به گزارش جماران،  در غزه، ارتش اسرائیل به تهاجم خود ادامه می دهد و در ایالات متحده، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر هفته گذشته را صرف جلب حمایت بیشتر از حمله اسرائیل به فلسطین کرده است. الجزیره در گزارشی در این باره می نویسد: این هماهنگی ظاهری میان ارتش و دولت نتانیاهو  ، واقعیت را منعکس نمی کند و واقعیت این است که  شکاف فزاینده بین ژنرال ها و دولت وجود دارد.  تحلیلگران می گویند این بدان معناست که اتحاد اولیه در اسرائیل در مورد جنگ غزه مربوط به گذشته است.

این تفاوت ها هر از چند گاهی آشکار می شوند. اخیراً، آنها بر سر سربازی یهودیان افراطی ارتدوکس با هم درگیر شده اند.  ژنرال های نظامی و بسیاری از اسرائیلی های سکولار می خواهند که آنها مانند سایر یهودیان به خدمت سربازی بروند، اما احزاب افراطی ارتدوکس که بخش مهمی از کابینه نتانیاهو هستند مخالف خدمت اجباری این سربازان هستند.

با این حال، ممکن است این اختلاف ها، پیامدهای بیشتری برای غزه به دنبال داشته باشد بخصوص در حوزه هدایت جنگ و چگونگی پایان دادن به آن.

در ماه ژوئن، دانیل هاگاری، سخنگوی ارتش اسرائیل گفت: «کسی که فکر می‌کند ما می‌توانیم حماس را نابود کنیم، اشتباه می‌کند.» مشکل این است که یکی از این افراد خود نتانیاهو است که به وضوح نابودی حماس را یکی از شروط خود برای پایان دادن به جنگی قرار داده است که اکنون تقریباً 40000 فلسطینی را کشته است. این انتقاد بخشی از مخالفت گسترده‌تر در میان برخی از مقام های ارشد اسرائیلی است . حتی یوآو گالانت، وزیر جنگ کابینه نتانیاهو، این سوال را مطرح کرده که آیا برنامه‌ای برای پایان دادن به جنگی که در اکتبر آغاز شد وجود دارد یا خیر.

نتانیاهو انتقادات خود را به ارتش دارد  و به شدت از طرح‌هایی که ارتش در ماه ژوئن برای «وقفه‌های تاکتیکی در جنگ» برای تسهیل ارسال کمک‌ها اعلام کرده بود، انتقاد کرده است. به نقل از یک مقام اسرائیلی در آن زمان گفته شد که نتانیاهو به صراحت به ارتش گفته است که این "غیرقابل قبول" است.

اختلافات بین ارتش و تشکیلات سیاسی راستگرای اسرائیل جدید نیست اما  در حال حاضر به دلیل حضور راست افراطی در داخل دولت بسیار بیش از پیش شده است.  در حدود 20 سال گذشته، جنبش های شهرک نشینان راست افراطی از یک نقطه دورتر در حاشیه سیاست اسرائیل به خط مقدم حیات سیاسی و نهادی اسرائیل منتقل شده اند. حامیان سابق جنبش‌های یهودی که به عنوان گروه‌های «تروریستی» ممنوع الفعالیت شده‌اند، اکنون در پست‌های وزیران ارشد نشسته‌اند، بدون اینکه تلاشی برای انکار وابستگی‌های قبلی خود داشته باشند.

نمایندگان راست افراطی علاوه بر پایگاهی پرانرژی و اغلب تهاجمی، بر بسیاری از نهادهای اسرائیل از جمله پلیس و سیستم آموزشی تسلط دارند و نفوذ آنها بر ارتش سنتی سکولار اسرائیل روز به روز آشکارتر می شود.

ظهور راست افراطی

ایتامار بن‌گویر، وزیر امنیت قومی افراطی و بتسلئیل سموترچ، وزیر دارایی، با تهدید مکرر به کناره‌گیری و فروپاشی ائتلاف حکومتی، وتوی مؤثری بر سیاست ها اعمال کرده‌اند. این شامل هرگونه توافق آتش‌بس احتمالی در غزه می‌شود و نتانیاهو تصمیم گرفته  که کسانی را که در غرب از او می‌خواهند به جنگ بین‌المللی پایان دهد، نادیده بگیرد، در عوض از خشم راست افراطی بیشتر می‌ترسد. نتانیاهو مشکلات حقوقی خودش را دارد و از دست دادن حفاظتی که موقعیت فعلی‌اش برایش فراهم می‌کند می‌تواند هزینه‌بر باشد.

نگاه انتقادی راست افراطی به ارتش جدید نیست. بلکه از نقش ارتش در بیرون راندن ساکنان شهرک‌های غیرقانونی اسرائیل در غزه در سال 2005 ناشی می‌شود، اقدامی که شهرک نشینان اسرائیلی غزه به شدت در برابر آن مقاومت کردند. همزمان  کرانه باختری اشغالی از سال 1967 به طور رسمی توسط ارتش اداره می‌شود.

ایال لوری-پاردس از مؤسسه خاورمیانه گفت: «عجیب به نظر می رسد، می دانم، اما جنبش شهرک نشینان بارها ارتش را به تعصبات ضد یهودی در کرانه باختری متهم کرده است.  برخی از این سوء ظن ها فراتر از اختلافات بر سر سیاست جاری در جنگ است.

به گفته یک تحلیلگر مستقل اسرائیلی، صهیونیست مذهبی و راست افراطی با عقب نشینی اسرائیل از  غزه در سال 2005 تحریک شد و از همان زمان شاهد نفوذ تدریجی این دو به بسیاری از نهادهای اسرائیلی، از رسانه ها، آموزش و پرورش و بخش قضایی بودیم.

نفوذ آنها در ارتش نیز در حال افزایش است. در گزارشی که اخیرا توسط گاردین منتشر شد، این روزنامه انگلیسی عنوان کرد که حدود 40 درصد از فارغ التحصیلان مدارس افسری پیاده نظام ارتش از جوامع مذهبی تندرو صهیونیستی هستند که بیشتر با جهان بینی بن گویر و اسموترچ همسو هستند.

یک تحلیلگر مستقل اسرائیلی در گفت و گو با الجزیره با اشاره به مناطقی که شهرک نشینان اسرائیلی به حکم خدا آنها را از آن خود می دانند، گفت: شما می توانید این نفوذ را هم در غزه و هم در کرانه باختری مشاهده کنید. شما این افسران رده پایین و میان رده را دارید که این شعارهای مذهبی تقریباً نسل کشی را تکرار می کنند، در حالی که همزمان نقض وحشتناک حقوق بشر را هم انجام می دهند. در تمام این مدت، ژنرال های آنها چنین اقداماتی را محکوم می کنند، در حالی که هیچ کاری برای جلوگیری از آنها انجام نمی دهند.

با این حال، در نهایت، انتقادات نیروهای مسلح از اقدامات اسرائیل در کرانه باختری کماکان کم است و ارتش خود تقریباً روزانه حملاتی را به شهرها، شهرک‌ها و روستاهای فلسطین انجام می‌دهد و حتی از ماه اکتبر به آنها حمله هوایی کرده است. بدرفتاری منظم با فلسطینی‌های تحت اشغال نیز به ندرت مورد انتقاد رهبری ارشد ارتش قرار می‌گیرد.

در مورد جنگ غزه، هم ارتش و هم دولت به طور کامل از تخریب گسترده غزه و پذیرفتن کشتار هزاران فلسطینی حمایت کرده‌اند و  عمدتاً بر سر تاکتیک‌ها و برنامه‌های آینده اختلاف نظر دارند.

در جنگ با ارتش

در آغاز جولای، گالانت به مردم گفت که ارتش برای ادامه عملیات فوراً به 10000 سرباز اضافی نیاز دارد.  در اوایل ژوئن، گزارش‌های رسانه‌ها به کمبود تجهیزات، مهمات و نیروها اشاره کرد، به‌علاوه تعداد بیشتری از نیروهای ذخیره برای انجام وظیفه خود را معرفی نمی کردند.  این گزارش ها همچنین حاکی از آن است که ارتش آماده است تا با حماس به آتش بس برسد، در صورتی که این توافق منجر به بازگشت اسرای باقی مانده در غزه شود.

در سراسر جامعه اسرائیل، نشانه‌های خستگی از  جنگ در حال افزایش است. انجمن اسرائیلی New Profile، که از اسرائیلی‌هایی که امیدوارند از خدمت سربازی اجتناب کنند، حمایت می‌کند، از تعداد فزاینده‌ای از سربازان وظیفه و نیروهای ذخیره که مشتاق اجتناب از خدمت در ارتش اسرائیل هستند، گزارش می‌دهد.

سخنگوی این گروه با اشاره به آغاز درگیری به الجزیره گفت: «از 7 اکتبر تحقیقات افزایش یافته است. ما شاهد هستیم که نیروهای ذخیره بیشتری علیه جنگ سخن می گویند و برخی هم که پیش از این در جنگ آسیب دیده  اند نمی خواهند این وضعیت تکرار شود. ارتش اسرائیل با کمبود کارکنان، تجهیزات ناکافی و بدون هیچ پیروزی مشخصی پس از تقریبا 10 ماه جنگ، خود را در حال نبرد در چندین جبهه می بیند. در غزه، انحصار نیرو را حفظ می کند. در لبنان تهدید و آزار می کند. با این حال، در داخل، خود را در محاصره دو  گروه راستگراهای افراطی و سایر چهره های سیاسی می بیند.