هر چند مجمع عمومی 40 سال پیش طی قطعنامه ای روز 29 نوامبر را روز همبستگی با مردم فلسطین اعلام کرد، اما تاریخ همچنان به قضاوت درخصوص ظلم و ستمی نشسته است که سنگ بنای آن 70 سال پیش در مجمع عمومی و در قطعنامه «تقسیم فلسطین» گذاشته شد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روز 29 نوامبر (8 آذر) هر سال یادآور واقعه تلخ صدور قطعنامه تقسیم فلسطین است. یکی از نتایج ننگین تصمیم سازمان ملل متحد در طول تاریخ موجودیت رای به تقسیم سرزمین فلسطین بود که در آن سهم مردم فلسطین از وطن خودشان 45 درصد بود. این روز همچنین روز «اعلام همبستگی با ملت فلسطین» و انتخاب فلسطین به عنوان کشور عضو ناظر شورای امنیت سازمان ملل نیز به شمار می آید ولی پس از چنین رایی، دیگر چنین نامگذاری چه سودی دارد.
با این حال، کشورهای مختلف جهان هر ساله در 29 نوامبر به مناسبت روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین مراسمی را برپا می کنند. در این روز، دنیای دوستدار صلح و آزادی، در کنار ملت فلسطین و مبارزه به حق آن برای آزادی، استقلال و رسیدن به حقوق خود در برپایی دولت مستقل و دارای حق حاکمیت به پایتختی قدس شریف می ایستد.
70 سال از اشغال فلسطین گذشته است، اما گویی رنج و آلام مردم فلسطین پایانی ندارد و ادامه این ظلم و بی عدالتی همچنان اشک را بر دیدگان انسان جاری می سازد.
در 29 نوامبر سال 1947 مجمع عمومی سازمان ملل متحد قطعنامه ناعادلانه تقسیم فلسطین را تصویب و به آن رسمیت داد.
مجمع عمومی با 33 رای موافق در برابر 13 رای مخالف، یک غایب و 10 ممتنع، به قطعنامه 181 مبنی بر تقسیم فلسطین رای داد. جالب این است که نمایندگان آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی که در اکثر موارد با یکدیگر اختلاف داشتند، با اتحاد در این خصوص به نفع صهیونیسم و علیه مردم فلسطین رای دادند.
بر اساس قطعنامه 181 تقسیم، فلسطین به دو قسمت تقسیم شد و مجمع عمومی بخشی از آن را برای تشکیل دولت یهود و بخش دیگر را برای کشور و دولت فلسطین در نظر گرفت.
در پی این تصمیم ناعادلانه مجمع عمومی و تصویب قطعنامه تقسیم فلسطین، نمایندگان کشورهای عربی جلسه مجمع عمومی را با خشم ترک کردند و نماینده سوریه در حال ترک جلسه فریاد زد: «سازمان ملل متحد مرد! سازمان ملل را کشتند!»
بر اساس طرح ناعادلانه تقسیم فلسطین به دو بخش تقسیم شد، بخش یهودی که شامل 55 درصد اراضی فلسطین می شد و بخش فلسطینی که علیرغم در اکثریت بودن فلسطینی ها شامل 45 درصد فلسطین بود. در شب 29 نوامبر سال 1947، به دنبال اعلام تقسیم اراضی فلسطین میان صهیونیست ها، صهیونیست ها در تل آویو و بیت المقدس به رقص و پایکوبی پرداختند.
هرچند قطعنامه ناعادلانه تقسیم با نادیده گرفتن فلسطینی بودن فلسطین و پیشینه این سرزمین با قدمت، نیمی از فلسطین را به مردم فلسطین و نیمی دیگر را برای صهیونیست ها در نظر گرفت، اما در ماه می سال 1948 صهیونیست ها حتی اختصاص نیمی از سرزمین فلسطین را نیز به ساکنان اصلی آن تحمل نکردند و با ادامه اشغال فلسطین، مانع از تشکیل کشور مستقل فلسطینی تا به امروز شده اند.
هر چند مجمع عمومی در سال 1977 طی قطعنامه ای، روز 29 نوامبر را روز همبستگی با مردم فلسطین اعلام کرد، اما تاریخ همچنان به قضاوت در خصوص ظلم و ستمی نشسته است که سنگ بنای آن در مجمع عمومی و در قطعنامه تقسیم فلسطین گذاشته شد.
اکنون پس از سال های سال، مردم فلسطین هنوز هم از ابتدایی ترین حقوقشان محرومند. ده ها هزار فلسطینی هنوز در اردوگاه هایی در غزه و کرانه باختری زندگی می کنند.
میلیون ها آواره فلسطینی هنوز پس از چندین دهه در اردوگاه های سوریه، لبنان و اردن، زندگی می کنند. احداث شهرک های صهیونیست نشین در بیت المقدس و کرانه باختری همچنان با روندی پرشتاب خانه های مردم فلسطین را مصادره می کند تا با بی خانمان کردن ساکنان کرانه باختری و قدس شرقی، فلسطینی ها را به کوچ اجباری وادارد. غزه نیز که به صحنه کارزار اشغالگران در برابر مردم بی دفاع آن مبدل شده، اکنون چندین سال است که در محاصره نظامیان اسرائیلی قرار دارد و اکنون مردم آن در تاریکی با فقر و بیماری و گرسنگی دست و پنجه نرم می کنند.
اکنون نوار غزه در محاصره دائمی ارتش رژیم صهیونیستی قرار دارد. دور این منطقه یک دیوار حائل احداث کردند و شرایط زندگی در آن جا بسیار سخت است و آذوقه و سوخت و دارو به این منطقه نمی رسد ولی سازمان ملل متحد در برابر این جنایت رژیم صهیونیستی سکوت کرده است و در درگیری هایی که اتفاق می افتد حداکثر به یک محکومیت ظاهری از رژیم صهیویستی می پردازد.
بر همگان روشن است که رژیم صهیونیستی به هیچ گونه منشور اخلاقی پایبند نیست و به حقوق بشر احترامی نمی گذارد. این رژیم با ارتکاب زشت ترین جنایت ها در سرزمین های فلسطینی طی سال های متمادی، جهان را به چالش کشیده و به هیچ یک از هشدارها و انتقادات جامعه بین الملل و سازمان های حقوقی و انسانی برای توقف تجاوزات خود در این سرزمین ها پاسخ نگفته است.
پس از گذشت چندین دهه از اشغال فلسطین، غزه سندی گویا از جنایاتی است که بر مردم فلسطین روا شده است و اکنون سازمان ملل که خود در رنج مردم فلسطین دست داشته، با سکوت خود تنها نظاره گر فاجعه انسانی در نوار غزه است.
با این وجود و علی رغم تمام تلاش های رژیم صهیونیستی برای خدشه وارد کردن به موجودیت ملت فلسطین، ولی تمام این تلاش ها به شکست انجامیده و ملت فلسطین با مقاومت و فداکاری های خود موفق شده است تا حضورش در عرصه بین المللی، منطقه ای و دنیای عرب را تحکیم بخشد و مشروعیت مبارزه خود برای بازگرداندن سرزمین و وطنش را تقویت کند.
اکنون و پس از گذران مسیر طولانی مبارزه مردم فلسطین که طی آن، هزاران شهید، زخمی و اسیر تقدیم کرده و ده ها هزار خانه ویران شده است، 40 سال از نامگذاری روز همبستگی جهانی با ملت فلسطین می گذرد. روز جهانی همبستگی با فلسطین، روز تقویت همبستگی بین المللی با حقوق مردم فلسطین است.
