پاپ فرانسیس رهبر کاتولیک های جهان برای نخستین بار به میانمار سفر کرده است. بسیاری از مردم کشورهای کاتولیک انتظار دارند پاپ صراحتا درباره شرایط سیاسی و اجتماعی روهینگیا موضع گیری کند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران به نقل از روزنامه ایندیپندنت، «پاپ فرانسیس» برای سفری چهار روزه وارد میانمار شده است. دولت میانمار متهم به کشتار و پاکسازی قومی مسلمانان روهینگیا است. رهبر کاتولیک ها گفت که به عنوان سفیر «آشتی، بخشایش و صلح» به این کشور سفر می کند.
رهبر کاتولیک های جهان روز دوشنبه وارد «یانگون» پایتخت پیشین و بزرگ ترین شهر میانمار شد. این سفر چهار روزه نخستین سفر یک پاپ به این کشور بودایی است. تنها 700 هزار نفر از جمعیت 51 میلیون نفری میانمار مسیحی کاتولیک هستند.
بسیاری از مردم کشورهای کاتولیک انتظار دارند پاپ فرانسیس صراحتا درباره شرایط سیاسی و اجتماعی روهینگیا موضع گیری کند.
پاپ فرانسیس شامگاه دوشنبه در دیداری که هفته گذشته در برنامه سفر او قرار گرفته بود، به طور خصوصی با ژنرال «مینگ آنگ هلینگ» فرمانده کل ارتش در کلیسای «سنت مری رانگون» گفت و گو کرد. ژنرال هلینگ در ملاقات با پاپ مدعی شد که در میانمار «هیچ نوع تبعیضی وجود ندارد» و افزود که هدف ارتش «حفظ صلح و ثبات کشور است.»
قرار است امروز سه‌شنبه رهبر کاتولیک های جهان در «نایپیداو» پایتخت جدید میانمار به ملاقات «آنگ سان‌سوچی» رهبر دولت میانمار برود. این ملاقات بخشی مهم از سفر پاپ به میانمار است و انتظار می رود وی با تاکید بر لزوم مداراگری تمامی ادیان و مذاهب و اقوام نسبت به یکدیگر، خواستار پایان یافتن برخورد خشونت آمیز ارتش و تندروهای بودایی با مسلمانان روهینگیا و فراهم کردن زمینه بازگشت آوارگان روهینگیایی به محل سکونتشان شود.
این ملاقات در حالی صورت می گیرد که آنگ سان سوچی که در گذشته به خاطر مبارزه سیاسی علیه حکومت استبدادی در کشورش جایزه صلح نوبل را دریافت کرده و از حمایت جهانی برخوردار بود، به دلیل عدم قاطعیت در پایان دادن به خشونت علیه مسلمانان و حفاظت از حقوق آنان مورد انتقاد شدید مدافعان حقوق بشر قرار گرفته است. در مقابل مدافعان رهبر دولت میانمار گفته اند که با توجه به اینکه نظامیان همچنان قدرتی مهم در صحنه سیاست میانمار هستند، وی قدرت جلوگیری از اقدامات ارتش را ندارد و ممکن است انتقاد مستقیم از نظامیان روند بازگشت دموکراسی به این کشور را به مخاطره اندازد.
پاپ سپس در مقابل نمایندگان جامعه مدنی، سیاستمداران و دیپلمات ها سخنرانی خواهد کرد.
سفر پاپ فرانسیس به میانمار در روزهایی حساس صورت می گیرد. پس از حمله گروهی از مسلمانان به پست های امنیتی، ارتش میانمار حمله به مسلمانان روهینگیایی را آغاز کرد. در سه ماه گذشته بیش از 620 هزار نفر از اقلیت روهینگیا به بنگلادش گریخته اند.
در حالی که ارتش میانمار اتهام های وارده در زمینه کشتار، تجاوز، شکنجه و اخراج روهینگیایی ها را رد می کند، سازمان های حقوق بشری اقدامات ارتش میانمار را پاکسازی قومی می‌خوانند.
«چارلز مائونگ بو» اسقف اعظم رانگون گفته است که کاردینال ها از وضعیت روهنیگیا به شدت متاثر شده اند و خواستار راه حلی برای این بحران هستند. وی همچنین از سکوت طولانی «آنگ سان سوچی» در مورد شرایط موجود به شدت انتقاد کرد.
اسقف یانگون همچنین به پاپ توصیه کرد از به کاربردن کلمه «روهینگیا» در دیدار با مقامات میانماری پرهیز کند، زیرا می تواند باعث افزایش کشمکش ها شود.
میانمار، مسلمانان روهینگیایی را نه به عنوان شهروند و نه به عنوان اعضای یک اقلیت قومی به رسمیت نمی شناسد و حتی استفاده از نام «روهینگیا» را رد می کند.
پاپ فرانسیس در ادامه سفر خود بعد از میانمار روز پنج‌شنبه (30 نوامبر/ 9 آذر) برای مدت سه روز به بنگلادش خواهد رفت. سفر رهبر کاتولیک های جهان به این کشور مسلمان با پیام «هماهنگی و صلح» خواهد بود.
گرچه بازدید از اردوگاه پناهندگان و یا ملاقات دوجانبه با نمایندگان روهینگیا به طور رسمی در برنامه سفر پاپ قرار نگرفته اما پاپ فرانسیس در نشست نمایندگان مذاهب که روز جمعه در «داکار» برگزار می شود، با نمایندگان روهینگیا نیز گفت و گو خواهد کرد.
سازمان ملل متحد و نهادهای مدافع حقوق بشر ارتش میانمار را مسئول اصلی بدرفتاری و سرکوب مسلمانان روهینگیا دانسته و نظامیان را به شدت محکوم کرده اند.
با وجود آوارگی بیش از 600 هزار نفر از مسلمانان در نتیجه عملیات نظامی در روهینگیا، فرمانده ارتش میانمار مسئولیت نظامیان در این زمینه را تکذیب کرده و گفته است که عملیات نیروهای نظامی تنها علیه شورشیان مسلح به اجرا گذاشته شده است.
از زمان قدرت گرفتن نظامیان در میانمار در سال 1962، جمعیت روهینگیا تحت فشار قرار گرفت و سرانجام در سال 1982، دولت نظامی با تصویب قانون جدید تابعیت، این قوم را غیر میانماری اعلام، و شهروندی آنان را سلب کرد. در نتیجه، مردم روهینگیا در میانمار که سازمان ملل آنان را بزرگ ترین جمعیت بدون ملیت در جهان دانسته، از دسترسی به بسیاری از خدمات اجتماعی در این کشور محروم هستند.
