ترامپ اصرار دارد که او همچنان قصد دارد مذاکرات صلح جدید را دنبال کند، اما هر گونه تلاش در این زمینه، بسیار سخت تر شده است. در واقع او خودش نمی داند در قدس چه می خواهد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه نیویورک تایمز در سرمقاله امروز خود نوشت: شاید شما سیاست خاورمیانه را کمی گیج کننده ببینید؟ سخت است که همه این ادعاها و تقسیمات متضاد را تفکیک کنیم تا در نهایت دریابیم که چه خبر است.
اکنون دولت ترامپ در اینجا همه مسائل را برای دیگران خجالت آور و پر استرس می کند.
اولا اینکه «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا در تاریخ 6 دسامبر اعلام کرد که او به طور رسمی بیت المقدس را به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل به رسمیت می شناسد؛ اقدامی که به 70 سال بی طرفی آمریکایی ها خاتمه داد و به خشم فلسطینی ها که آنها هم قدس را پایتخت خود می دانند، منتهی شد. سپس این هفته، «رکس تیلرسون» وزیر خارجه آمریکا گفت، ایالات متحده در واقع تا سال 2020 سفارت خود را از «تل آویو» به قدس منتقل نخواهد کرد و شاید پس از آن سال دست به این کار بزند. گذرنامه های آمریکایی هایی که در قدس متولد شده اند همچنان می گویند که متولد قدس هستند، نه اسرائیل. نقشه های دولت واشنگتن هم قدس را به عنوان شهری در اسرائیل به حساب نمی آورد.
این تاخیر برای چیست؟ تیلرسون به دلایل تدارکاتی اشاره کرد، هر آنچه که ممکن است باشد!شاید او یک چاپگر پیدا نکرده که با آن نقشه های جدید را چاپ کند؟
به احتمال زیاد، رئیس جمهور ژست سیاسی بدون فکری در قبال هواداران داخلی - کسانی که قاطعانه از کابینه اسرائیل به رهبری حزب تندروی لیکود حمایت می کنند - گرفته و اکنون در تلاش برای آرام فلسطینی ها و سایر اعراب مخالف موضع گیری اش در قبال قدس است.از زمان اعلام تصمیم ترامپ تاکنون در سراسر خاورمیانه تظاهرات های متعددی در حال برگزاری است. بیش از 50 رهبر مسلمان در روز چهارشنبه در «استانبول» ترکیه با هم دیدار کردند، از این تصمیم انتقاد کردند و از جهان خواستند که قدس شرقی را به عنوان پایتخت یک کشور مستقل فلسطین به رسمیت بشناسند. در «بروکسل» پایتخت بلژیک هم بیشتر رهبران اتحادیه اروپا به عنوان یکی از بزرگترین اهداکنندگان کمک مالی به تشکیلات خودگردان فلسطین، پیروی از تصمیم ترامپ را مطرود دانستند.
اما به نظر می رسد که این بیانیه ها تاثیر چندانی نداشته است. در روز جمعه، نیروهای اسرائیلی در جریان برگزاری تظاهرات در غزه و کرانه باختری چهار فلسطینی را به شهادت رساندند و بیش از 300 تن دیگر را زخمی کردند.
در حالی که قرار بود «مایک پنس» معاون رئیس جمهور در هفته جاری به سرزمین های اشغالی سفر کند، رهبران فلسطین از دیدار با او سر باز زده اند.
کابینه اسرائیل از زمان تاسیس اش در سال 1948 در غرب بیت المقدس مستقر بوده است. در جنگ اعراب و اسرائیل در سال 1967، اسرائیل اردن را از شرق بیت المقدس عقب راند و کل شهر را اشغال کرد. اما ایالات متحده، مانند بسیاری از کشورهای جهان، در راستای تلاش ها برای دستیابی به توافق صلح میان اسرائیل و فلسطین که به حل و فصل همه اختلافات عمده میان این دو منتهی شود، قدس را به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل به رسمیت نشناخت. ممکن است به چنین چانه زنی به عنوان راهکاری برای به حداکثر رساندن اهرم فشار برای دستیابی به بهترین نتیجه نگریسته شود.
اما این همه داستان نیست. در واقع، روز جمعه اتفاق دیگری افتاد که بار دیگر فلسطینی ها را خشمگین کرد. مقامات کاخ سفید در اظهارنظری جنجالی اعلام کردند که از نظر واشنگتن در توافق احتمالی با فلسطینی ها، دیوار ندبه باید جزئی از رژیم اسرائیل باشد. این اظهارنظری بود که بار دیگر به نظر می رسد در آن آمریکا در یک موضوع حساس و تحریک کننده، طرف اسرائیل را گرفته باشد.
ترامپ اصرار دارد که او همچنان قصد دارد مذاکرات صلح جدید را دنبال کند، اما هر گونه تلاش در این زمینه، بسیار سخت تر شده است. در این لحظه و با توجه به کاهش گزینه ها، اولین وظیفه رهبری فلسطین و دیگران، آرام کردن اوضاعی است که می تواند منطقه را با آسیب زدن به تمامی طرف ها وارد تنش کند. اگر رهبران فلسطینی و اروپایی می خواهند امکان دستیابی به راه حل دو دولتی را فراهم آورند، آنها باید به اهمیت تصمیم گیری در مورد آینده بیت المقدس در مذاکرات با توجه به در نظر گرفتن قدس به عنوان پایتخت فلسطین توجه کنند. ترامپ هم به نوبه خود باید آسیب های احتمالی را با عقب نشستن از تصمیم خود در مورد جابجایی سفارت اش در تل آویو کاهش دهد و اعلام کند که آمریکا به عنوان بخشی از توافق صلح، می خواهد قدس شرقی را به عنوان پایتخت فلسطین در نظر بگیرد.
