یک کارشناس اروپای شرقی گفت: باج‌گیری پوتین اولین و احتمالاً آخرین نیست و غرب باید نیروهای ناتو را برای کمک به اوکراین مستقر کند. البته حضور نظامیان غربی در اوکراین خط قرمز دیگری از نظر پوتین است که غرب از آن عبور کرده است.
به گزارش جماران، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه تهدید کرده که اگر قدرت‌های غربی سربازان خود را به فاصله‌ای نزدیک به روسیه بفرستند، از سلاح هسته‌ای استفاده خواهد کرد.
الجزیره در گزارشی در این باره می نویسد: اظهارات ولادیمیر پوتین در روز پنجشنبه، در یک سخنرانی ملی، از نوع سخنانی بود که معمولاً توسط دیمیتری مدودف، متحد پوتین که از سال 2008 تا 2012 به عنوان رئیس جمهور روسیه و تا رسیدن به مقام ارشد امنیتی این کشور در سال 2020 به عنوان نخست وزیر روسیه خدمت کرد، بیان می شد.
در طول درگیری در اوکراین، مدودف نسبت به اقدام هسته‌ای از سوی روسیه هشدار داده و پست‌های بی‌شماری در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرده که در آنها به نوعی رهبران و کشورهای غربی را تهدید کرده است.
الکسی کوش، تحلیلگر ساکن کی یف، به الجزیره می گوید: مدودف به سبک کوئنتین تارانتینو، فیلمساز آمریکایی پست هایی درباره سواران آخرالزمان می نوشت و البته این ولادیمیر پوتین بود که بلافاصله جنبه عقلانی را به تهدیدهای غرب از سوی کرملین باز می گرداند.
پوتین اکنون در پاسخ به فرضیه امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در روز دوشنبه مبنی بر اینکه استقرار نیروهای اروپایی در اوکراین را نمی‌توان «منتفی» کرد، بر پیچیدگی اوضاع در جنگ اوکراین افزوده است.
پوتین تهدیدهای خود را در طول سخنرانی ملی سالانه تکرار کرد. سخنرانی که به دقت طراحی شده و به طور زنده پخش می شد و احتمالا بریده هایی از آن تا مدتی در فضای مجازی پخش خواهد شد. او با اشاره ای تلویحی به سخنان رئیس جمهور فرانسه گفت: غرب امکان اعزام نیروهای نظامی غربی به اوکراین را اعلام کرده است. عواقب برای مداخله جویان احتمالی بسیار غم انگیزتر خواهد بود. آنها باید در نهایت متوجه شوند که ما نیز سلاح هایی داریم که می تواند اهدافی را در قلمرو آنها هدف قرار دهد. نکاتی که غرب مطرح کرده خطر واقعی درگیری با استفاده از سلاح های هسته ای و در نتیجه نابودی تمدن را ایجاد کرده است.
مسکو دارای بزرگترین زرادخانه هسته ای جهان از جمله نسل جدید موشک های مافوق صوت است که چندین برابر سلاح های هسته ای تاکتیکی غربی ها تخمین زده شده است. حالا این پوتین است که به وضوح خط قرمزی در مورد استفاده از سلاح‌های هسته‌ای ترسیم می‌کند.
اما بوریس بوندارف، یک دیپلمات ارشد روسی که پس از حمله روسیه به اوکراین به نشانه اعتراض کار خود را ترک کرده به الجزیره می گوید: در سخنان تهدیدآمیز پوتین «هیچ چیز جدیدی» وجود نداشت.
بوندارف که تا سال 2022 در دفتر سازمان ملل متحد در ژنو خدمت می کرد، افزود: این تهدیدها ترس های معمول پوتین و فرافکنی خواسته های تحقق نیافته خود به غرب بود.
این اولین باری نیست که مسکو در رویارویی با آمریکا و اروپا دندان‌هایش را درآورده است.
در سال 1960، نیکیتا خروشچف، نخست وزیر اتحاد شوروی، در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل متحد، در یک اقدام عجیب و بی‌سابقه، هنگام سخنرانی نماینده فیلیپین که آشکارا در جبهه متحدان آمریکا قرار داشت، لنگه کفش خود را درآورد و با آن روی میز کوبید و بعد جار و جنجال راه انداخت . رهبران اتحاد جماهیر شوروی در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 به طور معمول به احتمال وقوع جنگ هسته ای اشاره می کردند.
در طول جنگ در اوکراین، کرملین از معاهدات کنترل تسلیحات هسته‌ای با واشنگتن خارج شد و بسیاری پیش‌بینی می‌کردند که مسابقه تسلیحاتی جدیدی آغاز شود.
پوتین در سال 2022 هنگام اعلام احتمال حمله هسته ای گفت: این یک بلوف نیست.
علیشیر ایلخاموف، رئیس مرکز مطالعات آسیای مرکزی، یک اندیشکده در لندن، به الجزیره گفت: « این نخستین بار نیست که پوتین برای ترساندن غرب و متقاعد کردن آن برای عدم ارائه کمک نظامی به اوکراین از تهدید استفاده از سلاح هسته ای استفاده کرده است. در گذشته، این ترساندن معمولاً توسط مدودف و سایرین مطرح می‌شد، اکنون نوبت پوتین است که آنها را اعلام کند. این سخنان مکرون نبود که پوتین را عصبانی و وادار به این موضع گیری کرد بلکه موفقیت اوکراین در حمله به فرودگاه ها، انبارهای سوخت، کشتی های جنگی و هواپیماهای نظامی در عمق روسیه و مناطق تحت اشغال روسیه بود. تا کنون، غرب توانسته با ارائه تسلیحات موثر به اوکراین و نادیده گرفتن تهدیدهای کرملین، خطرات را افزایش دهد. پوتین از یک دوئل مستقیم اجتناب خواهد کرد زیرا پتانسیل نظامی-صنعتی روسیه برای حمایت از یک رویارویی همه جانبه با ناتو فرسوده شده است. قدرت هر دو طرف بسیار نابرابر است. پوتین در رویارویی با غرب چیزی برای تکیه بر آن ندارد. او این را به خوبی درک می کند و فراتر از هشدارها و تلاش برای ترساندن غرب نمی رود.
همسر الکسی ناوالنی فقید که جدی ترین منتقد ولادیمیر پوتین بود درباره اینکه پوتین چگونه تهدیدهای خود را مطرح و به آنها عمل می کند، گفت : شما نه با یک سیاستمدار، بلکه با یک هیولای خونین سر و کار دارید. پوتین رئیس یک گروه جنایتکار سازمان یافته است. غیرممکن است که با قطعنامه دیگری یا دسته ای دیگر از تحریم ها که هیچ تفاوتی با قطعنامه های قبلی ندارد، به پوتین آسیب برسانیم. شما نمی توانید او را با این تصور که او مردی با اصول، با اخلاق و تابع قوانین است، شکست دهید.
به نظر می‌رسد پوتین در طول سخنرانی خود نقش خود را در جنگی که سومین سال از آن می‌گذرد، انکار می‌کند. ایوار دیل، مشاور ارشد سیاست کمیته هلسینکی نروژ، یک گروه حقوق بشر، به الجزیره گفت: «در طول سخنرانی پوتین متوجه شدم که او گفت روسیه جنگ را آغاز نکرده است. او تصمیم گرفت این کار را انجام دهد و شکست خورد. کار درست اکنون این است که همه نیروها را از اوکراین خارج کنیم و به تهدید مردم بیگناه به هولوکاست هسته ای ادامه ندهد.»
یک کارشناس اروپای شرقی گفت: باج‌گیری پوتین اولین و احتمالاً آخرین نیست و غرب باید نیروهای ناتو را برای کمک به اوکراین مستقر کند. البته حضور نظامیان غربی در اوکراین خط قرمز دیگری از نظر پوتین است که غرب از آن عبور کرده است.
