بسیاری از برندهای غربی، به ویژه آنهایی که طرفدار اسرائیل هستند، تأثیر تحریم ها را احساس کرده اند. صاحبان امتیازات محلی - از جمله صاحبان مک دونالد در مصر، عمان، پاکستان و امارات متحده عربی - بیانیه هایی منتشر کرده اند که از اقدامات انجام شده توسط همتایان اسرائیلی خود فاصله گرفته اند.

به گزارش جماران، ادامه جنگ در غزه برابر شده با ادامه اعتراض های زنجیره ای به کشتار غیرنظامیان توسط رژیم اسرائیل. این اعتراض ها تنها به حضور در خیابان ها و شعارهای تند و تیز و البته بی سابقه علیه اسرائیل محدود نشده بلکه با اقدام های عملی نظیر بایکوت کالاهای اسرائیلی هم در تعداد بسیار زیادی از کشورها ادامه پیدا کرده است.

الجزیره در گزارشی در این باره می نویسد: از جاکارتا تا سانفرانسیسکو، صدها هزار نفر طی دو ماه گذشته در اعتراض به حمله مداوم اسرائیل به غزه که بیش از19600 نفر از جمله بیش از 7700 کودک را به قتل رسانده است، به خیابان ها ریخته اند.

بر اساس گزارش « پروژه داده‌های مکان و رویدادهای جنگ مسلحانه»، یک سازمان غیردولتی متخصص در جمع‌آوری داده‌های جنگ و تخاصم، از 7 اکتبر تا 24 نوامبر، حداقل 7283 تظاهرات حامی فلسطین در بیش از 118 کشور و منطقه برگزار شد.

بسیاری دیگر تصمیم گرفته اند با استفاده از قدرت خرید خود محکومیت خود را ابراز کنند و محصولات و خدماتی را که از اسرائیل حمایت می کنند تحریم کنند و در نتیجه به جنبش «انزوا ، عدم سرمایه گذاری  و تحریم اسرائیل (BDS) » که در سال 2005 توسط ائتلافی از گروه های جامعه مدنی فلسطینی راه اندازی شد، بپیوندند.

در ایالات متحده، دانشجویان چندین دانشگاه، از جمله دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک، گفته‌اند که تلاش‌های آن‌ها برای صحبت علیه بمباران غزه توسط اسرائیل با ارعاب و سانسور مواجه شده است.

ماتیسکو، 25 ساله، یک آمریکایی - رومانیایی نسل اول است که رهبری یک گروه دانشجویی را که علیه آپارتاید مبارزه می کنند در دانشگاه کلمبیا بر عهده دارد. این گروه  ائتلافی متشکل از 80 سازمان دانشجویی  است که فلسطین را پیشگام آزادی جمعی آنهایی می دانند که در گوشه و کنار دنیا به حاشیه رانده شده اند. او به الجزیره می گوید:  «فکر می‌کنم با حضور در دانشگاه کلمبیا که قدرت جهانی زیادی دارد، باید کاری برای فلسطین انجام بدهم.  من فقط فکر می کنم که این موضوع بخصوص ظلم شهرک نشین ها به فلسطینی ها یکی از مواردی است که بسیاری از موارد دیگر را که در آن شاهد خشونت پلیس علیه شهروندان هستیم مانند نمونه های جاری در ایالات متحده به هم مرتبط می کند.  علاوه بر اعتراضات در داخل و خارج از محوطه دانشگاه، اعضای این گروه در کنار بسیاری دیگر از مردم، به تحریم کالاهای اسرائیلی روی اورده اند.  مردم واقعاً به تحریم‌های هدفمند برای مکان‌هایی مانند مک‌دونالد یا استارباکس احترام می‌گذارند. ما از این مکان‌ها خرید نمی‌کنیم.» روزی شنیدن این حرف باورنکردنی بود.

به گفته متیسکو،  لیست تحریم ویژه کلمبیا در رسانه های اجتماعی به اشتراک گذاشته می شود تا مصرف کنندگان محلی بدانند چه کالاهایی در لیست ممنوعه خرید هستند.

در سراسر اقیانوس اطلس در بریتانیا، گروهی از دانشجویان دانشگاه یورک نیز رویدادهایی را برای افزایش آگاهی در مورد رویدادهای فلسطین برگزار کرده اند. به دلیل واکنش شدید به حمایت علنی از فلسطین، دانشجویان درخواست کردند هویت خود را پنهان کنند.

یکی از اعضای انجمن به الجزیره می گوید:  من متوجه شدم که بسیاری از مردم نمی‌خواهند در مورد مسائل فلسطین موضع بگیرند و به نوعی در وسط نشسته‌اند و بسیاری از مردم واقعاً نمی‌دانند چه اتفاقی دارد می‌افتد. وظیفه شماست که صداهایی را که لزوما شنیده نمی‌شوند، بالا ببرید.  فکر می‌کنم برای من انجام اقدام های کوچکی مانند نخریدن یک فنجان قهوه از فلان مغازه زنجیره ای، چندان سخت نباشد اگر کمک کوچکی باشد برای اطمینان از اینکه پول کمتری به سمت اعمال خشونت در غزه هدایت می شود.

یکی دیگر از اعضا گفت که آنها بر آموزش افرادی متمرکز هستند که ممکن است  اطلاعات کافی در مورد مناقشه و شرایط مردم فلسطین نداشته باشند.

کمپین انزوا، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل BDS  که توسط ائتلافی از گروه‌های جامعه مدنی فلسطینی در سال 2005 تأسیس شد، با وجود ممنوعیت در بسیاری از دانشگاه‌های ایالات متحده و کانادا و حداقل در 35 ایالت در ایالات متحده، اخیرا مورد توجه جهانی مجدد قرار گرفت. این جنبش به دنبال به چالش کشیدن حمایت بین‌المللی از آنچه که آپارتاید اسرائیل و استعمار شهرک‌نشینان می‌خواند ، است و از این اصل حمایت می‌کند که «فلسطینی‌ها از حقوقی مشابه با بقیه بشریت برخوردارند.»

این جنبش با الهام از جنبش ضد آپارتاید آفریقای جنوبی، جنبش حقوق مدنی ایالات متحده و مبارزه ضد استعماری هند، با تمرکز بر شرکت‌ها و محصولات منتخبی که نقش مستقیمی در سیاست‌های اسرائیل علیه فلسطینی‌ها دارند، بایکوت‌ها را مؤثر می‌سازد.

کمپین آنها به چهار دسته تقسیم می شود:

بایکوت مصرف کننده: تحریم برندهایی ( مارک هایی)  که سابقه همدستی با اسرائیل در سوء استفاده علیه فلسطینیان را دارند.

عدم سرمایه گذاری : فشار بر دولت ها و نهادها برای توقف تجارت با شرکت هایی که امکان اشغال سرزمین های فلسطینی توسط اسرائیل را فراهم می کنند.

فشار: از مردم و موسسات می خواهد که برندها و خدمات را تحت فشار قرار دهند تا به همدستی خود با اسرائیل در سوء استفاده علیه فلسطینی ها پایان دهند.

تحریم‌های ارگانیک: تحریم‌های مردمی برندهایی ( مارک هایی)  که آشکارا از خشونت اسرائیل علیه فلسطینی‌ها حمایت می‌کنند.

یکی از  بنیانگذاران  BDS می گوید  که اسرائیل سال هاست که یک وزارتخانه کامل دولتی را به مبارزه با جنبش BDS اختصاص داده است. او به الجزیره گفت که BDS خواستار پایان دادن به اشغال نظامی اسرائیل است که در سال 1967 آغاز شد. برچیدن سیستم آپارتاید آن گونه که عفو بین‌الملل و اجماع جهانی سازمان‌های حقوق بشری مستند شده است. و احترام به حق پناهندگان فلسطینی برای بازگشت به سرزمین های خود که در سال 1948 از آنجا به زور آواره شده اند. جنبش BDS  قاطعانه با تمام اشکال نژادپرستی، از جمله اسلام هراسی و یهودستیزی مخالف است. تحریم فعلی در سراسر جهان علیه مک‌دونالدز، برگر کینگ، پیتزا هات، پاپا جان و سایر شرکت‌ها ناشی از کمپین‌های  مردمی است که اتفاقا توسط جنبش BDS آغاز نشده است. یکی از دلایل اصلی این تحریم این است که شعبه‌ها یا شعبه‌های شرکت‌ها و این برندها در اسرائیل آشکارا از ارتش اسرائیل حمایت کرده و کمک‌های غیر نقدی سخاوتمندانه‌ای را به ارتش اسرائیل در جریان حمله این رژیم ارائه کرده‌اند.

بسیاری از برندهای غربی، به ویژه آنهایی که طرفدار اسرائیل هستند، تأثیر تحریم ها را احساس کرده اند. صاحبان امتیازات محلی - از جمله صاحبان مک دونالد در مصر، عمان، پاکستان و امارات متحده عربی - بیانیه هایی منتشر کرده اند که از اقدامات انجام شده توسط همتایان اسرائیلی خود فاصله گرفته اند.

علاوه بر فهرست هدف  BDS، دفتر حقوق بشر سازمان ملل در سال 2020 فهرستی از 112 نهاد تجاری که با شهرک‌های اسرائیلی ارتباط داشتند، منتشر کرد که طبق قوانین بین‌المللی غیرقانونی تلقی می‌شوند. در ماده 49 کنوانسیون چهارم ژنو آمده است: «دولت اشغالگر نباید بخش‌هایی از جمعیت غیرنظامی خود را به سرزمینی که اشغال کرده است اخراج یا منتقل کند». همچنین «انتقال اجباری فردی یا جمعی و همچنین اخراج افراد محافظت شده از سرزمین های اشغالی» را ممنوع می کند.

به گفته عفو بین‌الملل، همدستی در جنایات جنگی جرمی است که افراد از جمله مدیران تجاری می‌توانند مسئولیت کیفری آن را بر عهده بگیرند. نود و چهار شرکت نام برده مستقر در سرزمین های اشغالی هستند. 18 باقیمانده در کشورهای دیگر از جمله ایالات متحده، بریتانیا، هلند، فرانسه، لوکزامبورگ و تایلند هستند.

برای آسیه  21 ساله، تحریم بخشی ضروری از زندگی روزمره او است که خیلی قبل از 7 اکتبر شروع می شود. او که در نیکاراگوئه متولد و بزرگ شده بود، در دوران دبیرستان علیه سانسور مطبوعات و زن کشی تجمع می کرد، تلاش هایی که گاهی باعث نگرانی والدینش برای امنیت او می شد.

پدربزرگ او  فلسطینی بود، اما هرگز او را ملاقات نکرد. علاقه او به میراثش زمانی افزایش یافت که در سن 14 سالگی، برخی از پسران در مدرسه با گفتن اینکه "تو کشوری نداری" سعی داشتند او را در مدرسه تحقیر کنند. او برای اثبات نادرستی این ادعا شروع به یادگیری بیشتر درباره تاریخ فلسطین کرد. او گفت که وقتی به مردم می گوید که یک فلسطینی مسیحی است، اغلب مردم را شگفت زده می کند که دری را برای گفتگوهای گسترده تر با کسانی که تصور می کنند همه فلسطینی ها مسلمان هستند باز می کند.

او می گوید که کشتن فلسطینیان مسیحی در غزه «نسل کشی در نسل کشی است چرا که  بین 800 تا 1000 فلسطینی مسیحی باقی مانده که هدف قرار گرفتن آنها توسط اسرائیل عملا به معنای پایان یافتن این شجره خواهد بود.  هویت فلسطینی من جدا از هویت مسیحی من وجود خارجی ندارد. »

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
1 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.