پایگاه خبری جماران: اسرائیل در هفتههای گذشته حمله زمینی به غزه را آغاز کرده و جنایتهای زیادی را در این منطقه رقم زده است.
در گفتوگو با امیر موسوی، دیپلمات پیشین و مشاور سابق وزیر دفاع به بررسی این مسأله پرداختهایم. موسوی معتقد است رژیم صهیونیستی هنوز نتوانسته مناطق استراتژیک در غزه را به تصرف خود در بیاورد و نظامیان این رژیم بیشتر در اطراف مناطق استراتژیک و همچنین در زمینهای کشاورزی غزه مستقر هستند.
به گفته او، گروههای مقاومت تاکنون به دیپلماسی برای توقف درگیری فرصت دادهاند اما صبر استراتژیک محور مقاومت طولانی نخواهد بود.
موسوی تنها راه فلسطینیها را ادامه مقاومت در برابر رژیم اشغالگر اسرائیل میداند.
مشروح این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
حمله زمینی اسرائیل به غزه همچنان ادامه دارد و اسرائیل حتی در برابر پیشنهادهای آتشبس چند ساعته هم مقاومت میکند. غزه از نظر نظامی در چه وضعیتی قرار دارد و تحولات نظامی در این منطقه به کدام سمت و سو پیش میرود؟
بخش عمده عملیات اسرائیل در شمال غزه است و اگر نظامیان رژیم صهیونیستی موفق شوند شمال را به طور کامل از جنوب جدا کنند، کار برای مردم غزه بسیار سخت خواهد شد. غزه شهری با 2.3 میلیون نفر جمعیت است و حدودا نیمی از این جمعیت در مناطق شمالی غزه ساکنند. محروم کردن اینها از دسترسی به گذرگاه رفح در مرز مصر که تنها راه تنفس غزه به شمار میرود، حلقه محاصره علیه غیرنظامیان را کامل میکند و فاجعهای انسانی پدید میآورد. هدف نظامیان صهیونیست استقرار در خیابان ساحلی الرشید در غرب غزه است. آنها هنوز موفق نشدهاند و نیروهای مقاومت به آنها اجازه نداده که طی دو هفتهای که از زمان آغاز عملیات زمینی میگذرد، صهیونیستها به اهداف خود دست پیدا کنند. جادههای ساحلی در حال حاضر به شدت از دریا و آسمان بمباران میشود و تردد در این مناطق ممکن نیست اما هنوز استقرار صهیونیستها اتفاق نیفتاده است.
تلاشهایی برای آتشبس در جریان است. وزارت امور خارجه ایران به درستی میکوشد تا آتشبس برقرار شود و نیازهای انسانی مردم غزه تأمین شود. شنبه و یکشنبه اجلاس مهمی در پیش است. هم سران کشورهای عرب و هم سازمان همکاری اسلامی در این دو روز نشستهایی برگزار میکنند و آقای رئیسی هم در این راستا به عربستان سعودی سفر میکنند.
باید دید تلاشهای دیپلماتیک تا چه اندازه موفق خواهند شد که درگیری را متوقف کرده و به نیازهای انسانی مردم غزه رسیدگی کنند. گفته میشود آقای سیدحسن نصرالله، دبیرکل حزبالله لبنان نیز به زودی سخنرانی خواهد داشت و این سخنرانی نیز موضع حزبالله در خصوص تحولات اخیر را روشنتر خواهد کرد.
اهداف نظامی اسرائیل در غزه چیست؟
واقعیت این است که رژیم صهیونیستی هنوز نتوانسته مناطق استراتژیک در غزه را به تصرف خود در بیاورد و نظامیان این رژیم بیشتر در اطراف مناطق استراتژیک و همچنین در زمینهای کشاورزی غزه مستقر هستند. هدف صهیونیستها در جنوب غزه، رسیدن به خیابان الرشید ساحلی و بعد حرکت به سمت داخل غزه و رسیدن به بیمارستان الشفاء است. صهیونیستها مدعی هستند زیر بیمارستان و مناطق اطراف آن پایگاههای حماس قرار دارد.
مقاومت فلسطین چه راهی برای برون رفت از شرایط فعلی پیش روی خود دارد؟
تنها راه آنها ادامه مقاومت و پایداری است. شرایط واقعا سختی در غزه وجود دارد و اگر حرکتی از سوی جامعه جهانی و دوستان فلسطین صورت نگیرد، مردم فلسطین شرایط بسیار سختی را تجربه خواهند کرد. در حال حاضر لبنانیها فشارهایی را از شمال به صهیونیستها وارد میکنند، از جنوب یمنیها در تلاشند و گروههای مقاومت عراق هم با تحت فشار گذاشتن آمریکا میخواهند واشنگتن را به پایان دادن حمایتها از اسرائیل وادارند. مانع اصلی آتشبس آمریکاییها هستند. وزیر خارجه آمریکا در منطقه میچرخد و میگوید آینده غزه باید بدون حماس باشد. آنها به این هدف دست نخواهند یافت، اما آنچه بر غیرنظامیها میگذرد وحشتناک است. زورشان فقط به مدارس و مساجد و زنان و کودکان میرسد. واکنشهای مجامع بینالمللی هم واقعا ضعیف است و هیچ کار موثری از سوی آنها صورت نمیگیرد.
چه زمانی ممکن است سایر گروههای مقاومت از جمله حزبالله لبنان مستقیما وارد عمل شوند؟
گروههای مقاومت در حال بررسی شرایط برای تصمیمگیری درست هستند. شاید هم تصمیم گرفتهاند و در انتظار زمان درست اجرا ایستادهاند. باید دید سید حسن نصرالله در سخنرانی بعدی چه مطالبی را بیان خواهد کرد. حزبالله تا الان کمکهای خوبی به فلسطین داشته و میکوشد اسرائیل اطمینان نداشته باشد که جبهههای جدید باز نخواهد شد. یمنیها هم مشارکت بسیار خوبی داشتهاند.
آیا ممکن است اسرائیل بخواهد وضعیتی مشابه پیش از سال 2005 را در غزه حاکم کند؟
این بعید به نظر میرسد. هدف صهیونیستها این است و برخی دیگر از گروهها مخالف این نیستند که غزه و کرانه باختری هر دو زیر نظر تشکیلات خودگردان باشند، اما اینکه به هدفشان برسند بعید است. صهیونیستها درگیر یک جنگ فرسایشی شدهاند و مشخص نیست تا کجا تحمل این جنگ را داشته باشند.
از سوی دیگر نیز تظاهراتی علیه نتانیاهو در سرزمینهای اشغالی در جریان است. خانوادههای اسرای اسرائیلی هم به نتانیاهو فشار میآورند برای آزادی آنها درگیری را متوقف کند. البته جنایتها فقط در غزه نیست. در کرانه باختری هم مردم را میکشند و خانههایشان را غصب میکنند و دولت خودگردان فقط ناظر است.
چرا آمریکاییها تلاش دارند مسئولیت اقدامات گروههای مقاومت را بر دوش ایران بیندازند؟
واقعیت این است که آنچه اتفاق میافتد برای آمریکاییها بسیار سنگین است. عینالاسد بارها هدف قرار گرفته، پایگاههای آمریکا در شرق فرات مرتبا هدف قرار میگیرد و منافع آنها در منطقه به طور جدی تهدید میشود. از سوی دیگر، یمنیها هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی را به تازگی سرنگون کردند.
آمریکا نمیتواند بگوید این ضربات را گروههایی کوچک دریافت میکند. آنها مسأله را به گردن ایران میاندازند تا از بار روانی ماجرا کاسته شود. آنها با آوردن تسلیحات نظیر ناو هواپیمابر یا بمب افکنهای سنگین B-52 به منطقه میخواهند گروههای مقاومت را تهدید کنند، اما در عمل گروههای مقاومت هنوز از ابزارهای اصلی خود استفاده نکردهاند. گروههای مقاومت تاکنون به دیپلماسی برای توقف درگیری فرصت دادهاند، اما صبر استراتژیک محور مقاومت طولانی نخواهد بود.