاست جمهوری خود، با اجرای کارزاری تهاجمی علیه فساد، قدرتش را تقویت، و رقبای سیاسی اش را ساکت کرد.
اما همه از این کار خوشحال نیستند. یک مفسر سیاسی شناخته شده و یک خانم تاجر برجسته، با ارسال نامه هایی سرگشاده از قانون گذاران درخواست کرده اند تا طرحی را که به شی چنین قدرتی می دهد، رد کنند.
اگر شی شکست بخورد، هیچ کس او را شماتت نخواهد کرد، مگر خودش. این در حالی است که چین با مشکلات بسیاری از جمله افزایش جمعیت سالمندان، لزوم حفظ نرخ رشد بالا، و کسب و کارهای دولتی و خصوصی به شدت بدهکار مواجه است.
اینکه آیا شی در این برنامه پیروز شود و یا شکست بخورد، نه فقط به چین بلکه به سایر کشورهای جهان هم مربوط است. او به طور فزاینده ای بر فضای بین المللی سلطه دارد.
همانطور که ترامپ تمایل دارد، تعادل آمریکا باید خلاق تر و جامع تر از صرفا شروع جنگ تجاری باشد. در این رابطه، پاسخ کاخ سفید به قدرت گرفتن شی دلگرم کننده نبود. «سارا هاکبی سندرز» سخنگوی مطبوعاتی کاخ سفید روز دوشنبه گفت: «این تصمیم به خود چین ارتباط دارد.»
